ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਅੱਗ
ਉਨਾਂ ਉਤੇ ਦਿਲ ਕਿਓਂ ਆਇਆ
ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਧੰਨ ਪਰਾਇਆ
ਤੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਖਾਈ
ਉਸ ਉੱਤੇ ਅੱਖ ਤੇਰੀ ਆਈ
ਡੈਣ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦੀ ਸੱਤ ਘਰ
ਤੂੰ ਤਾਂ ਗੁਵਾਂਡਣ ਤੇ ਹੀ ਗਿਆ ਮਰ
ਖ਼ਸਮ ਉਸ ਦਾ ਸ਼ਰੀਫ ਹੈ ਬੰਦਾ
ਉੱਤੈਂ ਤੇਰਾ ਦੋਸਤ ਚੰਗਾ
ਇਹ ਕੰਮ ਤੂੰ ਕੀਤਾ ਮੰਦਾ
ਲੋਕ ਕੀ ਰੱਬ ਵੀ ਤੈਂਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ
ਜਹੱਨੂੰ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਸੜੇਂਗਾ
ਮੇਰੀ ਵੀ ਸੁਣ ਲਵੋ ਸਫਾਈ
ਫਿਰ ਜੇ ਮਨੋ ਮੈਂਨੂੰ ਹਰਜਾਈ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਜਾ ਲਈ ਮੈਂ ਤਿਆਰ
ਜਾਦਾ ਮੇਰੀ ਗਲਤੀ ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਇੰਨਕਾਰ
ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਵੀ ਸੀ ਖੇਲ ਖਲਾਇਆ
ਫੋਨ ਕਰ ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਨੇ ਬੁਲਾਇਆ
ਗੈਸ ਠੀਕ ਕਰੋਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾਇਆ
ਰਸੋਈ ਦੀ ਸੀ ਫ਼ਰਸ਼ ਗਿੱਲੀ
ਅੰਦਰ ਆਂਓਂਦੀ ਉਹ ਸੀ ਫਿਸਲੀ
ਲੜਖੜੌਂਦੀ ਮੈਂਨੂੰ ਜਫ਼ੀ ਉਸ ਪਾਈ
ਬਾਂਵੀਂ ਕਲਾਵਾ ਭੱਰ ਮੈਂ ਡਿਗਣੋ ਬਚਾਈ
ਮੁੱਛ ਫੁਟ ਜਵਾਨ ਮੈਂ ਅੱਧ ਓਮਰੀ ਮੁਟਿਆਰ ਸੀ ਉਹ
ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਰੁਕ ਪਾਇਆ ਤੇ ਤਿਆਰ ਵੀ ਸੀ ਉਹ
ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਜੋਰ ਨਾ ਕੋਈ
ਬੇ-ਵੱਸ ਸੀ ਮੈਂ,ਦੋਸ਼ੀ ਮੇਰੀ ਜਵਾਨੀ,ਜਿਸ ਇਹ ਅੱਗ ਲਾਈ
ਸਮਾਜ ਦਾ ਮੈਂ ਸ਼ਾਇਦ ਹਾਂ ਗੁਨਾਗਾਰ ਮੇਰੇ ਭਾਈ
ਪਰ ਕੁਦਰੱਤ ਵੀ ਜਿਮੇਵਾਰ ਜਿਸ ਜਿਸਮੇ ਹਵੱਸ ਪਾਈ
******
जवानी दी अग
उन्हां उते दिल क्यों आयिआ
उह तां पहिलां ही धन परायिआ
तूं कोई शरम ना खाई
उस उते अख तेरी आई
डैण वी छॅड दिंदी सत घर
तू तां गुवांडण ते ही गिआ मर
ख़स्म उस दा शरीफ है बंदा
उतों तेरा दोस्त चंगा
इह कम तू कीता मंदा
लोक की रॅब वी तैंनू माफ़ नहीं करेगा
जहॅनू दी अग विच तूं सङेंगा
मेरी वी सुण लवो सफ़ाई
फिर जे मसझो मैंनू हरजाई
किसे वी सज़ा लई मैं तियार
जादा मेरी गलती मैंनू नहीं इन्कार
हालात ने वी सी खेल खिलायिआ
फोन कर मैंनू उस ने बुलायिआ
गैस ठीक करौण दा बहाना लायिआ
रसोई दी सी फ़रश गिली
अंदर औंदी उह सी फिसली
लॅङखङौंदी मैंनू जफ़ी उस पाई
बांवीं कलावा भर मैं डिगणो बचाई
मुशफुट जवान सी मैं अध उमरी मुटियार सी उह
मैं वी ना रुक पायिआ,ते तियार वी सी उह
जवानी ते इश्क ते कहिंदे जोर ना कोई
बे-वस सी मैं,दोशी मेरी जवानी,जिस इह अग लाई
समाज दा मैं शायिद हां गुनागार मेरे भाई
पर कुदरॅत वी ज़िमेदार,जिस जिसमे हवस पाई
Very well written I must say.
ReplyDeleteThanks BD.wahaguru mehr rakhae
Delete