ਨਿਭਾਏ ਆਖੀਰ ਤੱਕ
ਮੁੱਖ ਉਸ ਦੇ ਤੇ ਚਮਕਦਾਰ ਨੂਰ ਆ
ਆਮ ਜਨਾਨੀ ਨਹੀਂ ਉਹ ਪਰੀ ਹੂਰ ਆ
ਚੱੜਿਆ ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਰੂਰ ਆ
ਦਿੱਲ ਉਸ ਲਈ ਧੱੜਕੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਕੀ ਕਸੂਰ ਆ
ਉਹ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ ਮੇਰੀ ਸੁਹਾਨੀ ਆ
ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਦੁਨਾਵੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਰੂਹਾਨੀ ਆ
ਰਲ ਮਿਲ ਅਸੀਂ ਵੱਧਿਆ ਜਿੰਦ ਮਾਣੀ ਆ
ਮੈਂ ਕੁੱਛ ਜਾਣਾ ਉਹ ਮੇਰੀ ਰਗ ਰਗ ਦੀ ਜਾਣੀ ਆ
ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ ਖੁਸ਼ੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੱੜਦੀ ਆ
ਜੱਗ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਲਾਏ ਜੋੜੀ ਸੋਹਣੀ ਸਜਦੀ ਆ
ਜਨਤ ਪਾਈ ਗ੍ਰਿਸਤ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਲਈ ਨਾ ਲੋਚਣ
ਖੈਰ ਰਬ ਨਿਭਾਏ ਆਖੀਰ ਤੱਕ ਇਹ ਮਨ ਸੋਚਣ
No comments:
Post a Comment