ਹੂਰ ਪਰੀ ਕੀ ਕਰਨੀ
ਚੰਦ ਜਿਹਾ ਮੁੱਖੜਾ ਸਾਂਵਲਾ ਉਸ ਦਾ ਰੰਗ
ਪਹਿਲੀ ਤੱਕਣੀ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਰਿੰਦਾ ਗਿਆ ਢੰਗ
ਕਾਲੀਆਂ ਘੱਟਾਂ ਲੰਬੇ ਉਸ ਦੇ ਬਾਲ
ਪਤਲਾ ਲੱਕ ਹਿਲਾ ਟੁਰੇ ਟੁਰੇ ਮੋਰਨੀ ਦੀ ਚਾਲ
ਬੁੱਲ ਉਸ ਦੇ ਸੁਰਖ ਮਿਠੇ ਉਸ ਦੇ ਬੋਲ
ਸੁਰੀਲੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣ ਸ਼ਰਮਾਏ ਬਾਗੀਂ ਕੋਹਲ
ਕਾਸ਼ਨੀ ਕਲੋਲਣਾਂ ਅੱਖਾਂ ਛੱਡਣ ਤਿੱਖੇ ਤੀਰ
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਸਾਨੂੰ ਕੀਤਾ ਦਿੱਲ ਸਾਡਾ ਦਿਤਾ ਚੀਰ
ਹੋਰ ਨਾ ਲੱਗੇ ਸਾਨੂੰ ਲੱਗੇ ਹੂਰ ਪਰੀ
ਜਾਪੇ ਰੱਬ ਆਪਣੀ ਹੱਥੀਂ ਸਾਡੇ ਲਈ ਘੜੀ
ਜਾਨ ਉਸ ਤੇ ਅਸੀਂ ਵਾਰੀ ਦਿੱਲ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਵਾਰ
ਵਿਆਹੇ ਸ੍ਵਰਗ ਪਾਇਆ ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਪੁੱਛ ਨਾ ਯਾਰ
ਵਿੱਗ ਉਸ ਨੇ ਉਤਾਰੀ ਨਕਲੀ ਉਸ ਦੇ ਬਾਲ
ਕਾਸ਼ਨਿਆਂ ਅੱਖਾਂ ਗੁਸਾ ਖਾ ਝੱਟ ਹੋਣ ਲਾਲ
ਸੁਰਖ਼ੀ ਬੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਲਿੱਥੀ ਬੋਲ ਉਸ ਦੇ ਕਠੋਰ
ਹੂਰ ਪਰੀ ਕਿੱਥੋਂ ਨਿਕਲੀ ਕੁੱਛ ਹੋਰ
ਆਸਮਾਨ ਉੜਦਾ ਧਰਤ ਗਿਰਾ ਅਸਲੀਅਤ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ
ਰੱਬ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਐਸੀ ਮੇਰੇ ਲਈ ਬਣਾਈ
ਗਦੂਤ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਵਾਲੇ ਅਸੀਂ ਅੱਧੇ ਸ਼ੌਦਾਈ
ਸੂਤ ਸਾਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਲੱੜ ਲਾਈ ਬਣਾ ਕੇ ਲੁਗਾਈ
ਦੇਰ ਅਕਲ ਆਈ ਹੂਰ ਪਰੀ ਨਾ ਚਾਵਾਂ
ਸਵਾਰੀ ਸਾਡੀ ਜਿੰਦ ਉਸ ਨੇ ਗੀਤ ਉਸ ਦੇ ਗਾਂਵਾਂ
No comments:
Post a Comment