ਮੈਂ ਨਾ ਵੇਖਿਆ
ਬੁਲੇ ਸ਼ਾਹ ਸਭ ਵੇਖ ਲਿਖ ਦਿੱਤਾ
ਮੈਂ ਕੀ ਲਿਖਾਂ ਜਿਸ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਵੇਖ ਕਿਸੇ ਦੀ ਦੌਲਤ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ
ਉਸ ਪਿੱਛੇ ਉਸ ਦਾ ਘਾਲ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਹੱਸਦਾ ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਲਿਆ
ਅੱਖਾਂ ਛੁੱਪਿਆ ਦਰਦ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਸੋਹਣੀ ਸ਼ਕਲ ਤੇ ਗਿਆ ਮੋਹਿਆ
ਅੰਦਰ ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਠੋਕਰਾਂ ਖਾ ਰਾਹੀਂ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ
ਰਾਹ ਪਿਆ ਕੰਡਾ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਚਾਅ ਇੱਕ ਬਾਦ ਹੋਰ ਚਹੁੰਦਾ ਰਿਆ
ਜੋ ਕੋਲ ਉਸ ਦਾ ਮਹੱਤ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਅੱਖ ਝਮਕੇ ਜਿੰਦ ਗੁਜ਼ਰੀ
ਉਮਰ ਕਦ ਆਈ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਵੇਖ ਸਵਾਰਦਾ ਰਿਆ ਚੇਹਰਾ
ਨਕਾਬ ਪਿੱਛੇ ਅਸਲੀ ਆਪ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
ਲੱਭਦਾ ਰਿਆ ਉਸੇ ਪਾਕ ਥਾਂਵਾਂ
ਸਰਬਸਮਆਏ ਨੂੰ ਆਪ ਅੰਦਰ ਵੇਖਿਆ ਨਾ
No comments:
Post a Comment