ਚੁਬਾਰਾ ਜੱਸੇ ਦਾ
ਨਾ ਮੈਂ ਬਲਖ ਵੇਖੀਆ ਨਾ ਮੈਂ ਗਿਆ ਬੁਖਾਰੇ
ਸੁੱਖ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਮਾਣਿਆ ਬਹਿ ਛੱਜੂ ਦੇ ਚੁਬਾਰੇ
ਅਨਜਾਣ ਮੈਂ ਦੁਨਿਆਂ ਤੋਂ ਪੁੱਛੋ ਨਾ ਦੁਨਿਆਂ ਬਾਰੇ
ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਾਂ ਕੀ ਕੀ ਹੋਰ ਹਨ ਅਨਦੇਖੇ ਨਜ਼ਾਰੇ
ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਘੁੰਮੇ ਘਰ ਹੀ ਬੈਠ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਾਰੇ
ਘਰ ਹੀ ਸਾਰੀ ਦੁਨਿਆਂ ਪਾ ਲਈ ਸ਼ਰਧਾ ਸੱਭ ਪੂਰੈ
ਲੋਚੇ ਨਾ ਮੰਨ ਸੈਰ ਸਪਾਟੇ ਨੂੰ ਅਰਮਾਨ ਨਾ ਕੋਈ ਅਧੂਰੇ
ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਚੇਹਰੇ ਮੂਹਰੇ ਫਿੱਕੇ ਜੱਗ ਦੇ ਅਜੂਬੇ ਸਾਰੇ
ਅੱਖਾਂ ਉਸ ਦਿਆਂ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਡੂੰਘਿਆਂ ਦੰਦ ਚੰਮਕਦੇ ਤਾਰੇ
ਦਿੱਲ ਉਸ ਦਾ ਦਰਿਆਂਓਂਂ ਵੱਡਾ ਪਹਾੜੋਂ ਉੱਚਾ ਜੇਰਾ
ਉਸ ਘੜੀ ਤੇ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜਾਂਵਾਂ ਜੱਦ ਫ਼ੜਿਆ ਲੱੜ ਉਸ ਮੇਰਾ
ਝਰਨਿਆਂ ਤੋਂ ਸੁਰੀਲੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰਸਾਂ ਦੇ ਹਾਸੇ
ਸੁੱਖੀ ਤੰਦਰੁਸਤ ਟੱਬਰ ਮੇਰਾ ਖੁਸ਼ੀ ਬਸੇ ਹਰ ਪਾਸੇ
ਘਰ ਵਿੱਚ ਬਲਖ ਬੁਖਾਰਾ ਘਰ ਹੀ ਜੱਸੇ ਦਾ ਸ੍ਵਰਗ ਚੁਬਾਰਾ
ਮਜ਼ੇ ਵਿਚ ਵਧਿਆ ਜਿੰਦ ਗੁਜ਼ਰੀ ਮੰਗਾਂ ਇਹੀਓ ਜੂਨ ਦੋਬਾਰਾ
Bhoute vadhia
ReplyDelete