ਅੱਖ ਨਾ ਮਿਲੇ ਦੁਬਾਰਾ p2

 ਅੱਖ ਨਾ ਮਿਲੇ ਦੁਬਾਰਾ

ਯਾਰੀ ਲਾ ਇੱਕ ਨਾਲ ਛੱਡ ਦਈਏ

ਇਹ ਸਾਡੀ ਜਹਨ ਲਈ ਗਵਾਰਾ ਨਹੀਂ

ਅੱਖ ਮਿਲੀ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਬਾਰੀ

ਮਿਲਦੀ ਫੇਰ ਉਹ ਕਿਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਨਹੀਂ

ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਦਿਲ ਸਾਡਾ ਖਿਲੇ 

ਹੋਰ ਕੋਈ ਦੇਖਣ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ

ਬਿਨ ਉਸ ਦਿਲ ਹੋਰ ਕੁੱਛ ਭੌਂਦਾ ਨਹੀਂ

ਗੀਤ ਗਾਵੇ ਉਸ ਦੇ ਹੋਰ ਗੀਤ ਔਂਦਾ ਨਹੀਂ 

ਮੋਤੀ ਦੰਦ ਦਿਖਾ ਜਦ ਹੱਸੇ

ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਬਰਖਾ ਭਰ ਆਏ

ਤੀਰ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰ 

ਦਿਲ ਛੱਨੀ ਸਾਡਾ ਕਰ ਜਾਏ

ਦਿਨੇ ਜੀਣਾ ਕੀਤਾ ਹਰਾਮ ਯਾਦ ਨੇ

ਰਾਤ ਨੀਂਦ ਵੀ ਉਹ ਚੁਰਾ ਗਈ

ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਬਦਨ ਦੀ ਐਸੀ ਆਈ

ਸੁੰਘ ਭੱਮਰੇ ਤੇ ਮਸਤੀ ਛਾਹ ਗਈ

ਮਾਸੂਮ ਸਮਝ ਨਾ ਸਕਿਆ ਖੇਲ ਉਸ ਦਾ

ਖਿਲਵਾੜ ਕਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ, ਨਾਲ ਗੈਰਾਂ ਉੱੜ  ਗਈ ਉਹ

ਉਡੀਕਦੇ ਹਰੇ ਵਾਧੇ ਵਾਲੇ ਥਾਂ

ਬਿਨਾਂ ਅੱਖ ਮਿਲਾਏ ਉੱਥੋਂ ਟੁਰ ਗਈ ਉਹ

ਸਿਖਿਆ ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ p2

 ਸਿਖਿਆ ਯਾਦ ਰਖੀਂ

ਬੀਤੀ ਲਈ ਰੋਂਵੇਂ ਕਿਓਂ ਜਸਿਆ

ਕੁੱਛ ਖੋਹ ਕੇ ਹੌਂਕੇ ਭਰੇਂ

ਕਹਿੜੀ ਐਸ਼ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ

ਕਿਸ ਗਲਤੀ ਦਾ ਅਫਸੋਸ ਕਰੇਂ

ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਗਪੌੜ ਮਾਰ ਵਕਤ ਨਘਾਇਆ

ਦਿਮਾਗ਼ ਸੀ ,ਉਸ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ

ਸੌਖਾ ਜੋ ਲੱਗਾ ਉਹ ਰਾਹ ਅਪਨਾਇਆ

ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਤੇ ਕੀਤਾ ਘੁਮੰਡ

ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਕੀਤੀ ਖੰਢ

ਨਿਮਰਤਾ ਜੇ ਰਤੀ ਵਿਖੌਂਦਾ

ਆਦਰ ਜਹਾਨ ਵਿੱਚ ਪੌਂਦਾ

ਧੌਲੀ ਦਾੜੀ ਹੋ ਗਈ ਦੇਰ

ਗਏ ਮੌਕੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣੇ ਫ਼ੇਰ

ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਜਾਣ

ਬਚੀ ਹੋਈ ਸਕੂਨ ਨਾਲ ਮਾਣ

ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ ਜੋ ਸਿਖਿਆ ਇਸ ਵਾਰੀ

ਕੰਮ ਆਊ ਤੇਰੇ ਅਗਰ ਬਖਛੂ ਫਿਰ ਪਾਰੀ

ਹਮ ਉਮਰੋ ਹੋਸ਼ਿਆਰ p2

 ਹਮ ਉਮਰੋ ਹੋਸ਼ਿਆਰ

ਪਰੀ ਇਕ ਨੂੰ ਅੱਖ ਮੈਂ ਮਾਰੀ

ਪਲ ਘਬਰਾ ਹਸ ਪਈ ਨਾਰੀ

ਸੋਚਿਆ ਇਹ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਹੋ ਰਹੀ

ਫ਼ੜ ਬਾਂਹ ਉਸ ਦੀ ਕਲੀ ਮਰੋੜੀ

ਝੂੱਠਾ ਗੁੱਸਾ ਵਿਖਾ ਉਹ ਬੋਲੀ

ਕਲਾਈਂ ਮਰੋੜੀ ਤਾਂ ਮਰੋੜੀ

ਪਰ ਮੇਰੀ ਬੰਗ ਕਿਓਂ ਤੋੜੀ

ਚਾਅ ਨਾਲ ਸੀ ਮੈਂ ਪਾਈ

ਮੰਹਗੀ ਸੀ ਸਸਤੀ ਨਹੀਂ ਆਈ

ਪੁਛਿਆ ਜੇ ਸਿਰਫ਼ ਬੰਗ ਦਾ ਰੋਸ

ਉਸ ਦਾ ਨਾ ਕਰ ਅਫਸੋਸ

ਸੋਨੇ ਦੀ ਭਾਰੀ ਬੰਗ ਦਊਂ ਬਣਾ

ਆ ਜਾ ਆ ਜਾ ਬਾਂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆ

ਜੱਫ਼ੀ ਉਸ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲਈ ਮੈਂ ਪਾ

ਨੱਚਾਂ,ਚੜਿਆ ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਚਾਅ

ਬੁੱਲ ਮੈਂ ਸਵਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਈ

ਕਰਾਰੀ ਇਕ ਚਪੇੜ ਸੱਜੀ ਗੱਲ੍ਹ ਤੇ ਪਈ

ਸਪਨਾ ਟੁਟਿਆ,ਨੀਂਦ ਖੁੱਲ ਗਈ

ਬੁੱਢੀ ਪੁੱਛੇ ਕਿੱਥੇ ਰੰਗ ਰਲੀਆਂ ਮਨੌਂਦਾ

ਇਹ ਕੌਣ ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਬੁੜ ਬੜੌਂਦਾ

ਝੂੱਠਾ ਬੋਲਿਆ ਕਿ ਝੂੱਠਾ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਔਂਦਾ

ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ,ਗੀਤ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਗੌਂਦਾ

ਸੋ ਹਮ ਉਮਰੇ ਯਾਰੋ ਹੋ ਜਾਓ ਹੋਸ਼ਿਆਰ

ਸਪਨੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਾ ਸੋਚੋ, ਨਾ ਖਾਓ ਬੁੱਢੀ ਤੋਂ ਮਾਰ

ਕਰਦਾ ਜਾ ਆਪਣਾ ਕਾਰ p 2

 ਕਰਦਾ ਜਾ ਆਪਣਾ ਕਾਰ

ਹੈ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਫ਼ਨੇ ਖਾਂ

ਕੋਈ ਦਿਖਾਵੇ ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੀ ਅਸਲੀ ਥਾਂ

ਕਹਾਂ ਮੈਂ ਚੁੱਗਲੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ

ਫਾ਼ੜਾਂ ਇੱਕ ਦਾ ਦੂਜੇ ਕੋਲ ਪਰਦਾ

ਕਹਾਂ ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਮੈਂ ਨਾ ਮੰਗਾਂ

ਵਧਿਆ ਕਾਰ,ਵੱਡਾ ਘਰ ਲੱਗੇ ਚੰਗਾ

ਕਹਾਂ ਈਰਖਾ਼ ਦੇ ਖਿਆਲ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ਼ ਨਾ ਔਣ

ਘੱਟ ਪੜ੍ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੜੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਜਾਦਾ ਕਮੌਣ

ਕਹਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ਾਂਤ ਠੰਡਾ ਮੇਰਾ ਸੁਭਾਅ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਾਂ

ਛੋਟੀ ਕੋਈ ਗਲਤੀ ਮੇਰੀ ਕੱਢੇ ਮੈਂ ਰਤਾ ਨਾ ਜਰਾਂ

ਕਹਾਂ ਹੌਓਮਾ ਨਾ ਨਾ ਹੰਕਾਰ ਕੋਈ ਆਏ

ਹਾਰ ਖਾ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਮੂੰਹ ਅਫ਼ਸੋਸਿਆ ਜਾਏ

ਕਾਮ ਦਾ ਕਹਾਂ ਨਾ ਹੋਏ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜਾਦੂ

ਸੁੰਦਰ ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਦਿੱਲ ਧੜਕੇ ਹਰੇ ਨਾ ਕਾਬੂ

ਏਨੀਆਂ ਖ਼ਾਮਿਆਂ ਸੋਚ ਕਦੀ ਕਦਾਈਂ ਪਾਂਵਾਂ ਦੁੱਖ

ਜਿੰਦੇ ਰੰਗ ਲਿਆਈਆਂ ਖ਼ਾਮੀਆਂ ਦਿਤਾ ਕੁੱਛ ਸੁੱਖ

ਮਸਕੀਨ ਇੰਨਸਾਨ ਤੂੰ, ਨਹੀਂ ਦੇਵਤਾ ਨਾ ਅਵਤਾਰ

ਬੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕਰਦਾ ਜਾ ਆਪਣਾ ਕਾਰ

ਬੀਤਿਆ ਕਲ ਬਾਤ ਗਈ p 2

 ਬੀਤਿਆ ਕਲ ਬਾਤ ਗਈ

ਗੁਜ਼ਰਿਆ ਪਰਤ ਨਹੀਂ ਔਣਾ ਕਿਓਂ ਰੋਣਾ ਉਸ ਜ਼ਮਾਨੇ ਨੂੰ

ਅੱਜ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹਾਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਭੁੱਲੇ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਨੂੰ

ਪੁਰਾਣੇ ਨਾਲ ਜਦ ਸੀ ਜੂਝਦੇ ਨਿਕਲਣਾਂ ਉੱਥੋਂ ਚਹੁੰਦੇ ਸੀ

ਕਲ ਪਰਸੋਂ ਨਾਲੋਂ ਚੌਥੇ ਚੰਗਾ ਪਰਸੋਂ ਗੀਤ ਚੌਥ ਦੇ ਗੌਂਦੇ ਸੀ

ਪੁਰਾਣਾ ਅੱਜ ਚੰਗਾ,ਪਰਖਿਆ, ਉਹ ਹੁਣ ਕੀ ਲਊ ਕਰ

ਔਣ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਅਨਜਾਣ ਕੀ ਲਿਆਊ, ਲੱਗੇ ਡਰ

ਭੁੱਲਣਹਾਰ ਭੁੱਲੇ ਅੱਜ ਨੇ ਕਲ ਨੇ ਪਰਸੋਂ ਬਨਣਾ ਕੁਦਰਤੀ ਅਸੂਲ

ਜ਼ਮਾਨਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਮੰਦੇ ਕੁੱਛ ਦਿਨ ਕਰੋ ਇਹ ਕਬੂਲ

ਮੰਦੇ ਚੰਗੇ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਬਣਾਏ ਇਹ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫੱਲ

ਸੋਚ ਜਿਸ ਜਨ ਇਹ ਰੱਖੀਂ ਲੱਭ ਲਿਆ ਉਸ ਜੀਣ ਦਾ ਹਲ

ਸੋ ਅੱਜ ਰੱਜ ਕੇ ਜੀਓ ਰੋਓ ਨਾ ਪੁਰਾਣੇ ਕਲ ਲਈ

ਚੰਗਾ ਆਏ ਕਲ ਆਸ ਰੱਖੋ ਬੀਤੇ ਕਲ ਦੀ ਬਾਤ ਗਈ

ਸੋਚ ਜੱਸੇ ਦੀ p 2

 ਸੋਚ ਜੱਸੇ ਦੀ

ਗਰਾਈਂ ਗਰਾਈਂ ਗਲੀ ਗਲੀ ਜੱਸਾ ਗੀਤ ਗਾਏ

ਵਕਤ ਜ਼ਾਇਆ ਕਰੇ ਜੱਸੇ ਮਸਤਾਨੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਮਝਾਏ

ਜੱਸੇ ਜੋ ਜੀਵਣ ਸਿਖਿਆ ਤੇਰੇ ਲਈ ਆਇਆ ਰਾਸ

ਲਾਜ਼ਮੀ ਨਹੀਂ ਦੂਸਰੇ ਉਨ੍ਹੀਂ ਰਾਹੀਂ ਚੱਲਣ,ਰੱਖ ਨਾ ਆਸ

ਦੁਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਬਕ ਨਾ ਦੇ ਦੁਨਿਆਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਸਿਆਣੀ

ਅਨਮੰਗੀ ਸਲਾਹ ਤੇਰੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਆਣੀ

ਛੱਡ ਓ ਜੱਸਿਆ ਇਹ ਸੱਭ ਢੋਂਗ

ਕੱਢ ਨਾ ਇਸ ਵਿਚੋਂ ਵਾਜੂਦ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ

ਤੇਰੇ ਲਈ ਤੇਰਾ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਰਿਆ ਠੀਕ

ਸੋਚ ਵਖਰੀ ਰੱਖਦੇ ਤੇਰੀ ਮਨਣ, ਰੱਖ ਨਾ ਉਮੀਦ

ਲੋਕ ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਤੇ ਹੱਸਣ,ਸੋਚ ਤੂੰ ਪਾਏਂ ਦੁੱਖ

ਜੀਵਣ ਜੀ ਲਿਆ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ, ਸੋਚ ਕੇ ਰਹਿ ਖੁਸ਼

ਮੇਰਾ ਤਾਰਾ ਪਿਆਰਾ p 2

 ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਤਾਰਾ

ਤਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਤਾਰਾ ਮੈਂ ਲੱਭਿਆ

ਮੇਰਾ ਤਾਰਾ ਪਿਆਰਾ

ਚੰਦ ਨਾਲੋਂ ਮਨਮੋਹਣਾ ਮੁੱਖੜਾ

ਪਿਆਰਾ ਮੇਰਾ ਤਾਰਾ

ਕੱਠੇ ਅਸੀਂ

ਝੱਖੜ ਝੇਲੇ

ਖੇਲ ਖੇਲੇ

ਵੇਖੇ ਮੇਲੇ

ਰਹੇ ਸੰਘ ਸਹਾਈ

ਚੰਗੀ ਗ੍ਰਿਸਤ ਨਿਭਾਈ

ਜਵਾਨੀ ਲੰਘੀ ਮਧ ਬੀਤਿਆ

ਉਮਰ ਸਕੂਨ ਲੈ ਆਈ

ਜੀਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਮਾਣਿਆ

ਸੱਚ ਜਾਣੀਂ ਮੇਰੇ ਭਾਈ

ਮੇਰਾ ਤਾਰਾ ਪਿਆਰਾ ਲੱਗੇ

ਕਿਸਮਤ ਉਸ ਤਾਰੇ ਬਣਾਈ

ਹੋਰ ਨਾ ਮੰਗਾਂ ਦੇਣਵਾਲੇ ਤੋਂ

ਜਨਤ ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਪਾਈ

ਸੱਚ ਜਾਣੀਂ ਜਸਿਆ p 2

                   ਸੱਚ ਜਾਣੀਂ ਜਸਿਆ

 

ਨਾ ਤੂੰ ਜਸਿਆ ਕਮਾਈ ਕੀਤੀ

ਬਣ ਨਾ ਸਕਿਆ ਅਮੀਰ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਵਿੱਚ  ਰੁਝਿਆ

ਬਣ ਨਾ ਸਕਿਆ ਫ਼ਕੀਰ 

ਗ੍ਰੰਥ ਪੜ੍ਹ ਪੜ੍ਹ ਢੇਰ ਲਾਏ

ਬਣਿਆ ਨਾ ਗਿਆਨੀ

ਤੋਤੇ ਵਾਂਗ ਨਾਮ ਤੂੰ ਰਟਿਆ

ਸੱਚਾ ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਧਿਆਨੀ

ਆਪ ਨੂੰ ਜਸਿਆ ਦੋਸ਼ ਨਾ ਦੇਵੀਂ

ਇਸ ਬਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਣਾ ਲਿਖਿਆ

ਬੇਅਰਥ ਨਾ ਜਾਣੀ ਇਹ ਜੂਨ

ਯਾਦ ਰੱਖੀਂ ਜੋ ਇਸ ਜੂਨੇ ਸਿਖਿਆ

ਇਸ ਬਾਰੀ ਤੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇੰਨਸਾਨ ਜਮਿਆਂ

ਇੰਨਸਾਨ ਬਣ ਤੂੰ ਲਿਆ ਜੀ

ਇਹ ਭਾਗ ਤੇਰੇ ਸੀ ਜਸਿਆ

ਤੈਂਨੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਕਾਏ ਕੀ

ਜੋ ਹੋਇਆ ਚੰਗਾ ਹੋਇਆ ਜਸਿਆ

ਚਲ,ਮਨ ਉਸ ਦਾ ਇਹ ਭਾਣਾ

ਕਰਮ ਕਰ ਪਿਆਰ ਕਰ

ਇਹੀਓ ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਹੋਰ ਕੀ ਲੈ ਜਾਣਾ

ਅਮੀਰ ਨਾ ਬਣਿਆ ਫ਼ਕੀਰ ਨਾ ਬਣਿਆ

ਨਾ ਗਿਆਨੀ ਨਾ ਧਿਆਨੀ

ਜੋ ਹੋਇਆ ਉਹੀ ਸੀ ਹੋਣਾ

ਜਸਿਆ ਸੱਚ ਇਹ ਜਾਣੀ

ਪੱਲਾ ਫੜਾਈਂ ਨਾ ਛੱਡਾਈਂ p2

 ਪੱਲਾ ਫੜਾਈਂ ਨਾ ਛੱਡਾਈਂ

ਮੌਲਾ ਜਿੰਦ ਐਸੀ ਦਿਤੀ ਜੀ ਕੇ ਜੀਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆ ਗਿਆ

ਭੁੱਲਾਂ ਭੁੱਲਖਿਆਂ ਝੱਖੜੀਂ ਜੂਝਦਾ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਦਰ ਆ ਗਿਆ

ਜੋ ਮੈਂ ਕੀਤੇ ਪਤਾ ਸੱਭ ਤੈਂਨੂੰ ਹੁਣ ਕਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ

ਕਦੀ ਅਨਜਾਣੇ ਗਲਤੀਆਂ ਕਦੀ ਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਪਾਪ ਹੋ ਗਿਆ

ਇਰਾਦੇ ਪੱਕੇ ਸੀ ਸੱਚੇ ਰਾਹ ਚਲੀਏ ਕਲ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਵੇਲਾ ਖੋਹ ਗਿਆ

ਸ਼ੈਤਾਨ ਹਾਵੀ ਅੰਦਰੋਂ ਮੇਰੇ ਮੈਂ ਆਯਾਸ਼ੀ ਦੇ ਰਾਹ ਹੋ ਗਿਆ

ਉਹ ਕਰਨ ਦੇ ਬੜੇ ਮਨਸੂਬੇ ਸੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਆਹ ਹੋ ਗਿਆ

ਜੀਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਜੋ ਮੈਂ ਲੀਤਾ ਉਹ ਮੇਰੀ ਭਾਗੀਂ ਤੂੰ ਲਿਖਿਆ

ਬਾਹਰੀ ਹੋ ਨਾ ਸਕਿਆ ਉਸ ਲੇਖੇ ਤੋਂ ਮੰਦਬੁੱਧੀ ਹੋਰ ਰਾਸਤਾ ਨਾ ਦਿਖਿਆ

ਹੁਣ ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਲੈ ਜੀਅ ਰਿਆਂ ਉਹ ਉਮੀਦ ਬੁਝਾਈਂ ਨਾ

ਬਖਛੱਣਹਾਰ ਤੂੰ ਮਹਿਰ ਕਰੀਂ ਪੱਲਾ ਫੜਾਈਂ ਪੱਲਾ ਛੱਡਾਈਂ ਨਾ

ਦੋਸਤਾਂਨਾ ਮਜ਼ਾਕ p 2

 ਦੋਸਤ ਇੱਕ ਦਸਿਆ ਉਹ ਹੂਰ

 ਤੇਰੇ ਤੇ ਮਰਦੀ

ਖੋਲ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਿੱਲ ਉਹ ਉਡੀਕ ਹੈ ਕਰਦੀ

ਸੋਹਣੀ ਪੂਣੀ ਕਰਾ ਸੋਹਣੀ ਪੱਗ ਬੱਝੀ

ਟੌਰ ਨਿਕਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਤੇ ਸੋਹਣੀ ਸਜੀ

ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਵੇਖ ਮੈਂ ਫੁਲਿਆ ਨਾ ਸਮਾਂਵਾਂ

ਰਾਂਝੇ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਪੁਨੂ ਤੋਂ ਮਾਰ ਨਾ ਖਾਂਵਾਂ

ਹੱਥ ਫੜ ਗੁਲਾਬ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਤਿਆਰ

ਜਾਂ ਖੜਕਾਇਆ ਪਰੀ ਦਾ ਦਿਵਾਰ

ਬੂਹਾ ਜੱਦ ਉਸ ਖੋਲਿਆ

ਹਾਏ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਮੈਂ ਬੋਲਿਆ

ਵੇਖ ਬੋਲੀ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਹੱਸੀ

ਭਾਂਢ ਲੱਗੇਂ ਮੈਂ ਪਹਿਚਾਣਿਆਂ ਮਸੀਂ

ਜਾਨ ਤੇਰੀ ਕੌਣ ਉਸ ਕੀਤਾ ਸਵਾਲ

ਧੱਕਾ ਦਿੱਲ ਲੱਗਿਆ ਇਜ਼ੱਤ ਮਿਲੀ ਰਵਾਲ

ਪਿਛਲ ਖੁਰੀ ਮੈਂ ਉੱਥੋਂ ਨਸਿਆ

ਲੋਕ ਪੁੱਛਣ ਨੇਰੀ ਵਾਂਗ ਕਿਓਂ ਨਸਿਆ ਜਸਿਆ

ਬੋਹੜ ਥੱਲੇ ਆਇਆ ਜਿੱਥੇ ਦੋਸਤਾਂ ਮਹਿਫ਼ਲ ਸਜਾਈ

ਵੱਖੀਂਆਂ ਫ਼ੜ ਹੱਸਣ ਖਿੱਲੀ ਮੇਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੜਾਈ

ਕਹਿਣ ਮਜ਼ਾਕ ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ

ਜਸਿਆ ਤੂੰ ਸਿਧਾ ਤੂੰ ਸੱਚ ਉਹ ਲੈ ਲੀਤਾ

ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਇਆ

ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਜਿੰਦ ਦਾ ਸਬਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਿਖਾਇਆ

ਅੱਗੇ ਜਾ ਔਕਾਤ ਵੇਖ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ

ਸੋਹਣੀ ਸ਼ਕਲ ਤੇ ਨਹੀਂ ਡੁਲਿਆ ਸੱਚੇ ਦਿੱਲ ਦਾ ਪਿਆਰ ਪਾਇਆ

ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕਰਾਏ p 2

 ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕਰਾਏ

ਜੋ ਚਾਹਿਆ ਉਹ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ

ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਉਹ ਰਾਸ ਆਇਆ

ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਨਹੀਂ ਕੁੱਛ ਹੋਣਾ

ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਉਹ ਹੀ ਪੌਣਾਂ

ਇਹ ਸੋਚ ਹੱਥ ਧਰ ਹੱਥ ਨਾ ਬਹਿ ਜਾਓ

ਕਰਮ ਕਰੋ ਨਾ ਕੱਨ ਕਤਰਾਓ

ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਕੁੱਛ ਬੈਠੇ ਬਿਠਾਏ

ਉਹ ਜਨ ਪਾਏ ਜੋ ਹੱਥ ਹਲਾਏ

ਬਾਂਛੋ ਨਾ ਅਪਣੀ ਕਰਨੀ ਦਾ ਫੱਲ

ਮਿਲੂ ਜ਼ਰੂਰ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਕਲ

ਚੰਗੇ ਕਾਰਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ ਨਤੀਜੇ ਆਣੇ

ਸਚ ਇਹ ਕਹਿ ਗਏ ਪੁਰਾਣੇ ਸਿਆਂਣੇ

ਕਰੋ ਕਰਮ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਰੂਹ ਤੇਰੀ

ਲੇਖੇ ਲੱਗ ਜਾਊ ਤੇਰੀ ਇਹ ਫੇਰੀ

ਆਪ ਘੁੰਮਢ ਛੱਡੋ ਮੰਨੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹਾਈ

ਰੱਖ ਇਹ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਸਕੂਨ ਪਾਓ ਭਾਈ

ਚਾਹੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੀਤੇ ਨਹੀਂ ਕੁੱਛ ਹੋਣਾ

ਜੋ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਕਰਾਏ ਉਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੋਣਾ

ਕੀ ਕਰਨ ਆਇਆ p 2

 ਕੀ ਕਰਨ ਆਇਆ

ਜਸਿਆ ਰਾਤ ਸੌਂ ਨਿਗਾਹੀ

ਦਿਨ ਅੱਖਾਂ ਮੂਂਦ ਲੰਘਾਇਆ

ਅਕਲ ਨਾ ਤੈਂਨੂ ਧੇਲਾ ਆਈ

ਜੀਵਨ ਬੇਅਰਥ ਗਵਾਇਆ

ਆਇਆ ਤੂੰ ਇੱਥੇ ਕੀ ਕਰਨ ਆਇਆ

ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਪਿੱਛੇ ਨਸਿਆ

ਕੱਠੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਿਆ ਸਰਮਾਇਆ

ਸ਼ੌਹਰਤ ਲਈ ਪਾਪੜ ਵੇਲੇ

ਪਰ ਨਾਮ ਕੋਈ ਨਾ ਕਮਾਇਆ

ਹੂਰ ਪਰੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ

ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਠੁਕਰਾਇਆ

ਜਵਾਨੀ ਢੇਰ ਘਾਲ ਵਿੱਚ ਗੁਜ਼ਰੀ

ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਰਾਮ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਹੁਣ ਪਛਤਾਂਵੇਂ ਉਹ ਕਰ ਲੈਂਦਾ

ਜਦ ਘਟ ਵਕਤ ਬਕਾਇਆ

ਸੋਚਾਂ ਐਸੀ ਸੋਚ

ਮੇਰਾ ਅੰਦਰ ਘਬਰਾਇਆ

ਚਾਨਣ ਫਿਰ ਪਿਆ

ਮੰਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ

ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਕਾਰ ਤੂੰ ਕੀਤੇ

ਦਿੱਲ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਦੁਖਾਇਆ

ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸ ਕਰਾਇਆ

ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਨਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ

ਸਮਝਿਆ ਨਾ ਕੋਈ ਉਸ ਦੀ ਮਾਇਆ

ਇਸ ਬਾਰੀ ਤੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਏਨਾ ਹੀ ਲਿਖਿਆ

ਏਨਾ ਹੀ ਕਰਨ ਲਈ ਤੂੰ ਸੀ ਆਇਆ

ਜਗ ਮੇਲਾ p2

 ਜਗ ਮੇਲਾ

ਸੁਖ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਇੱਥੇ ਪਾਇਆ

ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜਗ ਮੇਲਾ

ਦੁੱਖ਼ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਲਿਖਿਆ

ਜੀਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਝੱਖੜ ਤੇ ਝਮੇਲਾ

ਮਾਂ ਜਮੇ ਸ਼ਰੀਕ ਬਿਨ ਈਰਖਾ  

 ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਸੱਚੇ ਭੈਣ ਭਾਈ

ਦੋਸਤ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੇ ਜਿਗਰੀ

ਜਨਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇੱਥੇ ਪਾਈ

ਦਿਲਦਾਰ ਸਾਥੀ ਸਚਿਆਰੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਾਏ

ਖੁਸ਼ੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗ੍ਰਿਸਤੀ ਕਟੇ

ਟੱਬਰ ਵਿੱਚ ਆਪਸੀ ਪਿਆਰ

ਘਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੁਖੀ ਵਸੇ 

ਔਲਾਦ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਹਿਣੇਕਾਰ

 ਨਸੀਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚੰਗੇ

ਮਨ ਤਨ ਤੋਂ ਤੰਦਰੁਸਤ ਜੋ

ਹੋਰ ਨਾ ਉਹ ਕੁੱਛ ਮੰਗੇ 

ਮੈਂਨੂੰ ਇਹ ਸੱਭ ਕੁੱਛ ਮਿਲਿਆ

 ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਮੈਂ ਲਿਖਾਈ

ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਉਸ ਹੱਥ ਰਖਿਆ

ਹੋਇਆ ਹਰ ਥਾਂ ਸਹਾਈ

ਸੁੱਖ ਸੱਭ ਪਾਏ ਮੈਂ ਨੇ

ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਗ ਮੇਲਾ

ਏਦਾਂ ਰਖੀਂ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਸਾਹ

ਚਲਦੇ ਫਿਰਦੇ ਆਏ ਆਖੀਰੀ ਵੇਲਾ

ਦੁਖੇ ਨਰਮ ਦਿਲ p2

 ਦੁਖੇ ਨਰਮ ਦਿਲ

ਪਿਆਰ ਦੀ ਮੇਰੀ ਪੂਰੀ ਹੋਏ ਨਾ ਪਿਆਸ

ਖੁਸ਼ੀ ਆਪ ਹੱਸਾਂ ਜਗ ਹੱਸੇ ਨਾਲ,ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ

ਆਪਣਾ ਦੁਖ ਸਤਾਏ ਹੀ ਸਤਾਏ

ਦੂਸਰਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਦੇਖਾ ਨਾ ਜਾਏ

ਸਮਝਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਵੱਡੀ

ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਨਣ ਦੀ ਕੇਈ ਵਾਹ ਨਾ ਛੱਡੀ

ਸੁਣਿਆਂ ਜੋ ਹੁੰਦੇ ਅਸਲੀ ਮਰਦ

ਬਿਨ ਹੰਝੂਆਂ ਸਹਿ ਲੈਂਦੇ ਆਪ ਦਾ ਦਰਦ

ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਦੁਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਔਣ

ਦੀਨ ਦੁਖੀ ਵੇਖ ਉਹ ਅੱਖ ਚਰਔਣ

ਸੋਚਾਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਨਰਮ ਜਾਂ ਨਾਦਾਨ

ਲੱਗੇ ਮੈਂਨੂੰ ਕਾਇਰ ਨਹੀਂ ਬਲਵਾਨ

ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਹੋਂਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ

ਸੋਚਾਂ ਫਿਰ ਰਬ ਦਿਤੀ ਇਹ ਫ਼ਿਤਰਤ

ਪਿਆਰ ,ਦਰਦ ਪਾਇਆ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਪਥਰ

ਕੋਮਲ, ਨਰਮ ਕਰਾਂ ਅਪਣੇ ਦਿਲ ਤੇ ਘੁੰਮਾਣ

ਹੈਵਾਨ ਨਹੀਂ,ਇਸ ਦਿਲ ਵਜੋਂ ਮੈਂ ਚੰਗਾ ਇੰਨਸਾਨ

ਤੂ ਹੀ ਤੂ p2

 ਤੂ ਹੀ ਤੂ

ਤੂ ਹੀ ਤੂ ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੂੰ

ਤੇਰੇ ਸਵਾਏ ਕੁੱਛ ਦਿਖੇ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ

ਵਿਛੋੜਾ ਨਾ ਸਹਿਆ ਜਾਏ

ਤੜਫੇ ਅੰਦਰੋਂ ਰੂਹ

ਤੂ ਹੀ ਤੂ ਮੇਰਾ ਰਾਖਾ ਤੂ

ਸੂਰਜ ਭਖੇ 

ਧਰਤ ਤਪੇ

ਲੂਹ ਵਗੇ

ਬਦਲ ਆਏ

ਬਰਖਾ ਲਾਏ

ਪਿਆਸੀ ਮਾਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਏ

ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰਿਆਲੀ

ਜਗ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ

ਰੰਗੀਲੇ ਫੁਲ ਛੱਡਣ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ

ਤੂ ਹੀ ਤੂ ਜੀਵਨ ਦਾਤਾ ਤੂ

ਕਿਰਤ ਕਰੇ

ਵੰਡ ਛੱਕੇ

ਨਾਮ ਜਪੇ

ਰਚਨਾ ਤੇਰੀ ਜਿਸ ਪਿਆਰੀ

ਉਸ ਜਿੰਦ ਆਪਣੀ ਸਵਾਰੀ

ਲੇਖੇ ਲਾ ਗਿਆ ਦੁਰਲੱਭ ਜੂਨ

ਤੂ ਹੀ ਤੂ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਤੂੰ

ਆਦਰ ਕਰਨ ਦੁਲਾਰੇ p2

 ਆਦਰ ਕਰਨ ਦੁਲਾਰੇ

ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਲਿੱਸੀ ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਮੋਟਾ

ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਮਾੜੀ ਬੇਚਾਰੀ ਮੈਂਨੂੰ ਕਹਿਣ ਝੋਟਾ

ਗਊ ਵਰਗੀ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਮੈਂਨੂੰ ਕਹਿਣ ਖੋਤਾ

ਉਸ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸੁਚੱਜੇ ਲੱਗਣ ਮੇਰਾ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਬੇਕਾਰ

ਮੇਰਿਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਗੁਸਾ ਲੱਗਣ ਉਸ ਦਾ ਥਪੜ ਪਿਆਰ

ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਨਾ ਮੰਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਲੈਣ ਸਲਾਹ

ਮੈਂਨੂੰ ਲਾਪਰਵਾਹ ਸਮਝਣ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿੱਲ ਦਿਰਆ

ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰੇ ਉਸ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ

ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰੇ ਉਸ ਦੇ ਗੌਣ ਕਿਸੇ

ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਕਦੀ ਗੁੱਸਾ ਆਇਆ ਕਦੀ ਈਰਖਾ ਜੱਗੇ

ਬਹਿ ਸੋਚਿਆ ਇਕ ਦਿਨ ਉਹ ਤੇਰੀ ਕੀ ਲੱਗੇ

ਉਹ ਤੇਰੀ ਆਪਣੀ ਕਰੇ ਤੈਂਨੂ ਦਿਲੋਂ ਪਿਆਰ

ਦੇਖ ਭਾਲੋਂ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਾ ਛੱਡੇ ਦੇਵੇ ਪੂਰਾ ਸਤਿਕਾਰ

ਜੋ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜੁੜ ਬਹਿੰਦੇ ਉਹ ਦੋਂਨਾਂ ਦੇ ਦੁਲਾਰੇ

ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਓ ਬਣੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਹਾਰੇ

ਔਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਂ p2

 ਔਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਂ

ਪੁੱਤ ਲਈ ਖੁਦ ਖਾਣਾ ਪਰੋਸੇ 

ਪਤੀ ਨੂੰ ਕਹੇ ਲਓ ਆਪ

ਪੁੱਤ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਪਿਆਰਾ

ਨਹੀਂ ਪੁਤ ਤੋਂ ਪੁੱਤ ਦਾ ਬਾਪ

ਗਲਤੀਆਂ ਪੁੱਤ ਦੀਆਂ ਕਰੇ ਉਹ ਮਾਫ

ਓਹੀ ਪਤੀ ਗਲਤੀ ਤੇ ਗੁਸਾ ਇਹ ਕਿੱਥੇ ਦਾ ਇੰਸਾਫ਼

ਨੂੰਹ ਆਖੇ ਨਾ ਲੱਗੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਗਵਾਰਾ

ਆਪ ਨਾ ਸੁਣੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮਿੰਨਤਾਂ ਕਰਦਾ ਬੇਚਾਰਾ

ਪੁੱਤ ਲਈ ਹੋਵੇ ਉਹ ਦਿੱਲ ਦਿਰਆ

ਖਵਾਇਸ਼ ਪੁੱਤ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕਰੇ ਹੋ ਬੇਪਰਵਾਹ

ਪਤੀ ਲਈ  ਕੰਜੂਸਿਆਂ ਕਹੇ ਐਨੇ ਚ ਸਾਰ ਨਹੀਂ ਖ਼ਸਮਾਂ ਨੂੰ ਖਾ

ਖ਼ਫ਼ਾ ਨਾ ਹੋ ਦੋਸਤ ਰਬ ਔਰਤ ਨੂੰ ਐਸੇ ਜਾਣ ਬਣਾਇਆ

ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੀੜੋਂ ਉਸ ਲੱਭਿਆ ਪੁੱਤ ਸ਼ਰੀਰ ਹਿਸਾ, ਆਪ ਉਪਾਇਆ

ਸਚਾਈ ਇਹ ਨਹੀਂ ਬਦਲੇ ਸੋ ਲਾਓ ਨਾ ਜ਼ੋਰ

ਔਰਤ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਂ ਫਿਰ ਕੁੱਛ ਹੋਰ

ਦਿੱਲ ਘਟ ਦੁਖਾਏ p2

 ਦਿੱਲ ਘਟ ਦੁਖਾਏ

ਦਿੱਲ ਦੀ ਸਾਡੀ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਗਈ

ਖਵਾਸ਼ ਵਕਤ ਦੀ ਨਦੀਏ ਬਹਿ ਗਈ

ਵਕਤ ਸਿਰ ਕਹਿ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਡਰੋਂ ਮੈਂ ਸੀ ਘਬਰਾਇਆ

ਕਈ ਬਾਰ ਸੋਚ ਪਛਤਾਇਆ

ਵਖਰੇ ਰਾਹ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਏ

ਵਕਤ ਕੀਤਾ ਦੂਰ ਮਿਲ ਨਾ ਪਾਏ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਝਮੇਲੇ ਗ੍ਰਿਸਤ ਵਿੱਚ ਰੁਝੇ

ਪਿਆਰ ਕੀ ਸੁਝੇ ਅਰਮਾਨ ਵੀ ਡੁੱਬੇ

ਭੁਲੀ ਸਾਨੂੰ ਉਸੇ ਗੁਸਤਾਖ਼ ਨਾ ਠਹਿਰਾਂਵਾਂ

ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੇਰੇ ਮੰਨ ਨੂੰ ਮਨਾਂਵਾਂ

ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇਰੀ ਉਹ ਪਰਾਈ

ਦੋ ਪਲ ਤੈਂਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਣ ਲਈ ਆਈ

ਸੋਚਿਆ ਜੋ ਸੀ ਹੋਣਾ ਉਹ ਹੀ ਸੀ ਹੋਣਾ

ਜ਼ੋਰ ਨਾ ਚੱਲੇ ਜਿੱਥੇ ਕਿਉਂ ਰੋਣਾ ਧੋਣਾ

ਜੋ ਜਿੰਦ ਉਸ ਝੋਲੀ ਪਾਈ

ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜੀਏ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਈ

ਅਤੀਤ ਨਹੀਂ ਭੁਲੇ ਹੁਣ ਪਰ ਘਟ ਯਾਦ ਆਏ

ਯਾਦ ਆਏ ਮੁਸ਼ਕਰਾਂਵਾਂ  ਸਤਾਏ ਨਾ ਦਿੱਲ ਦੁਖਾਏ

ਹੌਂਕੇ ਭਰੀ ਜਿੰਦ p2

 ਹੌਂਕੇ ਭਰੀ ਜਿੰਦ

ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਦਸ ਨਾ ਸਕਿਆ

ਸੀਨੇ ਦਰਦ ਦਬਾ ਛੁਪਾ ਨਾ ਸਕਿਆ

 ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੇ ਹਸ ਨਾ ਜਾਏ

ਢਾਡਾ ਮੈਂਨੂੰ ਡਰ ਸਤਾਏ

ਦੰਦ ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ

ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਉਸ ਨੂੰ ਸਜਦੇ

ਹਾਸਾ ਉਸ ਦਾ ਮੰਨ ਨੂੰ ਭਾਏ

ਆਵਾਜ਼ ਸਾਨੂੰ ਗੀਤ ਸੁਣਾਏ

ਅੱਖਾਂ ਸ਼ੈਤਾਂਨੀ ਛੱਡਣ ਤੀਰ

ਢੰਗ ਮਾਰਨ ਦਿੱਲ ਜਾਣ ਚੀਰ

ਹਸਮੁੱਖ ਚੇਹਰਾ ਚਾਂਦਣੀ ਮਾਰੇ

ਦਿੱਲ ਪਾਗ਼ਲ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜਾਏ

ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹੂਰ ਪਰੀ

ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬਣੀ

ਨਾ ਹੋਇਆ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਜ਼ਾਹਰ

ਗਏ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰ

ਹੌਂਕੇ ਭਰੀ ਜਿੰਦ ਲਈ ਜੀ

ਮਾੜੇ ਕਰਮ ਕਿਸੇ ਕਹਾਂ ਕੀ