ਅਨਮੋਲ ਦੋਸਤ
ਮਨ ਉਦਾਸ ਮਾਯੂਸੀ ਸੀ ਛਾਈ
ਸੋਚਾਂ ਨਠੱਲਾ ਰਿਹਾ ਜਿੰਦ ਵਿਅਰਥ ਗਵਾਈ
ਇਹ ਵਾਰੀ ਲੇਖੇ ਨਾ ਲਾਈ
ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਕਮਾਇਆ
ਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਨਾ ਸਰਮਾਇਆ
ਬੈਂਕਾਂ ਦਾ ਖਾਤਾ ਸਿਫ਼ਰ ਜੇਬ ਵੀ ਖਾਲੀ
ਹਾਰ ਨਾ ਪਾ ਸਕਿਆ ਗੁੱਸੇ ਰਹੀ ਘਰਵਾਲੀ
ਜਿਗਰੀ ਦੋਸਤ ਕਿਸਮਤੀ ਘਰ ਆਇਆ
ਪੁੱਛਿਆ ਹਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿਓਂ ਚੇਹਰਾ ਮੁਰਝਾਇਆ
ਉਸ ਕਹਿਆ ਖੋਲ ਬੋਤਲ ਮਹਿਫ਼ਲ ਸਜਾਈਏ
ਵੰਡਾ ਤੇਰਾ ਦੁੱਖ ਰੱਲ ਵੰਡ ਦੁੱਖ ਘੱਟ ਕਰ ਜਾਈਏ
ਬੰਦਾ ਤੂੰ ਚੰਗਾ ਉਸ ਮੈਂਨੂੰ ਸੁਣਾਇਆ
ਬੇਵਾਕੂਫ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਦੋਸਤ ਤੈਂਨੂੰ ਬਣਾਇਆ
ਗਰੀਬ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਤੂੰ ਸਿਰੇ ਦਾ ਅਮੀਰ
ਵੱਡਾ ਤੇਰਾ ਦਿੱਲ ਸੁੱਚੀ ਤੇਰੀ ਜ਼ਮੀਰ
ਪੈਸਾ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਘੱਟ ਦੌਲਤ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ
ਸੱਚੀ ਤੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਅਨਮੋਲ ਤੇਰੇ ਯਾਰ
ਤੰਦਰੁਸਤ ਤੂੰ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਤੇਰਾ ਪਰਿਵਾਰ
ਸੁਹਾਣੀ ਪੂਜੇ ਤੈਨੂੰ ਔਲਾਦ ਦੇਣ ਪੂਰਾ ਸਤਿਕਾਰ
ਹੋਰ ਕੀ ਤੂੰ ਵਾਂਛੇਂ ਮੇਰੇ ਭੋਲੇ ਯਾਰ
ਸਿਆਣਾ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਗੱਲ ਉਸ ਦੀ ਸਿਆਣੀ
ਦਿੱਲ ਖੁੱਸ਼ ਹੋਇਆ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਜਿੰਦ ਮੈਂ ਮਾਣੀ
ਜੋ ਦਾਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸਬਰ ਉਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੱਚ ਮੈਂ ਜਾਣੀ
No comments:
Post a Comment