ਉੱਚੇ ਨਾਲ ਇਸ਼ਕ
ਜੀਣਾ ਮੇਰਾ ਦੁਸ਼ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਮੈਂਨੂੰ ਉੱਚੇ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਮਾਰਿਆ
ਲਭ ਲਭ ਥਕਾ ਉੱਚੀ ਥਾਂ ਥਕ ਬੈਠ ਮੈਂ ਹਾਰਿਆ
ਉਚਾਈ ਉੱਚੀ ਉਸ ਦੀ ਕਿਵੇੰ ਪਹੁੰਚਾਂ ਮੰਨ ਵਿਚਾਰਿਆ
ਮੈਂ ਉੱਚਾ ਉਹ ਹੋਰ ਉੱਚਾ ਉੱਚਾ ਉਹ ਉੱਚੇ ਤੋ ਵੀ ਉੱਚਾ
ਨਿਰਾਸ਼ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਸੋਚਾਂ ਮੇਰਾ ਇਸ਼ਕ ਝੂਠਾ ਨਹੀਂ ਸੱਚਾ
ਮਹਿਰ ਪਈ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਲ ਗਿਆ ਧਿਆਨ
ਉੱਚੇ ਨੂੰ ਕਿੰਝ ਮਿਲਣਾ ਹੋਇਆ ਕੁੱਛ ਗਿਆਨ
ਉੱਚੇ ਥਾਂ ਤੈਂਨੂੰ ਮਿਲੂ ਰਖ ਨਾ ਇਸ ਦੀ
ਆਸ
ਉਹ ਤਾਂ ਨੀਵੇਂ ਲਭੂ ਉਹ ਹੈ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਸ
ਇਸ਼ਕ ਉਨਹਾਂ ਦਾ ਸਫਲ ਹੋਣ ਸਾਫ ਜਿਨਾਂ ਦੇ ਦਿੱਲ
ਸਰਬਤ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਰਬ ਜਾਂਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ
ਉੱਚੇ ਥਾਂ ਉਹ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ ਉਹ ਨਿਮਾਣਿਆ ਮਾਣ
ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਜੇ ਚਲੇਂ ਪੱਕਾ ਮਿਲੂ ਇਹ ਸਚਾਈ ਜਾਣ
ਸੱਚੋ ਦਿਲੋਂ ਉੱਚੇ ਨਾਲ ਇਸ਼ਕ ਕਰ ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਕੇ ਚਲ
ਲਿਖਿਆ ਮੱਥੇ ਮਿਲੂ ਇਹ ਵਾਰੀ ਹੋ ਜਾਊ ਸਫਲ
ਸਿਆਣਪ ਮੇਰੀ ਇਕ ਨਾ ਚੱਲੀ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਗੁਮਰਾਹ
ਘਮੰਢ ਸੀ ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਅੰਦਰਲੇ ਦੀ ਨਾ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ
ਘੁੰਮਣ ਘੇਰੀਆਂ ਫਸਿਆ ਸੋਚਦਾ ਰਿਆ ਲਖ ਵਾਰ
ਮਹਿਰ ਪਈ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਬਦ ਵਲ ਗਿਆ ਧਿਆਨ
No comments:
Post a Comment