ਮਾੜੇ ਕਵੀ ਤੇ ਨਾ ਹੱਸੋ
ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਤੇ ਹੱਸਣ ਵਾਲਿਆਂ ਕੰਨ ਪੀੜਾਂ ਤੈਂਨੂ ਪੈਣ
ਹੱਸ ਹੱਸ ਤੇਰਿਆਂ ਵੱਖਿਆਂ ਦੁੱਖਣ ਆਏ ਨਾ ਚੈਨ
ਅੰਬ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲਣ ਕੀੜੇ
ਅਖੀਰਲੇ ਚੂਸੇ ਦੇ ਜਦੋਂ ਆਂਏਂ ਨੇੜੇ
ਮੱਝ ਤੇਰੀ ਇੱਕ ਥੱਣ ਵਾਲੀ
ਮੁਸ਼ਕੀ ਮੋਕ ਮਾਰੇ ਕਰੇ ਨਾ ਓਗਾਲੀ
ਕੁੱਤਾ ਤੇਰਾ ਨਿਕਲੇ ਨਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ
ਭੌਂਕੇ ਤੈਂਨੂੰ ਨਾ ਸੁਣੇ ਤੇਰੀ ਪੁਚਕਾਰ
ਚੂਹੇ ਕੱਟ ਜਾਣ ਤੇਰਾ ਕੋਟ
ਫਟੇ ਖੀਸੇ ਰਾਹੀਂ ਗਵਾਚਣ ਨੋਟ
ਮਤਲਵੀ ਨਿਕਲਣ ਤੇਰੇ ਯਾਰ
ਬੁਰੇ ਵਕਤ ਛੱਡ ਜਾਣ ਵਿਚਕਾਰ
ਔਲਾਦ ਵੀ ਨਾ ਦੇਣ ਤੈਂਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ
ਤੈਂਨੂ ਨਹੀਂ ਕਰਨ ਤੇਰੇ ਪੈਸੇ ਨੂੰ ਪਿਆਰ
ਗ੍ਰਿਹਣੀ ਤੇਰੀ ਤੇਰੇ ਤੇ ਰੋਬ ਜਮਾਏ
ਕਪੜੇ ਧੁਲਾਏ ਭਾਂਡੇ ਮਂਜਵਾਏ
ਅਗਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਤੇ ਸੋਚ ਕੇ ਹੱਸੀਂ
ਅਕਲ ਜਦ ਤੈਂਨੂੰ ਆਏ ਮੈਂਨੂੰ ਦੱਸੀਂ
ਕਵਿਤਾ ਰਾਹੀਂ ਕਰੂਂਗਾ ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰ
ਤਰੀਫ਼ ਦੇ ਪੁਲ ਬਣੂ ਬਣਾਊਂ ਤੈਂਨੂੰ ਯਾਰ
ਮਾੜੇ ਤੁੱਕ ਬਾਜ਼ ਹੁੰਦੇ ਗੁੱਸੇਖੋਰ ਦੁਨਿਆਂ ਗਵਾਹ
ਸੋ ਮੇਰੇ ਤੇ ਨਾ ਹੱਸੋ ਨਾ ਲਓ ਮੇਰੀ ਬਦਦੁਆ
No comments:
Post a Comment