ਦੋ ਕਾਲੇ ਕੱਕੇ
ਦੋ ਮੇਰਿਆਂ ਵੱਡਿਆਂ ਕਮਜੋਰਿਆਂ ਕਾਮ ਤੇ ਕ੍ਰੋਧ
ਕਾਬੂ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ ਹਾਰਿਆ ਸਕਿਆ ਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੋਧ
ਕ੍ਰੋਧ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਪਾਗ਼ਲ ਹੋ ਜਾਂਵਾਂ
ਕੀ ਮਾੜਾ ਕੀ ਚੰਗਾ ਸੋਚ ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ
ਕੌੜੇ ਬੋਲ ਬੋਲ ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ਦਿਲ ਦੁੱਖਾਂਵਾਂ
ਗੰਦੇ ਭੈੜੇ ਅਲਫਾਜ਼ ਲੱਭ ਪਿਆਰਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਲਾਂਵਾਂ
ਹਰ ਬਾਰ ਕ੍ਰੋਧ ਵਿੱਚ ਬੋਲ ਫਿਰ ਆਪ ਪਛਤਾਇਆ
ਅਗਲੀ ਬਾਰ ਫਿਰ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਾਂ ਕ੍ਰੋਧ ਮੇਰਾ ਕਾਬੂ ਨਾ ਆਇਆ
ਕਾਮ ਦੀ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਆਏ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮ
ਬਹੁਤ ਜ਼ੋਰ ਲਾਇਆ ਬਾਜ਼ ਨਾ ਆਇਆ ਕਰਾਂ ਕੂਕਰਮ
ਸੁੰਦਰ ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਦਿਲ ਧੱੜਕੇ ਮਨ ਲੱਲਚਾਏ
ਕਿਵੇਂ ਉਸੇ ਪਾਂਵਾਂ ਦਿਨ ਭਰ ਦਿਮਾਗ ਸਕੀਮ ਬਣਾਏ
ਬੈਠ ਕਈ ਬਾਰ ਸੋਚ ਕਾਮ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਲਾਹਨਤ ਮੈਂ ਪਾਂਵਾਂ
ਜੱਗ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਕੀ ਕਹਿਣਗੇ ਡਰਾਂ ਘਭਰਾਂਵਾ਼
ਪਰ ਜਦ ਕਾਮ ਦਾ ਭੂਤ ਹੋਏ ਮੇਰੇ ਤੇ ਸਵਾਰ
ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਾਂ ਦੁਨਿਆਂ ਦੀ ਲੱਭਾਂ ਅਗਲਾ ਸ਼ਿਕਾਰ
ਕਦੋਂ ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਦੋ ਕਾਲੇ ਕੱਕਿਆਂ ਨੂੰ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਕਾਬੂ
ਘੱਟ ਹੋ ਜਾਣ ਬੁਢਾਪਾ ਸ਼ਇਦ ਕਰ ਜਾਏ ਇਹ ਜਾਦੂ
ਤਦ ਬਿਨ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਅੱਖ ਆਪ ਨਾਲ ਮਿਲਾਂਵਾਂ
ਫਿਰ ਲੁੱਚਾ ਹਵਸੀ ਨਾ ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਕਹਾਂਵਾਂ
xxxx
दो काले कक्के
दो मेरियां वडियां कमज़रियां काम ते क्रोध
काबू न कर सकिया हारिया सका न उन्हांं नू सोध
क्रोध विच मैं पागल हो जांवां
की माढ़ा की चंगा मैं सोच न पांवां
कौड़े बोल बोल अपनियां दा दिल दुखावां
गंदे भैड़े अल्फाज लभ पियारियां नू रूलावां
हर बार क्रोध विच बोल फिर आप पछताया
अगली बार फिर क्रोध करां क्रोध मेरा काबू न आया
काम दी केहंदियां आए मैंनू आप शर्म
बहुत जोर लाया बाज ना आया करां कुकर्म
सुंदर चेहरा देख दिल धड़के मन ललचाए
किवें उसे पांवां दिन भर दिमाग स्कीम बनाए
बैठ कई बार मैं काम अपने नू लाहनत पांवां
जग नू पता लगे की कहेंगे डरां घबरांवां
पर जद काम दा भूत होए मेरे ते स्वार
परवाह न करां दुनियां दी अगला लभां शिकार
कदों काम क्रोध दे दो काले ककियां नू करां मैं काबू
घट हो जाण बुढ़ापा शायद कर जाए एह जादू
तद बिन शर्मिंदगी अख आप नाल मिलांवां
फिर लुचा हवसी ना समझ आप नू शरीफ कहांवां
