ਆਰਤੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕਾਂ
ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕਾਂ ਮੈਂ ਅਣਜਾਣ
ਬਖ਼ਸ਼ ਦੇ ਮੈਂਨੂੰ ਤੂੰ ਹੈਂ ਜਾਣੀ ਜਾਣ
ਤੇਰਿਆਂ ਦਿਤਿਆਂ ਖ਼ਾਮੀਆਂ ਛੁੱਪਾ ਨਾ ਸਕਾਂ
ਦੱਸ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਕੀ ਮੈਂ ਕਰਾਂ
ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਾ ਅਕਲ ਆਈ
ਜਹਾਨ ਕਹੇ ਮੈਂ ਅੱਧਾ ਸੌ਼ਦਾਈ
ਵਿਦਵਾਨ ਹੋਣ ਦਾ ਢੋਂਗ ਮੈਂ ਕਰਾਂ
ਲੱਲਿਆਂ ਛੱਡਾਂ ਕੋਈ ਹਸੇ ਮੈਂ ਨਾ ਡਰਾਂ
ਗਿੱਠ ਲੰਮੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਚੱਲੇ ਬਿਣਾ ਰੋਕ
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਹਾਣਿਆਂ ਸੁਣ ਅੱਕ ਗਏ ਲੋਕ
ਮਸਤ ਹੋ ਚੱਲਿਆ ਚੁੱਣੇ ਆਪਣੇ ਰਾਹ
ਜੱਗ ਕੀ ਸੋਚੂ ਕੀਤੀ ਥੋੜੀ ਪ੍ਰਵਾਹ
ਸੁਹੇਲੀ ਰਹੀ ਜਿੰਦ ਆਇਆ ਜੀਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ
ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਫ਼ਿਤਰਤ ਤੇ ਜੱਸਾ ਖੁਸ਼
ਇਹ ਸੋਚ ਲੈ ਜੱਸੇ ਪਾਏ ਸੌ ਸੁੱਖ
ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਨਾ ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਲੋੜ
ਬਖ਼ਸ਼ ਜੋ ਕਰਾਂ ਸੱਚੇ ਦਿੱਲੋਂ ਕਰਾਂ ਕਰਾਂ ਨਾ ਕੁੱਛ ਹੋਰ
No comments:
Post a Comment