ਸੁਣ ਜੱਸੇ ਊਤਾ p3

        ਸੁਣ ਜੱਸੇ ਊਤਾ

ਸੁਣ ਜੱਸੇ ਊਤਾ ਦਵਾਂ ਤੈਂਨੂੰ ਗਿਆਨ

ਮੰਨੇ ਜੇ ਮੇਰਾ ਕਹਿਣਾ ਸੌਖੀ ਹੋ ਜਾਊ ਜਾਨ

ਚੱਲੇਂ ਜੇ ਦੱਸੇ ਰਾਹ

ਖੁਸ਼ੀ ਲਏਂਗਾ ਪਾ

ਰੋਬ ਤੇਰਾ ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਸਹਿਣਾ ਐਂਵੇਂ ਨਾ ਗ਼ੁੱਸਾ ਖਾ

ਲੰਮੇ ਇੱਕ ਦੋ ਸਾਹ ਭਰ ਠੰਢਾ ਤੂੰ ਹੋ ਜਾ

ਆਪਣਾ ਚਾਹੇ ਬੇ-ਵਜਾ ਰੁਸੇ ਹੱਥ ਜੋੜ ਉਸੇ ਮਨਾ

ਰੂਚੀ ਤੇਰਿਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨਾ ਸੁਣਾ

ਮਹਿਫ਼ਲ ਬੈਠੇ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਸੁਣ ਕੁੱਛ ਪੱਲੇ ਪਾ

ਫਲਸਫ਼ਾ ਤੇਰਾ ਤੈਂਨੂੰ ਹੀ ਮਾਫ਼ਕ ਕੋਈ ਨਾ ਕਰੇ ਪਰਵਾਹ

ਭਾਸ਼ਣ ਨਾ ਦੇ ਅਣੇ ਜਣੇ ਨੂੰ ਸਿਰ ਨਾ ਖਾ

ਜੱਗ ਨਹੀਂ ਚੱਲਣਾ ਜਿਵੇਂ ਚਾਹੇਂ ਹੋ ਨਾ ਖ਼ਫ਼ਾ

ਛੱਡ ਜਨ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਸੋਚ ਮੱਥਾ ਮਾਰ ਨਾ ਖਾਹਮਖਾਹ

ਆਪ ਨਾਲ ਰਹਿ ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਦੁਨਿਆਂ ਦੀ ਨਾ ਕਰ ਪਰਵਾਹ

ਖੁਸ਼ੀ ਹਸਮੁਖ ਬੂਥਾ ਚਮਕੇ ਆਏ ਜੀਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾ

ਲੁਤਫ਼ ਲੈ ਬਾਰੀ ਦਾ ਬਾਹਰੀ ਨਹੀਂ ਆਪ ਦੀ ਮੰਨ ਸਲਾਹ

ਜੱਸਿਆ ਨੀਵਾਂ ਨਿਮਾਣਾ ਚੱਲ ਲੱਗੂ ਨਾ ਤੱਤੀ ਵਾਹ

ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਨਿਕਲੇ ਖੱਟੇ p3

      ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਨਿਕਲੇ ਖੱਟੇ

ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਨਿਕਲੇ ਖੱਟੇ

ਬੇਲਣ ਬਹੁਤ ਬੇਲੇ ਕੁੱਛ ਆਇਆ ਨਾ ਹੱਥੇ

ਕਸ ਕਮਰੇ ਅਸੀਂ ਲੱਗੇ ਰਹੇ ਨਹੀਂ ਥੱਕੇ

ਗਾਂ ਸਾਡੀ ਸੁੱਟੇ ਵੱਛਿਆਂ ਸੂਏ ਨਾ ਵੱਛੇ

ਮੱਝ ਸਾਡੀ ਸੂਏ ਨਾ ਕੱਟਿਆਂ ਸੁੱਟੇ ਕੱਟੇ

ਉਹ ਵੀ ਚਲਾਕ ਨਾ ਹੱਦੋਂ ਮੱਠੇ

ਲਵੇਰਿਆਂ ਦਾ ਸੂਆ ਛੋਟਾ ਚੌਂਹ ਮਹੀਨੀ ਦੁੱਧੋਂ ਨੱਸੇ

ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਰਹੇ ਖੱਟੇ

ਜੋਤਸ਼ੀ ਕਹਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਖਜ਼ਾਨਾ ਦੱਬਿਆ

ਕਹੀਆਂ ਫ਼ੜ ਅਸੀਂ ਸਾਰਾ ਅੰਦਰ ਪੁਟਿਆ

ਬਕਸਾ ਨਿਕਲਿਆ ਉਸ ਵਿੱਚ ਭਰੇ ਵੱਟੇ

ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਰਹਿ ਗਏ ਖੱਟੇ

ਸੋਚਿਆ ਵਿਦਵਾਨ ਬਣੀਏ ਬਹੁ ਮੰਤਰ ਰੱਟੇ

ਅਕਲ ਧੇਲਾ ਨਾ ਆਈ ਰਹੇ ਅੱਧ ਮੱਤੇ

ਅੰਗੂਰ ਸਾਡੇ ਰਹੇ ਖੱਟੇ

ਫਿਰ ਪਰ ਜੀਵਨ ਸੋਹਣਾ ਬੀਤਾ ਥੋੜਾ ਰੋਏ ਜਾਦਾ ਹੱਸੇ

ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਅੰਗੂਰ ਮਿਲੇ ਖੱਟੇ

ਲੋ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲਵੋ ਬਾਤ p3

    ਲੋ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲੋ ਬਾਤ

ਲੋ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲੋ ਬਾਤ 

ਦਾਤ ਕਿਸੇ ਦਿੱਤੀ ਨਾ ਲੱਗਦੀ ਰਹੀ ਵਾਟ

ਕੋਈ ਸਾਡੀ ਹੈਸੀਅਤ ਨਾ ਕੋਈ ਔਕਾਤ

ਹੱਲ ਕਦੀ ਵਾਇਆ ਨਹੀਂ ਕਿਸਾਨ ਸਾਡੀ ਜਾਤ

ਲੋ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲੋ ਬਾਤ

ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਸੱਭ ਬੇਕਾਰ

ਵੱਡੀ ਕੋਈ ਨੌਕਰੀ ਨਾ ਕੀਤਾ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਕਾਰ

ਸਰਮਾਇਆ ਕੱਠੀ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ ਰਹੀ ਲੱਛਮੀ ਦੀ ਘਾਟ

ਲੋਕ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲੋ ਬਾਤ

ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਬਹੁਤ ਕੀਤੇ ਨਾਮ ਤੋਤੇ ਵਾਂਗ ਰੱਟਿਆ

ਸੋਚ ਕੁਰਾਹੇ ਨੱਸੇ ਮੰਨ ਕਾਬੂ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ

ਜੱਗ ਕਰਾਏ ਜਾਗਦਾ ਰਿਆ ਦਿਨ ਰਾਤ

ਮੰਨ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਇਆ ਨਾ ਨਾ ਆਇਆ ਕੁੱਛ ਹਾਥ

ਲੋ ਬੋਲੋ ਕਰ ਲੋ ਬਾਤ

ਬਹਿ ਸੋਚਿਆ ਵੱਡਾ ਨਾ ਰੋਗ  ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼

ਆਰਾਮ ਵਾਲੀ ਜਿੰਦ ਜੀ  ਸਹਾ ਨਾ ਕੋਈ ਦੁੱਖ

ਜਹਾਨ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਛੱਡ ਖੁਦ ਪਤਾ ਕੀ ਤੇਰੀ ਔਕਾਤ

ਨਾ ਬੋਲੋ ਕੁੱਛ ਨਾ ਕਰੋ ਕੋਈ ਬਾਤ

ਸਵੇਰ ਦੀ ਵਾਟ ਚੰਗੁ p3

         ਸਵੇਰ ਦੀ ਵਾਟ ਚੰਗੀ

ਬਚਿਆ ਦਿਨ ਸੌਖਾ ਲੰਘੂ ਅੱਜ ਸਵੱਖਤੇ ਵਾਟ ਲੱਗ ਗਈ

ਸਵੇਰ ਸਵੇਰ ਦੀ ਵਾਟ ਚੰਗੀ ਬਾਕੀ ਦਿਨ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕੋਈ

ਜਿੰਦ ਗੁਜ਼ਰੀ ਦਾ ਤਜ਼ਰਬਾ ਦਿਨ ਚ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੁੱਸੇ ਨਾ ਹੋਈ

ਸੋ ਅੱਜ ਉਹ ਵਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਬਾਕੀ ਦਿਨ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕੋਈ

ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੋਂ ਮੈਂ ਸੋਹਣਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਬਿਸਤਰ ਠੀਕ ਵਛਾਇਆ

ਸੌ ਨੁਕਸ ਉਸ ਆ ਕੱਢੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਖੂਬ ਸੁਣਾਇਆ

ਬੈਡ ਕਵਰ ਕਹੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾਏ ਗੱਦੀ ਵੀ ਟੇੱਢੀ ਲਗਾਈ

ਸਮਝਾ ਹਾਰੀ ਤੂੰ ਲਾਪਰਵਾਹ ਕੰਮ ਦੀ ਥੌਹ ਨਾ ਆਈ

ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ ਅੱਗੋਂ ਲੱਗਾ ਦੇਣ ਸਫ਼ਾਈ

ਤੈਂਨੂ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਖਾਲਾ ਦਾ  ਨਹੀਂ ਵਾੜਾ ਮੈਂ ਥੱਕਾ

ਰੱਬ ਕੀਤੇ ਨੁਕਸ ਕੱਢ ਲਵੇਂ ਮੰਨਾ ਮੈਂ ਇਹ ਪੱਕਾ

ਸੁਣ ਬੋਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹੋਂ ਗੁੱਸਾ ਉਸ ਨੇ ਖਾਈ

ਜੋ ਫਿਰ ਉਸ ਹਾਲ ਕੀਤਾ  ਦੱਸ ਨਾਂ ਸਕਾਂ ਭਾਈ

ਮੈਂ ਮੋਟੀ ਚਮੜੀ ਵਾਲਾ ਬੁਰੇ ਵਕਤ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲੱਭ ਲਈ

ਸੋਚਿਆ ਜਲਦੀ ਵਾਟ ਲੱਗੀ ਸੌਖਾ ਦਿਨ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ

ਤਰਸ ਨਾ ਖਾਓ ਮੈਂ ਸੁਖੀ ਉਹ ਪਿਆਰੀ ਮੈਂ ਉਸੇ ਪਿਆਰਾ

ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਬਿਨ ਰਹਿ ਨਾ ਪਾਈਏ ਬਣੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ

ਜੇ ਕੁਆਰੀ p3

            ਜੇ ਕੁਆਰੀ

ਕੋਸਦੇ ਉਹ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ਜੇ ਜਿਨਾਂ ਦੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਕੁਆਰੀ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਜੀ ਜਾਂਦੇ  ਜੇ ਕਰਦੇ ਆਪ ਨਾਲ ਯਾਰੀ 

ਜੇ ਮੈਂ ਹੋਰ ਪੜ੍ਹ ਜਾਂਦਾ

ਗਿਆਨੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਂਦਾ

ਦਸ ਤੋਂ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਨਾ ਪਾਰ

ਸੂਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਰਿਆ ਗਵਾਰ ਦਾ ਗਵਾਰ

ਜੇ ਮੈਂ ਮਹਿਨਤ ਕਰ ਕਰਦਾ ਕਮਾਈ

ਤਰਸਦਾ ਨਾ ਧੰਨ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਸਰਮਾਈ

ਜੇ ਮੇਰੀ ਰਹਿ ਗਈ ਕੁਆਰੀ

ਸਮਝਿਆਂ ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਮਾੜੀ

ਜੇ ਮੈਂ ਦੁਨਿਆਦਾਰੀ ਸਿਖ ਲੈਂਦਾ

ਜ਼ਿਮੇਂਦਾਰੀ ਨਾਲ ਗ੍ਰਿਸਤ ਚਲੋਂਦਾ

ਖੁਸ਼ ਰਹਿੰਦੀ ਮੇਰੀ ਅੱਧ ਅੰਗੀ

ਜਨਤ ਬਣਦਾ ਘਰ ਉਮਰ ਲੰਘਦੀ ਚੰਗੀ

ਅਕਲ ਨਾ ਵਰਤੀ ਕੀਤੀ ਹੂੜਮਾਰੀ

ਜੇ ਮੇਰੀ ਰਹਿ ਗਈ ਕੁਆਰੀ

 ਜੇ ਜੇ ਮੇਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਪੂਰੀ

ਜੋ ਜੀਵੀ ਉਹ ਨਾ ਜੀਂਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਹੁੰਦੀ ਅਧੂਰੀ

ਮੈਂ ਨਾ ਕੋਸਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਚਾਹੇ ਜੇ ਮੇਰੀ ਰਹੀ ਕੁਆਰੀ

ਆਪਣੀ ਜੀਵਨੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ਕਰ ਲਈ ਆਪ ਨਾਲ ਯਾਰੀ

Random thoughts(copied to docs)

 Till a few years back I used to THINK I am wise and would show my wisdom and advice people.Now I am at an age I THINK I know I am wise so I keep my wisdom to myself and advice I give only to Jaspal and no one else.wahaguru mehr rakhae.

And when one knows one is wise one is no longer wise.

Wisdom wise anyone who knows he is wise is a fool.

When one knows one is wise one is a fool.I am wise.

ਜੱਸਾ ਨਾਹੇ ਮਸਿਆ wf p3

            ਜੱਸਾ ਨਾਹੇ ਮਸਿਆ

ਦੱਸ ਓ ਜੱਸਿਆ ਨਾਹੇਂ ਤੂੰ ਹਰ ਮਸਿਆ

ਕਰ ਕੇ ਇਸ਼ਨਾਨ ਹੱਥ ਜੋੜ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਰਦਾਸ

ਦੱਸ ਸਾਨੂੰ ਕੀ ਸੀ ਤੂੰ ਮੰਗਦਾ ਕੀ ਸੀ ਤੇਰੀ ਆਸ

ਸੱਚ ਮੈਂ ਦੱਸਾਂ ਇਹ ਜੱਸੇ ਦਾ ਸੱਚ ਲਿਓ ਜਾਣ

ਮੈਂ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਭਗਤ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਇੰਨਸਾਨ

ਰੱਬ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਸਵਾਲ

ਯਕੀਨ ਕਰੋ ਮਿਲਦਾ ਸੀ ਜਬਾਬ

ਮੈਂ ਰੱਬ ਪੁਛਿਆ ਤੂੰ ਹੋਇਆ ਨਾ ਮੇਰਾ ਸਹਾਈ

ਮੈਂ ਤੈਂਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਰਿਆ ਤੂੰ ਦਿੱਤੀ ਨਾ ਦਿਖਾਈ

ਜਬਾਬ ਮਿਲਿਆ ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਤੇਰੇ ਸੰਘ ਤੂੰ ਵੇਖ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਹੌਓਮੇ ਭਰਿਆ ਜੱਸਿਆ ਤੂੰ ਅੰਨਾ ਤੈਂਨੂੰ ਮੈਂ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਇਆ

ਡੁੱਬ ਰਿਆ ਸੀ ਤੂੰ ਰਮੀਦੀ ਤੈਂਨੂੰ ਕਿਸ ਨੇ ਬਚਾਇਆ

ਤੂੰ ਸਮਝੇਂ ਤੂੰ ਹਰੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫ਼ੜ ਕਿਨਾਰੇ ਆਇਆ

ਜ਼ਰਾ ਸੋਚ ਐਣ ਵਕਤ ਕੌਣ ਹਰੀ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਲਿਆਇਆ

ਯਾਦ ਆ ਜੱਸਿਆ ਜਹਾਜ਼ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਐਨੀ ਤੇਰੇ ਬਸ ਤੋਂ ਬਾਹਰ

ਦੁਹਾਈ ਤੂੰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੈਂਨੂੰ ਬਚਾ ਲੈ ਉਹ ਰਖਣਹਾਰ

ਬੇਹੋਸ਼ ਤੂੰ ਹੋਇਆ ਕਿਵੈਂ ਬਚਿਆ ਕੀ ਤੂੰ ਜਾਣੇ

ਬਚਿਆ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਹਰ ਕਾਰਣ ਇਹ ਤੂੰ ਮਾਣੇ

ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਰਾਖਾ ਮੈਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਸਹਾਈ

ਮਾਣ ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਤੇ ਤੂੰ ਮੈਂਨੂੰ ਵੇਖ ਨਾ ਪਾਈ

ਅੱਖ ਮੇਰੀ ਖੁਲੀ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕੁੱਛ ਗਿਆਨ ਮੈਂ ਪਾਇਆ

ਸੋਚਾਂ ਮੈਂ ਵਾਕਿਆ ਅੰਨਾ ਵੇਖ ਨਾ ਸਕਿਆ ਜੋ ਹੈ ਸਰਬਸਮਾਇਆ

ਜੱਸਾ ਭੂਤ wf p3 wf

            ਜੱਸਾ ਭੂਤ

ਖ਼ਰੂਦ ਕਰਦੇ ਸੀ ਸਿਰੇ ਦਾ ਕਹੌਂਦੇ ਸੀ ਗਦੂਤ

ਲੋਕੀਂ ਕਹਿਣ ਇਹ ਬਚਾ ਨਹੀਂ ਜੱਸਾ ਨਿਰਾ ਭੂਤ

ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦੇ ਛਿੱਤਰ ਖਾ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਆਏ ਅਸੀਂ ਸੂਤ

ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਹੱਸੀਏ ਯਾਦ ਕਰ ਇੱਕ ਕਰਤੂਤ

ਡੱਬੂ ਕੁੱਤਾ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਗੈਰਾਂ ਲਈ ਉਹ ਕੌੜਾ

ਛੂਹ ਕੀਤਾ ਮੈਂ ਉਹ ਗਰਧਾਰੀ ਲਾਲ ਪਿੱਛੇ ਦੌੜਾ

ਮਾਸਟਰ ਗਰਧਾਰੀ ਸੀ ਡਰਪੋਕ ਡੱਬੂ ਵੇਖ ਭਜਿਆ

ਤੇੜੋਂ ਧੋਤੀ ਖੁਲ ਗਈ ਜਾ ਦੁਰਗਾ ਦਾਸ ਵਿੱਚ ਵਜਿਆ

ਦੁਰਗੇ ਖੂੰਡੀ ਘੁਮਾ ਡੱਬੂ ਡਰਾਇਆ ਮਾਸਟਰ ਬਚਾਇਆ

ਬੁਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਦੁਰਗੇ ਹੈਡ ਮਾਸਟਰ ਨੇ ਕੰਨ ਮੇਰਾ ਪੁਟਿਆ

ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਰਹਿਮ ਵਿਖਾਏ ਤੌਣੀ ਚਾੜੀ ਖ਼ਾਸਾ ਕੁਟਿਆ

ਅਸੀਂ ਵੀ ਮੋਟੀ ਚਮੜੀ ਅੱਖ ਨਾ ਝੱਮਕੀ ਨਾ ਅੱਥਰੂ ਬਹਾਇਆ

ਤੇਵਰ ਮੇਰੇ ਦੇਖ ਦੁਰਗਾ ਦਾ ਬੀ ਪੀ ਹੋਇਆ ਹੱਦੋਂ ਪਾਰ

ਮੈਂ ਕੁੱਟ ਖਾਂਦਾ ਜਿਤਿਆ ਦੁਰਗਾ ਕੁੱਟਦਾ ਗਿਆ ਹਾਰ

ਦੁਰਗੇ ਕਹਿ ਛੱਡਿਆ ਸਬੱਕ ਯਾਦ ਰਖੀਂ ਅਗਲੀ ਬਾਰ

ਅਸੀਂ ਹੋਰ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਣੇ ਬਾਜ਼ ਨਾ ਆਏ ਨਿਤ ਦਿਨ ਖਾਈ ਮਾਰ

ਉਹ ਦਿਨ ਉਨਾਂ ਸ਼ਰਾਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਅੱਜ ਮੁੱਖ ਆਏ ਮੁਸਕਾਨ

ਜੋ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਉਹ ਉਸ ਗਦੂਤ ਕਾਰਨ ਸੱਚ ਇਹ ਜਾਣ

ਗਦੂਤ ਬਚਪਨ wf p3

           ਗਦੂਤ ਬਚਪਨ

ਜਵਾਕ ਅਸੀਂ ਨਾਨਕੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਗਦੂਤ

ਅੱਥਰੇ ਸੀ ਅੱਤ ਦੇ ਔਂਦੇ ਛਿੱਤਰਾਂ ਨਾਲ ਸੂਤ

ਕਰਤੂਤਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਐਸਿਆਂ ਨਾਮ ਸਾਡਾ ਬਦਨਾਮ

ਕਾਰਾ ਕਰ ਜਾਏ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸਿਰ ਸਾਡੇ ਇਲਜ਼ਾਮ

ਟੋਲੀ ਸਾਡੀ ਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਹੁੱਕੇ ਦਾ ਸੂਟਾ ਲਾਇਆ

ਬਾਬਾ ਮੇਲਾ ਜਦ ਬੋਲਿਆ ਖੂਬ ਉਸ ਨੂੰ ਚਿੜਾਇਆ

ਬਾਬਾ ਜੀ ਬਾਹਮਣ ਕੱਟੀ ਨਾਲੀ ਸਾਬਣ ਨਾਲ ਹੁੱਕਾ ਧੋਇਆ

ਭਰੱਸ਼ਟ ਮੰਡੀਰ ਨੇ ਹੁੱਕਾ ਸੀ ਕੀਤਾ ਹੁਣ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੋਇਆ

ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਬਾਬੇ ਮੇਲੇ ਲਾਈ ਤਾਏ ਮੋਨੂੰ ਲਿਆ ਬੁਲਾਈ

ਆਓਂਦੇ ਦੇ ਦੋ ਥੱਪੜ ਜੜੇ ਪੁੱਛੀ ਨਾ ਸਫ਼ਾਈ

ਸ਼ੁਕਰ ਕੋਲੋਂ ਬਾਬਾ ਕੂ ਪਿਆ ਕਹੇਂ ਇਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਉਹ ਛੋਰਾ ਸੀ ਜੱਗੂ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸ ਦਾ ਸ਼ਾਇਦ ਮੀਤਾ

ਸ਼ਰਾਰਤ ਕੀਤੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੇ ਸਜ਼ਾ ਅਸੀਂ ਪਾਈ

ਬਦ ਨਾਲੋਂ ਬਦਨਾਮ ਬੁਰਾ ਕਹਾਵਤ ਸਾਮਣੇ ਆਈ

ਸਿਆਣੇ ਹੋਏ ਵੇਖ ਸ਼ਰਾਰਤ ਪੋਤੇ ਦੀ ਗੁੱਸੇ ਹੈਏ ਫਿਰ ਹੱਸਿਆ

ਯਾਦ ਆਈ ਇਸ ਉਮਰੇ ਤੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਘੱਟ ਸੀ ਆਪ ਜੱਸਿਆ

 An appeal.

I take child like delight in the praise sent by friends. I donot delete  message.Rereading it restores my self esteem, destroyed my better half having convinced me that I am the biggest nincompoop on earth ,both sides of the Suez.

I need to prove to her that I am as worthy as my friends take me to be and am not indulging in " Bakwas". In this please help. Make me famous by reciting my poems at gathering and forwarding to groups ;  if you think fit;and by word of mouth publicity. Free drinks to all if I am able to make my wife realise that I am what I am and  not what she thinks of me. Many thanks.

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ w f p3

         ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ ਬੇਲੀਓ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਨਵੀਂ ਸਾੜੀ ਪਹਿਨ ਉਹ ਨਿਕਲੀ

ਬੁਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰਖੀ ਲਗਾਈ

ਬੁੱਢੀ ਘੋੜੀ ਲਾਲ ਲਗਾਮ ਕਹਾਵਤ ਯਾਦ ਆਈ

ਮੈਂਨੂੰ ਹੱਸੀ ਆਈ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਗੋਭੀ ਦੀ ਸਬਜ਼ੀ ਮੈਂ ਅੱਜ ਬਣਾਈ

ਵਿੱਚ ਮਿਰਚ ਜਾਦਾ ਪਾਈ

ਪਹਿਲੀ ਬੁਰਕੀ ਖਾਦੀ ਜੀਭ ਉਸ ਦੀ ਜਲਣ ਤੇ ਆਈ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਪੋਚਾ ਠੀਕ ਨਚੋੜਿਆ ਨਹੀਂ ਫਰਸ਼ ਗਿਲੀ ਰਹਿ ਗਈ

ਪੈਰ ਫਿਸਲਿਆ ਉਹ ਡਿੱਗੀ ਢਹਿ ਗਈ

ਸੱਟ ਉਸ ਡਾਢੀ ਖਾਈ

ਅੱਜ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਸੂਟ ਉਸ ਦਾ ਧੋਇਆ ਰਹਿ ਗਿਆ ਦਾਗ ਹੋਈ ਨਾ ਪੂਰੀ ਸਫ਼ਾਈ

ਉਸ ਕੀਤੀ ਸਾਡੀ ਖਾਸੀ ਧੁਲਾਈ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਪਾਸਾ ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲਿਤਾ

ਉਸ ਤੋਂ ਲੱਥੀ ਰਜ਼ਾਈ

ਠੰਢ ਨੇ ਨੀਂਦ ਉਸ ਦੀ ਉਡਾਈ

ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਕਸੂਰ ਨਾ ਕੱਢਾਂ

ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਹਰਜਾਈ ਕਰਜ਼ਾਈ

ਆਦਰ ਉਸ ਦਾ ਦਿਲੋਂ ਕਰਾਂ

ਠਹਿਰੀ ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਲੁਗਾਈ

ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਨਿਤ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ

ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਾਂ ਜੋੜੀ ਬਣੌਨ ਵਾਲੇ 

ਸੋਹਣੀ ਜੋੜੀ ਸਜਾਈ 

ਕੀ ਨਾਮ ਜੋ ਹੋਇਆ ਬਦਨਾਮ p3

         ਕੀ ਨਾਮ ਜੋ ਹੋਇਆ ਬਦਨਾਮ

ਨਾਮ ਆਪਣਾ ਬਣੌਨ ਲਈ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲੇ  

ਹੋ ਗਏ ਬਦਨਾਮ

ਸ਼ੌਹਰਤ ਪੌਣ ਲਈ ਮਨੇ ਠਾਨਿਆ ਵੱਡਿਆਂ ਦੇ ਤਲਵੇ ਚੱਟੇ ਭੈੜਿਆਂ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਸਲਾਮ

ਲੋਕਾਂ ਨਾਮ ਮੇਰਾ ਚੱਪੂ ਚਮਚਾ ਰਖਿਆ

ਹੋ ਗਏ ਅਸੀਂ ਬਦਨਾਮ

ਸ਼ਾਹ ਕਹੌਣ ਲਈ ਮਨ ਲੋਚਿਆ ਕੱਠੀ ਕੀਤੀ ਦੌਲਤ ਬਣਾਇਆ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਮਕਾਨ

ਵੱਡੀ ਕਾਰ ਲੈ ਵਿੱਚ ਟੌਰ ਨਾਲ ਬੈਠੇ ਸਮਝਿਆਂ ਅਸੀਂ ਧੰਨਵਾਨ

ਜਹਾਨ ਸੜਿਆ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਵੇਖ ਕਹਿਣ ਨਹੀਂ ਮਹਿਨਤ ਕੀਤੀ ਇਹ ਸੱਭ ਹਰਾਮ

ਹੋ ਗਏ ਅਸੀਂ ਬਦਨਾਮ

ਸੋਚਿਆ ਤੁੱਕਾਂ ਲਿਖ ਕੇ ਕਵੀ ਬਣੀਏ ਕਹਾਈਏ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਦਵਾਨ

ਦੋਸਤੀ ਖ਼ਾਤਰ ਦੋਸਤ ਸਲਹੌਣ ਮੈਂ ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਵਿਦਵਾਨ 

ਕਦਰ ਭਾਂਵੇਂ ਨਹੀਂ ਪਈ

ਪਰ ਹੋਇਆ ਨਹੀਂ ਬਦਨਾਮ

ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕੀ ਸੀ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਪਹਿਲਾਂ ਜਸਿਆ ਸੋ ਹੋਇਆ ਬਦਨਾਮ

ਜੋ ਤੂੰ ਹੈਂ ਉਸ ਔਕਾਤ ਵਿੱਚ ਜੀ ਕੀ ਕਰਨਾ ਕਮਾ ਕੇ ਨਾਮ

ਬੁੱਢਾ ਠੇਰਾ ਜੱਸਾ p3

                      ਬੁੱਢਾ ਠੇਰਾ ਜੱਸਾ

ਮੈਂ ਬੁੱਢਾ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਜੱਸਾ ਮੇਰਾ ਨਾਮ

ਧੌਲੀ ਮੇਰੀ ਦਾੜੀ ਹੋ ਗਈ ਦਿੱਲ ਧੜਕੇ ਜਵਾਨ

ਇੱਕ ਦੌਰ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਸੀ ਆਸਮਾਨ ਨੂੰ ਪਾਏ ਸੀ ਜੱਫੇ

ਹੁਣ ਤਾਂ ਐਸਾ ਦੌਰ ਆਇਆ ਪੌੜੀ ਚੜ੍ਹਦਿਆਂ ਸਾਹ ਹੱਫੇ

ਭੂਗੋਲ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਇਤਹਾਸ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ ਯਾਦ

ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਰਾਜ਼ ਸਮਝਦੇ ਸੀ ਸੌਖਾ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਹਿਸਾਬ

ਭੁੱਲ ਭੁੱਲ ਜਾਈਏ ਲੱਭ ਨਾ ਪਾਈਏ ਯਾਦਾਸ਼ਤ ਹੋਈ ਖ਼ਰਾਬ

ਸੁੰਦਰ ਚੇਹਰਾ ਤੱਕ ਦਿੱਲ ਪਿਆਰ ਸੀ ਔਂਦਾ

ਖੁਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਝੂਮਦੇ ਨੱਚਦੇ ਦਿੱਲ ਗੀਤ ਸੀ ਗੌਂਦਾ

ਦਿੱਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਅੱਜ ਵੀ ਵੱਧੇ ਪਰ ਉਹ ਅੱਗ ਨਾ ਰਹੀ

ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਦਿੱਲ ਉਂਝ ਹੀ ਜਾਗੇ ਅੰਦਰੋਂ ਹਵੱਸ ਗਈ

ਲਹਮੇ ਬਚਪਨ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਸੋਚ ਅੱਜ ਵੀ ਲੱਗਣ ਪਿਆਰੇ

ਉਹ ਸੀ ਉਹ ਜੋ ਹੱਸਦੇ ਖੇਡਦੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਸੀ ਗੁਜ਼ਾਰੇ

ਸਿਰੋਂ ਗੰਜਾ ਦੰਦੋਂ ਬੋੜਾ ਵੇਹਲਾ ਕਰਾਂ ਨਾ ਧੇਲਾ ਕਾਮ

ਸਵੇਰ ਸੋਹਣੀ ਦਿਨ ਵੀ ਸੋਹਣਾ ਸੋਹਣੀ ਬਿਰਧ ਉਮਰ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮੈਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਬੁੱਢਾ ਠੇਰਾ ਜੱਸਾ ਮੈਰਾ ਨਾਮ

ਉਮਰ ਭਾਂਵੇਂ ਵੱਡੀ ਹੋ ਗਈ ਦਿੱਲ ਹਾਲ ਵੀ ਧੜਕੇ ਜਵਾਨ

ਕੀ ਮੈਂ ਸੱਚਾ ਕਵੀ p3

             ਕੀ ਮੈਂ ਸੱਚਾ ਕਵੀ

ਮੈਂ ਕਵੀ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਦਾ

ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਕਰੇ ਕਮਾਲ

ਇੱਕ ਬਾਰ ਜੈ ਪੜ ਲਵੇ

ਹੋ ਜਾਏ ਉਹ ਨਿਹਾਲ

ਮਹਿਫ਼ਲ ਵਿੱਚ ਜਦ ਪੜਾਂ

ਉੱਠੇ ਸੱਭ ਦੇ ਗਲੋਂ ਵਾਹ ਵਾਹ

ਡੂੰਘਿਆਂ ਨਹੀਂ ਸੋਚਾਂ ਉਨਾਂ ਵਿੱਚ

ਨਾ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ

ਸਧਾਰਨ ਮਸਲਿਆਂ ਤੇ ਲਿਖਾਂ

ਤੇ ਸੱਚ ਕਰਾਂ ਬਿਆਂ

ਲੱਭ ਲਓ ਉਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ

ਲੱਭ ਲਓ ਜਿਗਰੀ ਯਾਰ

ਹਾਸੇ ਵਾਲਿਆਂ ਕਵੀਤਾਵਾਂ ਪੜੋ

ਸੁਣ ਲਵੋ ਸਧਾਰਨ ਵਿਚਾਰ

ਬਚਪਨ ਜਵਾਨੀ ਯਾਦ ਆਏ

ਬੁਢਾਪੇ ਦਾ ਜਾਣ ਲਓ ਹਾਲ

ਕੀ ਜਹਾਨ ਕੀ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਜੀਣ ਦਾ ਸੱਚਾ ਰਾਹ

ਖੁਸ਼ੀ ਕਿੰਝ ਪੌਣੀ ਇਹ  ਸਿਖ ਜਾ

ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਤੁਕਾਂ ਜੋੜਿਆਂ

ਰੱਬ ਬਾਰੇ ਦੋ ਜਿੰਨਿਆਂ ਲਿਖਿਆਂ

ਉਹ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਥੋੜਿਆਂ

ਲਿਖ ਕੇ ਜਦ ਖ਼ੁਦ ਆਪ ਪੜਾਂ

ਮੰਨ ਉੱਠੇ ਇੱਕ ਸਵਾਲ

ਕੀ ਮੈਂ ਅਸਲ ਕਵੀ ਜਾਂ ਉਹ

ਕਰਾਵੇ ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਤੋਂ ਕਮਾਲ

ਬਣੋ ਆਪਣਾ ਯਾਰ p3

                                            ਬਣੋ ਆਪਣਾ ਯਾਰ

ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਉਸੇ ਪਿਆਰੀ ਆ

ਜਿਸ ਦੀ ਉਸ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਆ

ਵੇਖ ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਰਬਸਮਾਇਆ 

ਸੱਭ ਉਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਪਰਾਇਆ 

ਬਣਾ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਰ ਆਪਣਾ

ਬੇੜਾ ਲਾ ਪਾਰ ਆਪਣਾ

ਆਦ ਵਿੱਚ ਸੀ ਉਹ ਏਕ

ਏਕ ਤੋਂ ਆਪ ਬਣਿਆ ਅਨੇਕ

ਇੱਕ ਨੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਭ ਵਿਚ ਪਾਇਆ

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਸ ਸੱਭ ਉਪਾਇਆ

ਪੌਣਾਂ ਜੇ ਉਸ ਦਾ ਭੇਦ

ਆਪ ਵਿੱਚ ਸੱਭ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ

ਅਲੱਗ ਜਾਂਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਹ ਮਾਇਆ ਦਾ ਖੇਲ

ਸੋਚੇਂ ਮੈਂ ਵਿਛੜਿਆ ਉਸ ਤੋਂਂ ਕਿੰਝ ਕਰਾਂ ਮੇਲ

ਉਹ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਤੂੰ ਭੁੱਲਿਆ

ਲੱਭਣ ਉਸ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬ ਰਾਹੀਂ ਰੁਲਿਆ

ਭਾਲੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਸਜ਼ਿਦ ਮੰਦਰ

ਝਾਕੇਂ ਤਾਂ ਪਾਂਵੇਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ

ਤੂੰ ਉਸ ਦਾ ਹਿਸਾ ਮੱਨ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਮਨਾਂ

ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਲਵੈਂਗਾ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾ

ਪਿਆਰੀ ਬਣੂ ਦੁਨਿਆਂ ਕਰੇਂ ਜੇ ਸੱਭ ਨਾਲ ਪਿਆਰ

ਯਾਰ ਬਣਾ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਬਣੂ ਉਹ ਵੀ ਤੇਰਾ ਯਾਰ

ਕਲਮ ਦਾ ਕਮਾਲ p3

                                   ਕਲਮ ਦਾ ਕਮਾਲ

ਯਾਰ:

ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਾ ਕੀ ਤੇਰਾ ਹਾਲ

ਫਿਰ ਕਰਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਸਵਾਲ

ਸੱਚ ਕਹੀਂ ਝੂਠ ਨਾ ਬੋਲੀਂ ਜਸਪਾਲ

ਜਾਦਾ ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਨਾ ਖਾਂਵਾਂ ਇੱਕੋ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਾਂ

ਕਿੱਥੋਂ ਤੂੰ ਲਫ਼ਜ਼ ਲਿਆਂਵੇਂ ਕਿੰਝ ਜੋੜੇਂ ਤੁਕਾਂ

ਪੜ ਰੂਹ ਖੁਸ਼ ਹੋਵੇ ਪੜ ਮਜ਼ਾ ਪਾਂਵਾਂ

ਝੂਠ ਨਾ ਬੁਲਾਏ ਰੱਬ ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਸਹਲਾਂਵਾਂ

ਮੰਨ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦਿੱਲ ਦਿਆਂ ਰੀਝਾਂ ਕਵਿਤਾ ਦਵੇਂ ਪਰੋ

ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੜਾਂ ਜੀ ਕਰੇ ਪੜਦਾ ਜਾਂਵਾਂ ਹੋਰ

ਜਸ ਕਵੀ:

ਸਚਿਆਈ ਸੁਣ ਤੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਹੋਵੇਂ ਹੈਰਾਨ

ਸ੍ਰੇਹ ਨਾ ਮੈਂ ਲਵਾਂ ਪਰ ਕਰਾਂ ਘੁਮਾਨ

ਕਲਮ ਫੜਾਂ ਜਦ ਇੱਕ ਤੁਕ ਦਿਮਾਗੀ ਆਏ

ਬੈਠਾਂ ਲਿਖਣ ਤੁਕ ਪਾਸੇ ਕਰ ਕਲਮ ਆਪ ਲਿਖੀ ਜਾਏ

ਖੌਰੇ ਕਿਸ ਕੋਸ਼ ਕਿਸ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦੀ ਕੁੰਜੀ ਉਸ ਕੋਲ

ਲੱਭ ਲੱਭ ਸੁਰੀਲੇ ਸੋਹਣੇ ਸ਼ਬਦ ਤੁਕਾਂ ਦੇਵੇ ਜੋੜ

ਕਲਮ ਉਹ ਆਪ ਲਿਖੇ ਮੈਂ ਕਵੀ ਕਹਾਂਵਾਂ 

ਯਾਰ ਯਾਰੀ ਪਾਲਣ ਲਈ ਸਲੌਹਣ ਮੈਂ ਫੁੱਲ ਫੁੱਲ ਜਾਂਵਾਂ

ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਵਿਦਵਾਨ ਮੈਂ ਆਮ ਸ਼ਖਸ

ਕਲਮ ਕਮਾਲ ਕਰ ਜਾਏ ਇਹ ਉਪਰਾਲੇ ਦੀ ਬਖ਼ਸ਼

Comments by Go Capt Neeraj Sharma

 From small events to boyhood tales to childhood joys, to fairer sex, love, domestic bliss, marriage, piety, friendships, rivalry, friendship, God, duty, destiny, and philosophy….

Shoks your range is so vast and you are the epitome of expression !

ਸੋ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਣ p3

                            ਜੋ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਣ

ਗਵਾਚੇ ਜੇ ਚੀਜ਼ ਮੇਰੀ ਕੋਈ

ਤਲਾਸ਼ ਕਰ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਭ ਪਾਂਵਾਂ

ਰੱਬ ਤਾਂ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ

ਕਿੱਥੇ ਕਿਓਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਜਾਂਵਾਂ

ਪਿਆਰਾ  ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਰੁੱਸੇ

ਨੱਕ ਰਗੜ ਉਸ ਨੂੰ ਮਨਾਵਾਂ

ਰੱਬ ਕੋਈ ਜਨ ਨਹੀਂ

ਚੜਾਵਾ ਚਾੜ ਉਸੇ ਲੁਭਾਂਵਾਂ

ਕੱਠਾ ਕਰ ਗਿਆਨ ਮੈਂ

ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾਰ

ਭੇਦ ਫਿਰ ਵੀ ਪਾ ਨਾ ਸਕਿਆ

ਉਹ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ

ਭੌ ਵਿੱਚ ਰਹਾਂ ਕਰਾਂ ਉਹ ਦੀ ਪੂਜਾ

ਇਹ ਸੋਚ ਰੱਖ ਸਮਝਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਦੂਜਾ

ਸੋਚ ਆਪਣੀ ਦੀ ਹੱਦੋਂ ਪਾਰ ਵੀ

ਕਰੋੜੋਂ ਨਾਮ ਉਸ ਦੇ ਮਨ ਮੈਂ ਲਿਆਇਆ

ਇਹ ਨਹੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਉਹ ਨਹੀਂ

ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ ਬੁੱਝ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਲੱਦ ਗਏ ਜਹਾਨ ਤੋਂ ਪੀਰ ਪੈਗ਼ੰਬਰ

ਜਾਣ ਨਾ ਸਕੇ  ਕੀ ਉਸ ਦੀ ਮਾਇਆ

ਛੱਡ ਇਹ ਉਚਿਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜੀ ਹੋ ਕੇ ਨਿਮਾਣਾ

ਬੰਦਾ ਤੂੰ ਜਮਿਆਂ ਬੰਦਗੀ ਕਰ ਮਨ ਉਸ ਦਾ ਭਾਣਾ

ਜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਦਾਂ ਆਏ ਉਹ ਹੀ ਰਾਹ ਸੱਚਾ ਜਾਣ

 ਜੋ ਤੂੰ ਹੈ ਜਸਿਆ ਸੋ ਹੈਂ ਉਸ ਵਿਚੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਣ

ਪੁੱਟੇ ਮੇਰੇ ਬਾਲ p3

                      ਪੁੱਟੇ ਮੇਰੇ ਬਾਲ

ਕਰੋ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਸਵਾਲ ਹਾਣਿਓਂ ਕਰੋ ਨਾ ਸਵਾਲ

ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜੋ ਹੋਇਆ ਮੇਰਾ ਹਾਲ

ਖ਼ੱਤਾ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ

ਐਨੇ ਵਿੱਚ ਖ਼ਫ਼ਾ ਹੋਈ ਹੋਈ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ

ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਂ ਹੁਸਨ ਦੀ ਰਾਣੀ ਤੇਰਾ ਮੱਥਾ ਨਾ ਮੂੰਹ

ਰੰਗ ਮੇਰਾ ਗੋਰਾ ਨਿਸੋ਼ਹ ਕੋਲੇ ਤੋਂ ਕਾਲਾ ਤੂੰ

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅੱਖ ਮਿਲੌਣ ਦੀ ਸੋਚ ਵੀ ਕਿਦਾਂ ਆਈ

ਸਬੱਕ ਤੈਂਨੂੰ ਸਿਖਾਊਂ ਐਸਾ ਜਿੰਦ ਭੱਰ ਭੁੱਲ ਨਾ ਪਾਈ

ਚਪੇੜਾਂ ਉਸ ਮਾਰਿਆਂ ਮੈਂਨੂੰ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਲਾਲ

ਪਿੱਠ ਵੀ ਖਾ਼ਸੀ ਠੋਕੀ ਠੋਕੀ ਸੈਂਡਲਾਂ ਨਾਲ

ਧੌਲੀ ਦਾੜੀ ਫ਼ੜ ਘੁਮਾਇਆ ਪੁੱਟੇ ਮੇਰੇ ਬਾਲ

ਕਰੋ ਨਾ ਮੋਨੂੰ ਸਵਾਲ ਬੇਲਿਓਂ ਕਰੋ ਨਾ ਸਵਾਲ

ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇਰਾ ਹਾਲ

ਸਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ ਜੁਦਾਈ

            ਸਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ ਜੁਦਾਈ

ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਕਿਤੇ ਸੁਨਿਆ ਲੱਗਣ ਰਾਂਹਾਂ

ਤੈਂਨੂੰ ਜੱਫ਼ੀ ਪੌਣ ਲਈ ਖੜਿਆਂ ਆਕੜਿਆਂ ਮੇਰਿਆਂ ਬਾਂਹਾਂ

ਦੱਸ ਮੈਂ ਜਾਂਵਾਂ ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਜਾਂਵਾਂ

ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਵੈਰਾਨ ਉਹ ਸੱਭ ਥਾਂਵਾਂ

ਨਿਹਾਰ ਕੇ ਚੇਹਰਾ ਤੇਰਾ ਰੂਹ ਮੇਰੀ ਜਾਏ ਖਿੱਲ

ਚਿੱਤ ਮੇਰਾ ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਾ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਤੇ ਧੜਕੇ ਦਿੱਲ

ਕਿਓਂ ਤੂੰ ਦੂਰ ਗਈ ਕਿਓਂ ਤੂੰ ਖ਼ਫ਼ਾ ਹੋਈ

ਕਿਸ ਗੱਲ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲੀ ਕੀ ਸਾਡੀ ਖ਼ਤਾ ਹੋਈ

ਦਿਨ ਰਾਤ ਓਡੀਕ ਤੇਰੀ ਮੰਨ ਰਹੇ ਬੇਚੈਨ

ਬੋਲ ਸੁਨਣ ਲਈ ਕੰਨ ਤਰਸਣ ਮੁੱਖ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਨੈਣ

ਫ਼ਰਿਆਦ ਮੇਰੀ ਦੀ ਸੁਣਾਈ ਹੋਈ ਜਾਨ ਪਰਤ ਘਰ ਆਈ

ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ ਜਗ ਹੁਣ ਦਿਖੇ ਖੁਸਿਆ ਉਹ ਨਾਲ ਲੈ ਆਈ

ਮੁੜ ਨਾ ਜਾਈਂ ਸਾਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਸਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ ਜੁਦਾਈ

ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਲੱਗੇ ਰੱਬ ਸੋਹਣੀ ਜੋੜੀ ਸਾਡੀ ਬਣਾਈ

ਦਿੱਲ ਵਾਰਿਆ ਵਾਰੀ ਜਾਨ p3

                                       ਦਿੱਲ ਵਾਰਿਆ ਵਾਰੀ ਜਾਨ

ਤੱਤਿਆਂ ਸਹੀਇਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਠੰਢੇ ਭਰੇ ਸਾਹ

ਖੁਸ਼ੀ ਤੇਰੀ ਅੱਗੇ ਰੱਖੀ ਆਪ ਦੀ ਕੀਤੀ ਨਾ ਪਰਵਾਹ

ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਦਬਾਈਆਂ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ ਤੇਰੇ ਅਰਮਾਨ

ਕਹਿਣੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰਾ ਨਹੀਂ ਤੇਰਾ ਕਹਿਆ ਮੰਨਿਆਂ ਫ਼ਰਮਾਨ

ਖਿਲਵਾੜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੱਚੇ ਦਿੱਲੋਂ ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ

ਤੈਂਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਾਥੀ ਸਮਝਿਆ ਸਮਝਿਆ ਪੱਕਾ ਯਾਰ

ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਕਦਰ ਨਾ ਪਾਈ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾਇਆ ਸਾਡਾ

ਸਾਡੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾਂ ਗੌਲੀ ਦਿੱਲ ਦੁਖਾਇਆ ਢਾਡਾ

ਦੋਸ਼ੀ ਨਾ ਤੈਂਨੂ ਠਹਿਰਾਈਏ ਆਪ ਤੇ ਕਰੀਏ ਸਵਾਲ

ਤੂੰ ਸੱਚੀ ਸਚਿਆਰੀ ਅਸੀਂ ਨਿਰੇ ਗਵਾਰ

ਸਾਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਚੱਲੀ ਮੰਨੀਏ ਤੇਰਾ ਏਹਸਾਨ

ਤੈਂਨੂੰ ਪਾ ਕਿਸਮਤ ਚੰਗੀ ਪਾਈ ਸੱਚ ਇਹ ਜਾਣ

ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਨੱਤ ਪਾਈ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਹਾਨ

ਦਿੱਲ ਤੇਰੇ ਤੇ ਵਾਰ ਦਿੱਤਾ ਵਾਰੀ ਆਪਣੀ ਜਾਨ

ਮਿਲਾਏ ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ p3

                                      ਮਿਲਾਊ ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ

ਮੰਗਾਂ ਮੈਂ ਖੈਰ ਤੇਰੀ ਹੋਰ ਨਾ ਰੱਬ ਤੋਂ ਕੁੱਛ ਮੰਗਾਂ

ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਚੀਰੇ ਸੀਨਾ ਗਲੀ ਤੇਰੀ ਜਦ ਲੰਘਾਂ

ਯਾਦ ਔਣ ਉਹ ਸੁਲੱਖਣੇ ਦਿਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੋ ਮਾਣੇ

ਦੁੱਖ਼ ਤੇਰੇ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਮੈਂ ਜਾਣਾ ਜਾਂ ਰੱਬ ਮੇਰਾ ਜਾਣੇ

ਰੋ ਰੋ ਅੱਖਾਂ ਗਾਲਿਆਂ ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦਿਲੋਂ ਨਾ ਜਾਏ

ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਭੁੱਲ ਨਾ ਸਕਾਂ ਸਕੂਨ ਪਲ ਨਾ ਆਏ

ਖ਼ਬਰ ਮਿਲੀ ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਜਿੰਦ ਜਿੱਥੇ ਤੈਂਨੂੰ ਲੈ ਗਈ

ਤੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਪਾ ਕੇ ਉਮਰ ਅਸੀਂ ਕੱਟ ਲਈ

ਪਾਪ ਨਹੀਂ ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਕੀਤਾ ਸੱਚੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਯਾਰੀ

ਮੰਨ ਮੇਰਾ ਮੰਨਦਾ ਮਿਲਾਊ ਜ਼ਰੂਰ ਸਾਨੂੰ ਉਹ ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ

ੱਕਿਓਂ ਨੱਸਿਆ ਜੱਸਿਆ p3

                                      ਕਿਓਂ ਨੱਸਿਆ ਜੱਸਿਆ

ਜੱਸਾ ਸੀ ਨੇਰੀ ਵਾਂਗ ਘਰੋਂ ਨੱਸਿਆ

ਦੁਨਿਆਂ ਹੈਰਾਨ ਪੁਛੱਣ ਕਿਓਂ ਨੱਸਿਆ ਜੱਸਿਆ

ਜੱਸਾ ਕਹੇ ਸ਼ਾਮਤ ਮੇਰੀ ਸੀ ਆਈ

ਦੱਸਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾ ਹੱਸਿਓ ਭਾਈ

ਕੱਲਾ ਮੈਂ ਘਰ ਸਹੇਲੀ ਉਸ ਦੀ ਆਈ

ਅੱਖੀਂ ਹੰਝੂ ਤੇ ਲੱਗੇ ਬਹੁਤ ਘਬਰਾਈ

ਰੋ ਰੋ ਕਹੇ ਮੈਂਨੂੰ ਮੇਰੇ ਖਸਮ ਤੋਂ ਬਚਾਈਂ

ਖ਼ਰਾਬ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕਰੇ ਲੜਾਈ

ਅੱਜ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਇਆ ਹੱਦ ਤੋਂ ਪਾਰ

ਹੱਥ ਉਸ ਚੁਕਿਆ,ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਤੇ ਵਾਰ

ਤੂੰ ਬੇਵਫਾ ਕਹੇ ਯਾਰੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਈ

ਸ਼ਰਾਬੀ ਗੁੱਸਾ ਕਹੇ ਅੱਜ ਤੇਰੀ ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਆਈ

ਵੇਖ ਉਸ ਦੇ ਤੇਵਰ ਮੈਂ ਘਬਰਾਈ

ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਬੱਚ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆਈ

ਬੱਚਾ ਲੈ ਮੈਂਨੂੰ ਦੁਹਾਈ ਹੈ ਦੁਹਾਈ

ਹੌਂਸਲੇ ਲਈ ਉਸ ਪਿੱਠ ਮੈਂ ਰਖਿਆ ਹੱਥ

ਬੋਲਿਆ ਮੈਂ ਹਾਂ ਭਰੋਸਾ ਮੇਰੇ ਤੇ ਰੱਖ

ਐਨੇ ਨੂੰ ਘਰ ਆਈ ਮੇਰੀ ਲੁਗਾਈ

ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਕਿੱਥੇ ਵੇਖ ਉਸ ਗੁੱਸਾ ਖਾਈ

ਕਹੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਹਿਆ ਤੈਂਨੂੰ ਕੀਤੀ ਬੇਵਫ਼ਾਈ

ਲਾਅ ਪੈਰੋਂ ਸੈਂਡਲ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਦੋਂਨਾਂ ਦੀ ਪਟਾਈ

ਘਰੋਂ ਭੱਜ ਨੱਸਿਆ ਜਾਨ ਆਪਣੀ ਬਚਾਈ

ਸਿੱਖੋ ਹਮ ਉਮਰੋਂ ਕਦੀ ਕਰੋ ਨਾ ਹੋਰ ਨਾਲ ਹਮਦਰਦੀ

ਹੱਥ ਦੂਸਰੀ ਤੇ ਵੈਖ ਕੋਈ ਲੁਗਾਈ ਨਾ ਜਰਦੀ

ਮੰਨੋ ਮੇਰੀ ਘਰੋਂ ਨਾ ਨੱਸਣਾ ਪਏ ਨਾ ਮੰਨੋ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਮਰਜੀ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਰਹੀਂ p3

 ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਰਹੀਂ

ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰਹੀਂ ਬੇਲਿਆਂ

ਅੱਖੋਂ ਓਹਲੇ ਨਾ ਕਦੀ ਹੋਈਂ

ਗੁਮਸੁਮ ਨਾ ਬਹਿ ਸਜਣਾ

ਚਾਹੇ ਕੌੜੇ ਬੋਲ ਹੀ ਬੋਲੀਂ

ਨੇਰਾ ਦਿਨੇ ਛਾਅ ਜਾਂਦਾ

ਜਦੋਂ ਹੋਵੇਂ ਤੂੰ ਨਜ਼ਰੋਂ ਦੂਰ

ਚੇਹਰਾ ਤੇਰਾ ਨਿਹਾਰ ਕੇ ਢੋਲਣਾ

ਮੇਰੇ ਚੇਹਰੇ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਨੂਰ

ਦਿੱਲ ਸਾਡਾ ਬਹਿ ਜਾਂਦਾ

ਗੁੱਸੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜੱਦ ਹੋ ਜਾਂਵੇਂ

ਇੱਕ ਮਿਠਾ ਬੋਲ ਬੋਲ ਕੇ

ਸਾਡੀ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਲੈ ਆਂਵੇਂ

ਜਿੰਦ ਸਾਡੀ ਜੁੜੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ

ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਹੋਰ ਸੋਚ ਨਾ ਆਏ

ਜੁਦਾ ਨਾ ਹੋਵਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ

ਇਹ ਸੋਚ ਮੰਨ ਘਬਰਾਏ

 ਮੰਗਾਂ ਸਾਰੇ ਸਾਹ ਤੇਰੇ ਨਾਲ 

ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਮੌਤ ਮੈਂਨੂੰ ਆਏ

ਕਿਸਮਤ ਚੰਗੀ ਤੈਂਨੂੰ ਪਾ ਕੇ

ਜਨਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੁੱਖ ਪਾਏ 

ਅਰਦਾਸ ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਇੱਕੋ ਹੀ

ਹੋਰ ਰੱਖਾਂ ਨਾ ਅਰਮਾਨ ਕੋਈ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਰਹੀਂ ਸੋਣਿਆ

ਅੱਖੋਂ ਓਹਲੇ ਨਾ ਕਦੀ ਹੋਈਂ

 ਪੁਛਿਆ ਐਨਾ ਮੈਂ ਗੁਸਤਾਖ ਤੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਬੋਲੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਤੇ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮੀਤਾ ਜੋ ਪਿਆਰੇ ਦਿਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਉਸ ਪਿਆਰ ਕੀ ਕੀਤਾ 

ਨਿਭੌਣੀ ਜਿੰਦ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਸੀ ਮੈਂ ਲੀਤਾ

ਮਾਫ ਕੀਤਾ ਤੈਂਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਮਜਨੂੰ ਨਾ ਰਾਂਝਾ ਬਣੇ p3

                                       ਮਜਨੂੰ ਨਾ ਰਾਂਝਾ ਬਣੇ 

ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਤਾਰਾ ਚਮਕਿਆ

ਮੇਰੀ ਮਸ਼ੂਕ ਨੇ ਲਿਆ ਮੈਂਨੂੰ ਬੁਲਾ

ਕਹਿੰਦੀ ਅੰਬਾਂ ਵਾਲੇ ਖੂਹ ਤੇ ਆ ਜਾਣੀਂ

ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਊਂਗੀ ਉੱਥੇ ਆ

ਓਹਲੇ ਹੋ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਾਂਗੇ

ਲਵਾਂਗੇ ਜਿੰਦ ਦਾ ਮਜ਼ਾ

ਇਤਰ ਲਾ ਮੈਂ ਤਿਆਰ ਹੋਇਆ

ਦਿੱਤਾ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਤਾਹ

ਰੇਸ਼ਮ ਦਾ ਚਿੱਟਾ ਕੁੜਤਾ ਪਾਇਆ

ਤੇੜ ਲੱਠੇ ਦਾ ਤੰਬਾ ਲਿਆ ਲਾ

ਗੁੱਟ ਤੇ ਕਢਿਆ ਰੁਮਾਲ ਬੰਨ੍ਹ

ਮੈਂ ਫੱੜ ਲਿਆ ਖੂਹ ਦਾ ਰਾਹ

ਜਲਦੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹੁੰਚ ਕੇ

ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਉਸ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ

ਕਿੰਝ ਪਾਊਂਗਾ ਜੱਫ਼ੀ ਕਿੰਝ ਕਰੂੰਗਾ ਉਸੇ ਪਿਆਰ

ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਈ ਕਲੀ ਨਹੀਂ ਨਾਲ ਸਹੇਲਿਆਂ ਚਾਰ

ਰੱਲ ਕੇ ਰੋਣਹਾਕਾ ਮੈਂਨੂੰ ਕੀਤਾ ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਾਂ ਯਾਰ

ਖਿਲਵਾੜ ਕੀਤਾ ਮੇਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਨਾਲ ਦਿੱਲ ਦਿੱਤਾ ਦੁਖਾ

ਤੋਬਾ ਕੀਤਾ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਉਸ ਸਾਨੂੰ ਸਬੱਕ ਦਿੱਤਾ ਸਿਖਾ

ਮਜਨੂੰ ਨਾ ਰਾਂਝਾ ਬਣੇ ਨਾ ਹੋਇਆ ਸਾਡਾ ਵਿਆਹ

ਰਹਿ ਗਿਆ ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ ਛੜੇ ਦਾ ਛੜਾ

ਕਰੋ ਪਿਆਰ ਕਰੋ p3

                                   ਕਰੋ ਪਿਆਰ ਕਰੋ 

ਚੰਨਦ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਬਦਨ ਦੇਖ

 ਤਨ ਵਿੱਚ ਲਗੀ ਅੱਗ

ਭੁੱਲ ਗਏ ਅਸੀਂ ਉਮਰ ਆਪਣੀ ਹਵਸ ਦਿਲੇ ਗਈ ਜੱਗ

ਚਾਹਤ ਉਸ ਲਈ ਸੱਚੀ ਬਾਕੀ ਜਾਪੇ ਬੇਕਾਰ

ਤਨ ਨਾਲ ਤਨ ਮਿਲ ਜਾਏ ਸਪਨੇ ਹੋਣ ਸਾਕਾਰ

ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਨਾ ਸ਼ੌਹਰਤ ਚਾਹੀਦੀ ਮਿਲੇ ਸਿਰਫ਼ ਪਿਆਰ

ਪਿਆਰ ਹੀ ਹੈ ਅਸਲੀ ਖਜ਼ਾਨਾ ਬਾਕੀ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ

ਪਿਆਰ ਕਰ 

ਕਿਸੇ ਤੇ ਮਰ

ਜਿੰਦ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ਵਾਰ

ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਕਾਰ

ਪਿਆਰ ਉਸ ਮਨ ਆਇਆ ਰਚਨਾ ਉਸ ਰਚੀ

ਪਿਆਰ ਹੀ ਜੀਵਨ ਦਾ ਆਧਾਰ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਸੱਚੀ

ਸੋ ਪਿਆਰ ਤੂੰ ਕਰਦਾ ਜਾ

ਨਾ ਕਰ ਦੁਨਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਾਹ

ਕਰ ਲਓ ਪਿਆਰ ਕਰ ਪਿਆਰ

ਜਿੰਦ ਆਪਣੀ ਲਓ ਸਵਾਰ

ਦੁਨਿਆਂ ਸਮਝੇ ਪਿਆਰ ਹੈ ਪਾਪ

ਹੋਣ ਨਾ ਦੇਣ ਦੋ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਮਿਲਾਪ

ਚਾਹਤ ਰਖੋ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਦੀ ਹੋਰ ਸਭ ਛਾਰ

ਤਨ ਨਾਲ ਤਨ ਮਿਲਾ ਕੇ ਸਪਨੇ ਕਰੋ ਸਾਕਾਰ

ਹੱਸੀ ਉਹ

 ਹੱਸੀ ਉਹ

ਉਹ ਹਾ ਹਾ ਕਰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਹਸ ਗਈ 

ਹਸ ਕੇ ਸਾਡੇ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਈ 

ਭੁੱਲ ਨਾ ਪਾਈਏ ਉਸ ਦੀ ਹੱਸੀ 

ਸਪ ਵਾਂਗ ਉਹ ਹਸੀ ਸਾਨੂੰ ਡਸੀ 

ਹੱਸੀ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਚੇਹਰੇ ਖਿਲਿਆ 

ਹਾਸੇ ਵਿੱਚ ਪਲ ਸਵਰਗ ਮਿਲਿਆ

ਹੱਸੀ ਦੀ ਯਾਦ ਮੇਰਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਆਲਾ

ਹੱਸਦੀ ਵੇਖ ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ

ਉਸ ਦੀ ਹੱਸੀ ਦੇ ਅਸੀਂ ਬਲਿਹਾਰੇ 

ਭੁੱਲ ਗਏ ਜੀਣ ਦੇ ਦੁੱਖ ਸਾਰੇ

ਮਾਯੂਸੀ ਜਦ ਪਾਏ ਸਾਨੂੰ ਘੇਰ

ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਚੇਹਰੇ ਕਰੇ ਦੂਰ ਅੰਧੈਰਾ 

ਹੱਸੀ ਉਸ ਦੀ ਵਿੱਚ ਜੰਨਤ ਪਾਈ

ਮੰਗਾਂ ਨਾ ਹੋਰ ਕੁੱਛ ਭਾਈ

ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਮੰਗਾਂ ਇਹੀਓ ਦੂਆ

ਹੱਸਦਾ ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਦਾ ਰਹਾਂ ਸਦਾ

ਮਨਹੂਸ ਦਿਨ p3

 ਮਨਹੂਸ ਦਿਨ

ਕਦੀ ਕੋਈ ਐਸਾ ਮਨਹੂਸ ਦਿਨ ਆਏ

ਇਕ ਤੋਂ ਬਾਦ ਇਕ ਵਿਪਤਾ ਪਾਏ

ਮੇਰੀ ਵੀ ਇਕ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮਤ ਆਈ 

ਦਸਾਂ  ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਾ ਹਸਿਓ ਭਾਈ

ਗੂੜੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦਾ ਕੁੜਤਾ ਸੀ ਸਮਵਾਇਆ 

ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਟੌਰ ਸੀ ਦਖੌਣਾ ਚਾਹਿਆ 

ਟੌਰ ਕਢ ਗਲੀ ਚੋਂ ਨਿਕਲਿਆ 

ਅਗੋਂ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਾਨ ਸੀ ਮਿਲਿਆ

ਲਾਲ ਰੰਗ ਞੇਖ ਸਾਨ ਦਾ ਖੂਨ ਸੀ ਖੌਲਿਆ

ਬੜਕ ਮਾਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਲਿਆ

ਟੋਏ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਮੈਂ ਖੂਹ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਿਆ 

ਜਾਨ ਬਚਣ ਲਈ ਤੂੜੀ ਅੰਦਰ ਮੈਂ  ਵੜਿਆ

ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਬੂਹਾ ਜਦ ਮੈਂ ਭੇੜਿਆ 

ਚੁਗਾਠ ਹਿੱਲੀ ਭੂੰਡ ਦਾ ਖਖਰ ਛੇੜਿਆ 

ਭੂੰਡ ਲੜੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਅਖ ਦੇ ਕੋਲ

ਸੁਣਿਆ ਮੂੰਹ ਹੋਇਆ ਗੋਲ ਮਟੋਲ 

ਅੱਖਾਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਛੋਟਿਆਂ ਖੁਲਣ ਜਰਾ ਜਰਾ

ਮੁਹਾਂਦਰਾ ਬਦਲਿਆ ਲੱਗਾਂ ਚੰਗੇਜ਼ ਖਾਂ  ਦਾ ਭਰਾ

ਹਮਦਰਦੀ ਨਾ ਕੋਈ ਕਰੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਇਹ ਤਮਾਸ਼ਾ

ਟੌਰ ਵਿਖੌਣ ਨਿਕਲਿਆ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਬਣਿਆ ਪਿੰਡ ਲਈ ਹਾਸਾ

ਉਹ ਦਿਨ ਜਾਏ ਇਹ ਦਿਨ ਆਇਆ

ਲਾਲ ਪੌਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ

ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਉਹ ਯਾਦ ਕਰ ਮੁਸਕਰਾਂਵਾਂ ਸੋਚਾਂ ਚੰਗੀ ਸੀ ਬੀਤੀ

ਵਰਦਾਨ ਮੰਗਾਂ p3

 ਵਰਦਾਨ ਮੰਗਾਂ

 ਨਿਕਿਆਂ ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਸਾਡਿਆਂ

ਉੱਚੇ ਨਹੀਂ ਅਰਮਾਨ 

ਵੱਡੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਮੰਗਾਂ 

ਮੰਗਾਂ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਵਰਦਾਨ 

ਹੀਰੇ ਨਾ ਚਾਂਹਾਂ ਜਵਾਹਰ ਨਾ ਚਾਂਹਾਂ

ਨਾ ਚਾਂਹਾਂ ਸੋਨੇ ਦੀ ਖਾਨ

ਦਿੱਲ ਬਹੁਤ ਲਲਚਾਏ ਇਨ੍ਹਾ ਲਈ 

ਪਰ ਮੋਰੇ ਇਹ ਕਿਸ ਕਾਮ

ਮਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਹਿ ਦੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ 

ਬਖਸ਼ ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਵਰਦਾਨ 

ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਸ਼ੌਰਤ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ 

ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਵੱਡੀ ਸ਼ਾਨ

ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰ 

ਖਿੜੇ ਮੱਥੇ ਮਿਲਣ ਦੇਣ ਪੂਰਾ ਮਾਣ

ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਰੱਖੀਂ ਜਿੰਦ ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ

 ਲਾਈਂ ਨਾ ਕੋਈ ਆਣ

ਮੰਗਾਂ ਮੈਂ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਵਰਦਾਨ 

ਹੱਸਦੀ ਖੇਡਦੀ ਉਮਰ ਲੰਘੇ 

ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਨਾ ਹੋਵਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ 

ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪ ਚੁੱਕ ਤੁਰਾਂ 

ਜਦੋਂ ਤਕ ਸ਼ਰੀਰੋ ਸਾਹ ਤੇ ਪ੍ਰਾਣ 

ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਅਖੀਰੀ ਦਮ ਤਕ

ਮੰਗਾਂ ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਵਰਦਾਨ

ਮੇਰਿਆਂ ਉਂਗਲਿਆਂ p2

 ਮੇਰੀਆਂ ਉਂਗਲੀਆਂ 

ਤੁਰਦਿਆਂ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਮੈਂ ਲਾਂਵਾਂ

ਕਦੀ ਸਹੀ ਬੈਠੇ ,ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹਸਾਂਵਾਂ 

ਕਦੀ ਕਦੀ ਉਲਟੀ ਪਏ , ਗਾਲੀ ਖਾਂਵਾਂ 

ਉਠਾਈ ਕਿਸੇ ਤੇ ਉਂਗਲ, ਚੋਰ ਦਾੜੀ ਤਿਨਕਾ ,ਉਹ ਘਬਰਾਏ

ਸੱਚੇ ਤੇ ਉਠਾਈ ਤਾਂ ਉਹ ਗੱਲੇ ਪੈ ਜਾਏ

ਟੇਢੀ ਉਗਲੇ ਅਸੀਂ ਘੇਹ ਕੱਢਿਆ

ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲਾਂ ਦੰਦੀ ਵਡਿਆ

ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਬਹੁਤ ਹਿਸਾਬ

ਉਂਗਲ ਹਲਾ ਦਿਤਾ ਨਾ ਦਾ ਜਬਾਬ

ਉਂਗਲਾਂ ਸਿਖਾਇਆ ਸਭਕ, ਸਭ ਇਕੋ ਜਹੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ

ਕਈ ਭੱਲੇ ਮਾਣਸ ,ਕਈ ਬੰਦੇ ਲਭਣ ਮੰਦੇ

ਏਕਤਾ ਦਾ ਉਂਗਲੀਆਂ ਸਬਕ  ਸਿਖਾਇਆ 

ਇਕੱਲੀ ਬੇਵਸੀ ,ਰਲ ਭਾਰਾ ਭਾਰ ਚੁਕਾਇਆ

ਬੇਵਕੂਫ ਅਸੀਂ ,ਕਈਆਂ ਸਾਨੂੰ ਉਗਲੀਂ ਨਚਾਇਆ

ਗਵਾਰ ਮੈਂ ,ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਉਗਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਸਮਝ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਸਵਾਦ ਖਾਣੇ ਲਿਬੜਿਆ ,ਚੂਸਣ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੋਰ

ਚੂਸ ਚੂਸ ਚਟਾਂ ,ਮੰਨ ਲਲਚਾਏ ਚਟਾਂ ਕੁਛ ਹੋਰ

ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਜੋ ਕੀਤੇ ,ਉਂਗਲੀਆਂ ਤੇ ਗਿਣ ਪਾਂਵਾਂ

ਕੂਕਰਮ ਨਾ ਗਿਣੇ ਜਾਣ ਚਾਹੇ ਪੈਰਾਂ ਦਿਆਂ ਮਿਲਾਵਾਂ

ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਮੰਗਾਂ ਸਿਰਫ ਇਹ ਹੀ ਏ ਖੁਦਾਏ

ਐਸਾ ਜੀਣ ਜਾਈਏ ,ਕੋਈ ਉਂਗਲ ਨਾ ਉਠਾਏ