ਮੈਂ ,ਮੇਰੀ ਦੁਵੀਧਾ
ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਦੁਵੀਧਾ ਵਿਚ ਡੁਬਦਾ ਜਾਂਵਾਂ
ਸੋਚ ਦੀ ਘੁੰਮਣ ਘੇਰੀਓਂ ਨਾ ਨਿਕਲ ਪਾਂਵਾਂ
ਪੈਸੇ ਲਈ ਮੇਰਾ ਮੰਨ ਲੱਲਚਾਏ
ਠੱਗੀ ਠੋਰੀ ਦੇ ਮਨਸੂਬੇ ਬਣਾਏ
ਸ਼ੌਰਤ ਮੈਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਚਾਂਹਾਂ
ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ ਆਪਣੀ ਕਰਾਵਾਂ
ਅੰਦਰੋਂ ਮੇਰੇ ਛੱਟਪਟੌਂਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਇੱਕ ਆਏ
ਕਹੇ ਸੋਚ ਨਹੀਂ ਚੰਗੀ,ਮੈਂਨੂੰ ਦੁਵੀਧਾ ਪਾਏ
ਆਯਾਸ਼ੀ ਦਿਆਂ ਸੋਚਾਂ ਸੋਚ ਮਜ਼ਾ ਲਵਾਂ
ਕੁਦਰੱਤ ਦੀ ਇਹ ਦੇਨ,ਆਪ ਨੂੰ ਕਹਾਂ
ਕੂਕਰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਾ ਸ਼ਰਮਾਂਵਾਂ
ਪਾਪ ਦੀ ਸਜਾ ਤੋਂ ਖੌਫ਼ ਨਾ ਖਾਂਵਾਂ
ਬਾਦ ਵਿੱਚ ਸੋਚ,ਫਿਰ ਦਿਲ ਘਭਰਾਏ
ਪਾਪ ਦਾ ਫੱਲ ਮਿਲੂ,ਮੈਂਨੂੰ ਦੁਵੀਧਾ ਪਾਏ
ਨਿਰਭੌਅ ਦਾ ਭੌਅ ਨਾ ਕਰਾਂ
ਉਸ ਬਣਾਏ ਬੰਦੇ ਤੋਂ ਡਰਾਂ
ਨਿਰਵੈਰ ਉਹ,ਜਾਣਾ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ
ਵੈਰ ਮੇਰੇ ਮੰਨ ਭੱਰ ਭੱਰ ਆਏ
ਇਹ ਦੋਗਲਾਪਨ ਮੈਂਨੂੰ ਦੁਵੀਧਾ ਪਾਏ
ਅਪਣੇ ਕੀਤੇ ਦਾ ਅਲਜ਼ਾਮ ਨਾ ਸਿਰੇ ਲਵਾਂ
ਕਹਾਂ ਜੋ ਉਹ ਕਰਾਏ ,ਕਰਾਂ,ਜੁਮਾ ਉਸ ਤੇ ਧੱਰਾਂ
ਫਿਰ ਮੂਰਖ ਮੈਂ ਰਹਾਂ ਮੈਂ ਤੱਕਰੀਬਨ ਖ਼ੁਸ਼
ਹਲਕਿਆਂ ਸੋਚ,ਛੱਡਾਂ ਡੂਗਿਆਂ ਦਾ ਦੁੱਖ
ਸੁਹੇਲਾ ਹੋਇਆ ਜੀਣ,ਰੂਹ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋਈ
ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦਿਆਲ ਬਖਸੰਦ ਨਿਰਵੈਰ,ਬਖਸ਼ੂ ਸੋਈ
ਬੇ-ਪਰਵਾਹੀ ਦੇ ਹਰਸ਼ ਭੱਰੇ ਦਿਨ ਆਏ
ਦੁਵੀਧਾ ਗਵਾਈ,ਸੌ ਸਕੂਨ ਚੈਨ ਪਾਏ
No comments:
Post a Comment