ਯਾਦਾਂ ਖੂਹੀਂ ਜੁੜਿਆਂ
ਯਾਦ ਆਏ ਪਿੰਡ ਦੇ ਖੂਹ,ਦੱਸਾਂ ਉੱਹਨਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ
ਇੰਨਸਾਨ ਵਾਂਗ ਖੂਹ ਦੀ ਅਪਣੀ ਹਸਤੀ,ਆਪਣਾ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ
ਇੱਕ ਖੂਹ ਦਾ ਠੰਡਾ ,ਇੱਕ ਖਾਰਾ,ਇੱਕ ਦਾ ਪਾਣੀ ਸਵਾਦ
ਖੂਹਾਂ ਦੁਆਲੇ ਜੀਵਨ ਘੁੰਮਦਾ,ਖੂਹਾਂ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਆਬਾਦ
ਹਰੇਕ ਖੂਹ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਆਪਣੀ ਧੁਨ, ਮਾਹਲ ਦੀ ਅਲੱਗ ਆਵਾਜ਼
ਨਾਲਾਂ ਵਾਲੇ ਖੂਹੀਂ ਜਾਦਾ ਪਾਣੀ,ਟਿੰਡਾਂ ਆਓਣ ਭੱਰ ਭੱਰ ਕੇ
ਮਹਾਤੱੜ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਘੱਟ,ਇਕ ਜੋਤੇ ਮਾਹਲ ਆਵੇ ਤਰ ਤਰ ਕੇ
ਗਰੀਬਾਂ ਖੂਹੀਂ ਪਾਣੀ ਸਿੱਧਾ ਆਡੇ ਡਿਗੇ,ਅਮੀਰਾਂ ਚਲਾਹ ਭੱਰ ਭੱਰ ਕੇ
ਟਾਲੀ ਵਾਲਾ ਪਿੰਡੋਂ ਦੂਰ,ਸੁਨਾ,ਬਾਬਾ ਗਾਦੀ ਬੈਠਾ ਝਪਕੀ ਲਾਵੇ
ਗੋਰੇ ਵਾਲੇ ਖੂਹ ਰੌਣੱਕ,ਚਾਚੀ ਬੈਠੀ ਚੱਲਹੇ ਤੇ ,ਲੀੜੇ ਧੋਵੇ
ਪਾਰਛੇ ਥੱਲੇ ਪਾਲ ਮੱਲ ਨਾਹਵੇ,ਸੁੱਖਾ ਆਡੋਂ ਮੱਝ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਡਾਹਵੇ
ਚਲਦੇ ਖੂਹੀਂ ਫ਼ਸਲਾਂ ਭਾਰੀਆਂ ,ਮਾਰਨ ਹਰਿਆਈ
ਨਵੇਂ ਖੂਹ ਮਾਹਲ ਟੁੱਟੀ ,ਖੂਹ ਖੜਾ,ਫ਼ਸਲ ਸੋਕੇ ਮੁਰਜਾਈ
ਤੌੜ ਖੂਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਭੱਰੇ
ਕਿਸੇ ਖੂਹ ਤੂਤ,ਜਾਮਨ,ਕਈਆਂ ਅੰਬ ਖੜੇ
ਮੱਠੀ ਚਾਲੇ,ਭਲੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਸੀ,ਖੌਰੇ ਕਿੱਥੇ ਗਏ
ਤਰੱਕੀ ਹੋਈ,ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਬਦਲਿਆ,ਖੂਹ ਢਹੇ
No comments:
Post a Comment