ਦੁਖੇ ਨਰਮ ਦਿਲ
ਪਿਆਰ ਦੀ ਮੇਰੀ ਪੂਰੀ ਹੋਏ ਨਾ ਪਿਆਸ
ਖੁਸ਼ੀ ਆਪ ਹੱਸਾਂ ਜਗ ਹੱਸੇ ਨਾਲ,ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ
ਆਪਣਾ ਦੁਖ ਸਤਾਏ ਹੀ ਸਤਾਏ
ਦੂਸਰਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਦੇਖਾ ਨਾ ਜਾਏ
ਸਮਝਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਵੱਡੀ
ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਨਣ ਦੀ ਕੇਈ ਵਾਹ ਨਾ ਛੱਡੀ
ਸੁਣਿਆਂ ਜੋ ਹੁੰਦੇ ਅਸਲੀ ਮਰਦ
ਬਿਨ ਹੰਝੂਆਂ ਸਹਿ ਲੈਂਦੇ ਆਪ ਦਾ ਦਰਦ
ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਦੁਖ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਔਣ
ਦੀਨ ਦੁਖੀ ਵੇਖ ਉਹ ਅੱਖ ਚਰਔਣ
ਸੋਚਾਂ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਨਰਮ ਜਾਂ ਨਾਦਾਨ
ਲੱਗੇ ਮੈਂਨੂੰ ਕਾਇਰ ਨਹੀਂ ਬਲਵਾਨ
ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਹੋਂਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ
ਸੋਚਾਂ ਫਿਰ ਰਬ ਦਿਤੀ ਇਹ ਫ਼ਿਤਰਤ
ਪਿਆਰ ,ਦਰਦ ਪਾਇਆ ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਪਥਰ
ਕੋਮਲ, ਨਰਮ ਕਰਾਂ ਅਪਣੇ ਦਿਲ ਤੇ ਘੁੰਮਾਣ
ਹੈਵਾਨ ਨਹੀਂ,ਇਸ ਦਿਲ ਵਜੋਂ ਮੈਂ ਚੰਗਾ ਇੰਨਸਾਨ
No comments:
Post a Comment