ਸ 11 p2

ਜਿਨ ਹਾਥੋਂ ਕੋ ਥਾਮਨੇ ਕੇ ਲਿਏ ਤਰਸਤੇ ਥੇ ਹੱਮ
ਆਜ ਉੱਨੀ ਹਾਥੋਂ ਸੇ ਮਿਲਾਨੇ ਮੇ ਡਰਤੇ ਹੈਂ ਹੱਮ

********

जिन हाथों को थामने के लिए तरसते थे हम

आज उनही हाथों से मिलाने मे डरते हैं हम

****//

ਵੋਹ ਭੀ ਦਿੱਨ ਥੇ ਜੱਬ ਗੱਲੇ ਮਿਲਨੇ ਸੇ ਸਕੂਨ ਮਿਲਤਾ ਥਾ
ਆਜ ਹਾਥ ਮਿਲਾਨਾ ਭੀ ਗੁਨਾਹ ਬਨ ਗਿਆ

*******

वोह भी दिॅन थे जॅब गॅले मिलने से सकून मिलता था

आज हाथ मिलाना भी गुनाह बन गिया

********

ਵੋਹ ਲੱਮੇ ਉੱਨੇ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿਆ ਜੋ
ਹੱਮ ਨੇ ਹੱਸ ਕਰ ਇੱਕਠੇ ਬਿਤਾਏ ਥੇ
ਹੱਮ ਤੋ ਉੱਨ ਕੋ ਭੂਲ ਨਾ ਸਕੇ
ਯਾਦ ਆਤੇ ਸਤਾਤੇ ਨੀਂਦ ਅੱਬ ਭੀ ਉੜਾਤੇ ਹੈਂ ਵੋਹ

*******

वोह लमे उनेह याद है किया जो

हम ने हॅस कर एकठे बिताए थे

हम तो उनेह भूल ना सके

याज आते सताते,नींद अब भी उङाते हैं वोह