ਹੌਂਕੇ ਭਰੀ ਜਿੰਦ
ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ਦਸ ਨਾ ਸਕਿਆ
ਸੀਨੇ ਦਰਦ ਦਬਾ ਛੁਪਾ ਨਾ ਸਕਿਆ
ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੇ ਹਸ ਨਾ ਜਾਏ
ਢਾਡਾ ਮੈਂਨੂੰ ਡਰ ਸਤਾਏ
ਦੰਦ ਉਸ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ
ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਂਗ ਉਸ ਨੂੰ ਸਜਦੇ
ਹਾਸਾ ਉਸ ਦਾ ਮੰਨ ਨੂੰ ਭਾਏ
ਆਵਾਜ਼ ਸਾਨੂੰ ਗੀਤ ਸੁਣਾਏ
ਅੱਖਾਂ ਸ਼ੈਤਾਂਨੀ ਛੱਡਣ ਤੀਰ
ਢੰਗ ਮਾਰਨ ਦਿੱਲ ਜਾਣ ਚੀਰ
ਹਸਮੁੱਖ ਚੇਹਰਾ ਚਾਂਦਣੀ ਮਾਰੇ
ਦਿੱਲ ਪਾਗ਼ਲ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜਾਏ
ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹੂਰ ਪਰੀ
ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬਣੀ
ਨਾ ਹੋਇਆ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਜ਼ਾਹਰ
ਗਏ ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰ ਬਾਜ਼ੀ ਹਾਰ
ਹੌਂਕੇ ਭਰੀ ਜਿੰਦ ਲਈ ਜੀ
ਮਾੜੇ ਕਰਮ ਕਿਸੇ ਕਹਾਂ ਕੀ
No comments:
Post a Comment