ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਉਹ ਕਵੀ
ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਉਹ ਕਵੀ ਕਹਾਵੇ ਨਾਂ ਉਸ ਦਾ ਜੱਸ
ਔੜ ਦਿਆਂ ਭਦੌੜ ਮਾਰੇ ਵਿੱਚ ਰਤਾ ਨਾ ਸੱਚ
ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਕਿਲੇ ਬਣਾਏ ਬਿਨ ਲੁਗਾਮ ਦੌੜਾਏ ਘੋੜੇ
ਹਲਕੀਆਂ ਫੁਲਕੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਤੁੱਕਾਂ ਉਹ ਜੋੜੇ
ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘਾ ਫਲਸਫਾ ਨਾ ਵਧਿਆ ਵਿਚਾਰ
ਪੜ ਕੋਈ ਸਬੱਕ ਨਾ ਮਿਲੇ ਹਾਸਾ ਆਏ ਯਾਰ
ਦੋਸਤਾਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉੱਠਾਏ
ਫੱੜ ਬੰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਸੁਣਾਏ
ਕੋਈ ਜੱਸੇ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਦੱਸੇ ਦੇਵੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਲਾਹ
ਦੈਸਤ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਨਿੰਦਾ ਨਾ ਕਰਨ ਕਰਨ ਝੂਠੀ ਵਾਹ ਵਾਹ
ਤਰੀਫ਼ ਪੜ ਤਰੀਫ਼ ਸੁਣ ਜੱਸਾ ਉੜੇ ਆਸਮਾਨ
ਉਪਰੋਂ ਓਪਰਾ ਨਿਮਾਣਾ ਢੋਂਗ ਕਰੇ ਕਰੇ ਅੰਦਰੋਂ ਘੁਮਾਨ
ਆਪ ਜਿੰਦ ਵਿੱਚ ਬੂਰੀ ਤਰਾਂ ਫੇਲ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੰਡੇ ਗਿਯਾਨ
ਸ਼ੇਖ਼ ਚਿਲੀ ਲੱਲੀਆਂ ਉਸ ਦਿਆਂ ਝੱਲ ਜੱਸਾ ਖਿਲਾਰੇ
ਵੈਸੇ ਦੱਸਾਂ ਜੱਸਾ ਭੱਲਾ ਮਾਨਸ ਸੱਭ ਜਨ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ
ਦਿੱਲ ਉਸ ਨੇ ਦੁਖਾਇਆ ਨਾ ਕੋਈ ਨਾ ਉਹ ਠੱਗੀ ਮਾਰੇ
ਸਾਨੂੰ ਕਾਦਾ ਦੁੱਖ
ਕਵਿਤਾ ਲਿੱਖ ਜੱਸਾ ਪਾਏ ਸੁੱਖ
ਕੀ ਪਤਾ ਚਮਤਕਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਚੰਗਾ ਕੁੱਛ ਜੱਸਾ ਲਿਖ ਪਾਵੇ
ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਨਾਂ ਰੌਸ਼ਨ ਕਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਵੀ ਕਹਾਵੇ
No comments:
Post a Comment