Sunday, November 8, 2020

ਕਿੱਥੇ ਕਿੱਥੇ ਨਹੀਂ ਭਾਲਿਆ p2

                                                         ਕਿੱਥੇ ਕਿੱਥੇ ਨਹੀਂ ਭਾਲਿਆ




ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਠਾਕੁਰ ਦਵਾਰੇ

ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਮਸਜੱਦ, ਗਿਰਜਾਘਰ, ਨਾ ਗੁਰਦਵਾਰੇ

ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵੇਦ ਨਾ ਕਤੇਬ,ਸਮਝ ਨਾ ਪਾਇਆ ਮੈਂ ਗ੍ੰਥ

ਕਿਸੇ ਮੱਠ ਤੇ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ,ਨਾ ਡੇਰੇ,ਚੱਲ ਨਾ ਸਕਿਆ ਮੈਂ ਸੱਚੇ ਪੰਥ

ਸੰਤ ਨਾ ਸਮਝਾ ਸਕੇ ਨਾ ਸਮਝਾ ਸਕਿਆ ਕੋਈ ਸਾਧ

ਯੋਗੀ ਵੀ ਵਿਖਾ ਨਾ ਸਕਿਆ ਨਾ ਵਿਖਾ ਸਕਿਆ ਕੋਈ ਨਾਥ

ਸਾਇੰਸ ਗਿਆਨ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਹਰ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ

ਫ਼ਲਾਸਫ਼ਰ ਵੀ ਪੂਰਾ ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਿਆ , ਲਿੱਖ ਲਿੱਖ ਥਕਿਆ

ਨਾ ਉਹ ਲੱਭਿਆ ਵਾਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਉੱਚੇ ਪਹਾੜਾਂ

ਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਭੀੜ ਭੱੜਕੇ ਤੇ ਨਾ ਵੇਰਾਨ ਓਜਾੜਾਂ

ਹਰ ਥਾਂ ਲੱਭ ਕੇ ਹੰਭਿਆ, ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਘੁਮਾਇਆ

ਵੇਖ ਕੇ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਹੋਇਆ,ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਸੁੱਤਾ ਪਾਇਆ

ਅੱਖਾਂ ਉਸ ਨੇ ਮੇਰਿਆਂ ਖੋਲਿਆਂ,ਹਰ ਥਾਂ ਰੱਬ ਵਿਖਇਆ

ਕਹੇ ਰੱਬ ਤਾਂ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਹਰ ਥਾਂ ਵਸੇ,ਉਹ ਹੈ ਸਰਬ ਸਮਾਇਆ

ਫ਼ੁੱਲ ਕਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰੰਗ ਸੁਗੰਦ ਪਾ, ਭਮਰੇ ਨੂੰ ਤਰਸਾਇਆ

ਦਿੱਨ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਰਾਤ ਚੰਦ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾਰਾ ਵੀ ਚੱਮਕਾਇਆ

ਦਿੱਤੀ ਪਿਆਰੀ ਮਾਂ 

ਜੋ ਦੇਵੇ ਠੰਡੀ ਛਾਂ

ਜਿਸ ਦੀ ਕੁੱਖੋਂ ਜਨਮਾ ਕੇ ਕਿ੍ਸ਼ਮਾ ਹੈ ਵਿਖਾਇਆ

ਘੋੜੇ ਦੀ ਚਾਲ

ਹਿਰਨ ਦੀ ਛਾਲ

ਸ਼ੇਰ ਦਾ ਪੰਜਾ

ਹਾਥੀ ਦੀ ਦਿਹਾੜ

ਸੱਬ ਵਿੱਚ ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ

ਮੈਂ ਪੁਛਿਆ ਸੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ,ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਸਾਮਣੇ ਆਇਆ

ਬੋਲਿਆ ਇਹ ਤੇਰਾ ਇੱਕ ਕਰਮ ਸੀ,ਇਸ ਲਈ ਇੰਨਸਾਨ ਦੀ ਜੂਨੇ ਸੀ ਤੈਂਨੂੰ ਪਾਇਆ

ਮੈਂਨੂੰ ਸੁੱਤੇ ਨੂੰ ਜਗੌਣਾ ਹੀ ਹੈ ਸੀ ਤੇਰਾ ਫ਼ਰਜ਼

ਸਿਰਫ਼ ਇਹੋ ਹੀ ਇੱਕ ਸੀ ਮੇਰਾ, ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਕਰਜ਼

ਮੈਂ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਫੇਰੀ ਮੈਂਨੂੰ ਕਰ ਦਿਓ ਮਾਫ਼

ਦਿੱਨੇ ਗਵਾਚਾ ਰਾਤ ਘਰ ਆਵੇ,ਨਹੀਂ ਉਹ ਗੁਸਤਾਖ

ਮੌਕਾ ਅਗਰ ਦੇਵੇਂਗਾ ਇੱਕ ਹੋਰ,ਪਹਿਲੋਂ ਤੈਂਨੂੰ ਹੀ ਜਗਾਊਂ

ਸਤਿਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਬੈਹ ਧਿਆ ਕੇ ਤੈਂਨੂੰ,ਜੀਵਨ ਸਫ਼ਲ ਕਰ ਜਾਊਂ

********

                      किॅथे किॅथे नहीं भालिया


ना मिलिया मंदरां विच ना ठाकुर दुआरे

ना मिलिया मसजद गिरजाघर ना गुरूदवार

मिलिया ना किसे वेद कतेब,समझ ना पायिआ मैं ग्ंथ

किसे मॅठ ते ना मिलिया,ना डेरे,चॅल ना सकिया मैं सॅच्चे पंथ

संत ना समझा सके,ना समझा सकिया कोई साध

योगी वी विखा ना सकिया ना विखा सकिया कोई नाथ

सांईन्स ञान वी इस नू जाहर ना कर सकिसा

फलासफर वी पूरा दॅस ना सकिया,लिॅख लिॅख थॅकिया

ना उह लॅभिया वादीयां विच ना उच्चे पहाङां

ना शहिर दे भीङ भॅङके ना  उह वेरान उझाङां

हर थां लभ के हंम्बिया ,अंदर वॅल धियान घुमायिआ

वेख के मैं हैरान सी होयिआ,उस नू अंदर सुॅता पायिआ

अखां उस ने मेरियां खोलियां,हर थां रॅब विखायिआ

कहे रॅब तां हर चीज हर थां वसे,उह है सरब समायिआ

फुॅल कलियां विच रंग सुगंध पा,भंवरे नू तरसायिआ

दिॅन नू सूरज रात चंद दे तारा वी चॅमकायिआ

दिॅती पियारी मां

जो देवे ठंडी छां

जिस दे कुखों जनमा के,कि्क्षमा है विखायिआ

घोङे दी चाल

हिरन दी छाल

शेर दा पंजा 

हाथी दी दिहाङ

सॅब विच मैंनू उस दा हॅथ नजर आयिआ

मैं पुछिया सी तूं मेरे अंदर कियों नहीं सामणे आयिआ

बोलिया इह तेरा एक करम सी,इस लई इन्सान दी जूने सी तैंनू पायिआ

मैंनू सुते नू जगौणा ही है सी तेरा फरज

सिरफ इहीओ ही एक सी मेरा,तेरे उॅते करज

मैं बेनती कीती इस फेरी मैंनू कर दिओ माफ

दिॅने गवाचा रात घर आवे,नहीं उह गुसताख

मौका अगर देंवेंगा एक होर,पहिलों तैंनू ही जगाऊं

सतिसंगत विच बैह,धिया के तैंनू,जीवन सफल कर जाऊं







No comments:

Post a Comment