ਬਾਹਰ ਨਾ ਭਾਲਣ ਜਾਂਵਾਂ
ਰੱਬ ਰੱਬ ਕਰਦੇ ਜਿੰਦ ਗੁਜ਼ਰੀ,ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਾ ਨਾ ਪਾਇਆ
ਲਭਿਆ ਦਵਾਰੇ ,ਮੰਦਰ ,ਮਸਜਿਦ,ਕਿਤੇ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਇਆ
ਮੌਨ ਧਾਰਿਆ,ਨਾਮ ਉਚਾਰਿਆ,ਉਹ ਸਮਝ ਤੋਂ ਬਾਹਰ
ਉਹ ਛੁਪਿਆ ਨਹੀਂ ਲੱਭਣਾ, ਮੈਂ ਬੈਠਾ ਮੰਨ ਕੇ ਹਾਰ
ਛੱਡ ਦਿਤਾ ਉਸ ਪਿੱਛੇ ਨਠਣਾ ,ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਆਪਣਾ ਕਾਰ
ਗਿਆਨ ਥੋੜਾ ਕੱਠਾ ਕੀਤਾ,ਬਣਾਏ ਵੇਦ ਹਥਿਆਰ
ਫਿਰ ਨਫ਼ਰੱਤ ਕਰਨੀ ਛੱਠੀ,ਕੀਤਾ ਮੰਨੋ ਸੱਭ ਨਾਲ ਪਿਆਰ
ਕਾਮ ਕਰੋਧ ਲੋਭ ਮੋਹ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਇਆ,ਕੀਤਾ ਆਪ ਨੂੰ ਸਚਿਆਰ
ਸ਼ਰਦਾ ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਜਾਗ ਪਈ,ਨਾਮ ਜਪਣ ਲਈ ਹੋਏ ਅਸੀਂ ਤਿਆਰ
ਕਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਇਆ,ਕਹਾਂ ਤਾਂ ਬਣਾ ਗਵਾਰ
ਪਰ ਜਾਣਾ ਉਸ ਨੂੰ ਨੇੜੇ,ਜਾਣਾ ਉਹ ਹੈ ਸਦਾ ਹਾਜਰਾ ਹਜ਼ੂਰ
ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਜੇ ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਲਾਂ,ਮੰਨ ਕਹੇ ਮਿਲੇ ਉਹ ਜ਼ਰੂਰ
ਭਾਲਣ ਨਹੀਂ ਦੁਨਿਆਂ ਗਾਂਹਵਾਂ ,ਨਾ ਜਾਂਵਾਂ ਦਵਾਰੇ ਮਸਜਿਦ ਨਾ ਮੰਦਰ
ਬਾਹਰ ਵੀ ਮੈਂਨੂੰ ਹਰ ਛੱਹ ਵਿਚ ਦਿਖੇ, ਜਾਣਾ ਉਹ ਬਸਿਆ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ
ਇੱਕ ਆਪ ਤੋਂ ਵਿਸਥਾਰ ਉਸ ਕੀਤਾ ,ਆਪ ਕੋਂ ਸੱਭ ਉਪਾਇਆ
ਉਹ ਉੜਕ ਨਹੀਂ ਪਾਕ ਸਥਾਨੇ,ਉਹ ਤਾਂ ਹੈ ਸਰਬ ਸਮਾਇਆ
No comments:
Post a Comment