Saturday, December 30, 2023

ਗੁਰ ਕੁਰਬਾਨੀਆ p2

                     ਗੁਰ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ 

                               ਗੁਰ  ਕੁਰਬਾਨੀਆ


ਮਾੜੀ ਜਹੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮੈਂ ਸਹਿ ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ

ਪਸੀਨੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ,ਮੈਂ ਰੁੱਖ ਥੱਲੇ ਬਹਿ ਜਾਵਾਂ

ਤੱਤੀ ਤਪਦੀ ਲੋਹ ਤੇ ਬਹਿ,ਇੱਹਿਓ ਬੋਲ ਤੂੰ ਬੋਲਿਆ

ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮਿੱਠਾ ਲਾਗੇ,ਮੰਨ ਤੇਰਾ ਨਹੀਂ ਡੋਲਿਆ

ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਦੀ ਉਂਗਲ ਕਟੇ,ਲਹੂ ਵੇਖ ਮੈਂ ਘਬਰਾਵਾਂ

ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚੋਟ ਨਾ ਲਗੇ,ਸੋਚ ਮੈਂ ਮਰ ਮਰ ਜਾਵਾਂ

ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ,ਅੱਗ ਜਲਦੇ,ਆਰੀ ਚਿਰਦੇ ਵੇਖੇ

ਆਪ ਸੀਸ ਕਟਾਇਆ,ਲਾਇਆ ਧਰਮ ਦੇ ਲੇਖੇ 

ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਹਿਤ ਲਈ ਅਪਣਾ ਆਪ ਵਾਰਿਆ

ਸਿਰ ਕਟਾਇਆ,ਹਿੰਦ ਬਚਾਇਆ, ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹਾਰਿਆ

ਮੇਰਾ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਛਿੱਕ ਵੀ ਆਏ,ਦਿਲ ਦੁੱਖੀ ਬਹਿ ਬਹਿ ਜਾਏ 

ਦੁਨੀਆ ਮੇਰੀ ਟੁੱਟਦੀ ਦਿਖੇ,ਸਾਹਮਣੇ ਨੇਰਾ ਛਾਏ 

ਅੱਖੀਂ ਆਪਣੇ ਲਾਲ ਸ਼ਹੀਦ ਹੁੰਦੇ ਵੇਖ,ਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹਾਰਿਆ

ਸ਼ੁਭ ਕਰਮਾਂ ਤੋਂ ਟਰੀਆ ਨਹੀਂ,ਸ਼ੁਕਰ ਉਸ ਦਾ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ 

ਮਿਸਾਲ ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਬਣੀਆਂ,ਸੁੱਤਾ ਸਮਾਜ ਜਗਾਇਆ 

ਹਿੰਮਤ ਪਾਈ ਸਾਧਾਰਨ ਜਨ ਵਿੱਚ,ਸੱਚਾ ਰਾਹ ਵਿਖਿਆ 

   


Sunday, December 24, 2023

ਹੱਸੀ ਉਹ p4

 ਹੱਸੀ ਉਹ

ਉਹ ਹਾ ਹਾ ਕਰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਹਸ ਗਈ 

ਹਸ ਕੇ ਸਾਡੇ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਵਸ ਗਈ 

ਭੁੱਲ ਨਾ ਪਾਈਏ ਉਸ ਦੀ ਹੱਸੀ 

ਸਪ ਵਾਂਗ ਉਹ ਹਸੀ ਸਾਨੂੰ ਡਸੀ 

ਹੱਸੀ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਚੇਹਰੇ ਖਿਲਿਆ 

ਹਾਸੇ ਵਿੱਚ ਪਲ ਸਵਰਗ ਮਿਲਿਆ

ਹੱਸੀ ਦੀ ਯਾਦ ਮੇਰਾ ਖਜ਼ਾਨਾ ਆਲਾ

ਹੱਸਦੀ ਵੇਖ ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ

ਉਸ ਦੀ ਹੱਸੀ ਦੇ ਅਸੀਂ ਬਲਿਹਾਰੇ 

ਭੁੱਲ ਗਏ ਜੀਣ ਦੇ ਦੁੱਖ ਸਾਰੇ

ਮਾਯੂਸੀ ਜਦ ਪਾਏ ਸਾਨੂੰ ਘੇਰ

ਸੂਰਜਮੁਖੀ ਚੇਹਰੇ ਕਰੇ ਦੂਰ ਅੰਧੈਰਾ 

ਹੱਸੀ ਉਸ ਦੀ ਵਿੱਚ ਜੰਨਤ ਪਾਈ

ਮੰਗਾਂ ਨਾ ਹੋਰ ਕੁੱਛ ਭਾਈ

ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਤੋਂ ਮੰਗਾਂ ਇਹੀਓ ਦੂਆ

ਹੱਸਦਾ ਚੇਹਰਾ ਵੇਖ ਦਾ ਰਹਾਂ ਸਦਾ

ਚੰਗਾ ਕਿਹੜਾ ਪਿਆਰਾ p4

 ਚੰਗਾ ਕਿਹੜਾ ਪਿਆਰਾ


ਬਾਰ ਬਾਰ ਸੱਜਣ ਪੁੱਛਣ ਇਕੋ ਸਵਾਲ

ਮੰਨ ਦੁਵੀਧਾ ਔਹਲੇ ਨਾ ਕੋਈ ਜਬਾਬ

ਪੁੱਛਣ ਕਨੇਡਾ ਚੰਗਾ ਜਾਂ ਪਿਆਰਾ ਪੰਜਾਬ

ਘਨਿਇਆ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ ਦੇਵਕੀ ਜਾਂ ਯਸ਼ੋਧਾ ਪਿਆਰੀ 

ਭਗਵਾਨ ਲਈ ਵੀ ਜਬਾਬ ਦੇਣਾ ਭਾਰੀ 

ਇਕ ਜਮਿਆ ਇਕ ਲਾਡੇ ਪਾਲਿਆ

ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਏ ਤੋਲਿਆ

ਜੋੜਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਪੰਜਾਬ ਪੇਂਦੀ

 ਜੜਾਂ ਸਾਡਿਆਂ ਪੰਜਾਬ ,ਪੇਂਦੀ ਕਨੇਡਾ ਸ਼ਾਖ

ਇਕ ਨੂੰ ਨਿਖੇਦਾਂ, ਇਕ ਸੁਲਾਹਾਂ, ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਗੁਸਤਾਖ

ਇਕ ਧਰਤ ,ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਬਣਾਇਆ

ਬਾਰਕ ਉਸ ਦੇ ,ਇਹ, ਉਹ ਵਿਰਾਸਤ ਪਾਇਆ

ਜਿੱਥੇ ਅੰਨਜਲ ਲਿਖਿਆ ,ਉਹ ਸਮਝਿਆ ਬਸੇਰਾ

ਰਾਤ ਆਈ ਉੱਥੇ ਸੁਤੇ ,ਨਿਕਲਿਆ ਸੂਰਜ ,ਉਹੀ ਸਵੇਰਾ 

ਇਕ ਚੰਗਾ ਇਕ ਪਿਆਰਾ ,ਚਕਰੀਂ ਨਾ ਪਵਾਂ

ਦਾਤਾਰ ਰੱਖੇ ਜਿੱਥੇ ,ਉਸ ਥਾਂ, ਉਸ ਮਹੌਲ ਦਾ ਮਜਾ ਲਵਾਂ

 ਪੁਛਿਆ ਐਨਾ ਮੈਂ ਗੁਸਤਾਖ ਤੂੰ ਗੁੱਸਾ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਬੋਲੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਤੇ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮੀਤਾ 

ਜੋ ਪਿਆਰੇ ਦਿਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਉਸ ਪਿਆਰ ਕੀ ਕੀਤਾ 

ਨਿਭੌਣੀ ਜਿੰਦ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਸੀ ਮੈਂ ਲੀਤਾ

ਮਾਫ ਕੀਤਾ ਤੈਂਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਗੁੱਸਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ

ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਜਨਤ ਇੱਥੇ ਬਣਾਈਏ p2

 ਖੁਸ਼ੀ ਜਨਤ ਇੱਥੇ ਬਣਾਏ


ਅੰਗੰਣ  ਮੰਗੰਣ ਛੰਗੰਣ ਕੀਤੇ ,ਜਿੰਦ ਲੇਖੇ ਨਾ ਲਾਈ

ਪਹੁੰਚ ਨਾ ਸਕੇ ਕਿਸੇ ਮੁਕਾਮੇਂ, ਉਮਰ ਵਿਅਰਥ ਬਿਤਾਈ

ਢੇਰ ਸਾਰੇ ਗ੍ਰੰਥ ਪੜ ਮਾਰੇ,ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਨਾ ਪਲੇ ਆਇਆ

ਬਾਬਿਆਂ ਦੇ ਡੇਰਿਓਂ ਤਲੀਮ ਹਾਸਲ, ਸਿਆਣਾ ਨਾ ਬਣ ਪਾਇਆ

ਡੂੰਘਾ ਸੋਚਿਆ, ਡੂੰਘੇ ਸਮੁੰਦਰ ਤਾਰੀ ਲਾਈ,ਕਰ ਨਾ ਸਕੇ ਪਾਰ

ਅਧ ਟਕੇ ਦੀ ਗਲ ਨਾ ਫੂਰੇ, ਸਮਝੀਏ ਆਪ ਹੁਸ਼ਿਆਰ

ਗਮ ਦਿਆਂ ਘੁਮਣਘੇਰੀ ਫਸੇ,ਨਿਕਲ ਨਾ ਸਕੇ ਬਾਹਰ

ਕੀ ਹੋਊਗਾ ਮੇਰਾ ਮੇਰੇ ਯਾਰ,ਕੀ ਹੋਊਗਾ ਯਾਰ

ਸੱਚੇ ਬੇਲੀ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਦਿਖਾਇਆ,ਕਹੇ ਫਰੇਬ ਛਡ ਤੂੰ ਬੁਧੀਮਾਨ

ਜਾਦਾ ਸੋਚਿਆ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਮਿਲੇ,ਸਚ ਇਹ ਤੂੰ ਜਾਣ

ਹੱਸਦਾ ਖੇਡਦਾ ਜੀਵਨ 'ਚੋਂ ਲੰਘ ਜਾ,ਮਾਣ ਦੁਨਿਆਂ ਦੇ ਰੰਗ

ਬੇਵਕੂਫੀਆਂ ਕਰ, ਮਜਾ ਉੜਾ, ਗਾ,ਨਚ, ਕਰ ਨਾ ਕੋਈ ਸੰਗ

ਉਚੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨਰਕੀਂ ਰੱਖਣ, ਖੁਸ਼ੀ ਇੱਥੇ ਜਨਤ ਬਣਾਏ

ਸੱਚਾ ਰਹਿ ਆਪਣੀ ਜਮੀਰ,ਫਿਤਰਤ ਤਕ, ਮਾਲਕ ਖੁਦ ਹੋਊ ਤੇਰਾ ਸਹਾਏ

ਵਡਭਾਗੀ ਘੜੀ ਆਈ p2

 ਵਡਭਾਗੀ ਘੜੀ ਆਈ


ਅਜ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਨੇ ਔਣਾ ਆਂ

ਅਜ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਨੇ ਔਣਾ ਆਂ 

ਦੁਨਿਆਦਾਰੀ ਧੰਦਿਆਂ ਕੀਤਾ ਸਾਨੂੰ ਮਜਬੂਰ

ਕਈ ਮਹੀਨੇ ਉਸ ਮਜਬੂਰੀ ਰਖਿਆ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਦੂਰ 

ਤਨਹਾ ਰਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸੌਖਾ 

ਲੰਬਾ ਬਨਵਾਸ ਹੁੰਦਾ ਔਖਾ 

ਤਨੋ ਦੂਰ ਦਿਲੋਂ ਨੇੜੇ

ਤੂੰ ਮੇਰੇ ,ਮੈਂ ਦਿਲ ਵਸਾਂ  ਤੇਰੇ

ਦੂਸਰਿਆਂ ਚਾਹ ਹੋਰ ਵਧਾਈ

ਸੋਚ ਸੋਚ ਕਦਰ ਤੇਰੀ ਪਾਈ

ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਲਖ ਝਗੜੇ ਲਖ ਲੜਾਈ

ਚੰਗਿਆਈਆਂ ਯਾਦ ਕਰ, ਕੀਤੀ ਸੁਲਾਹ ਸਫਾਈ

ਸੌ ਬਾਰ ਮੰਨ ਆਇਆ ਖੁਸ਼ ਤੈਂਨੂੰ ਕਰਾਂ

ਥੌਹ ਨਾ ਆਈ ਕਰਦਾ ਰਿਆ ਖਤਾ

ਦਿਲੋਂ ਤੈਂਨੂੰ ਚਾਹਿਆ, ਸਚ ਮੇਰਾ ਮਨ

ਤੇਰੇ ਸੰਘ ਖੁਸ਼ੀ ਪਾਈ ਮੰਨ ਰਿਆ ਪ੍ਰਸੰਨ 

ਰਲ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜਿੰਦ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸਵਾਰੀ

ਮੰਗਾਂ ਨਾ ਕੁੱਛ ਹੋਰ ਮੰਗਾਂ ਤੇਰਾ ਸਾਥ ਹਰ ਬਾਰੀ

ਪਲ ਪਲ ਗਿਣਾ ਉਹ ਪਲ ਕਦ ਆਊ

ਅੱਖਾਂ ਨਿਹਾਰਣ ਯਾਰ ਨੂੰ ਦਿਲ ਖਿਲ ਜਾਊ

ਵਡਭਾਗੀ ਘੜੀ ਉਹ ਆਈ

ਜੋ ਯਾਰ ਮੇਰਾ ਲਿਆਈ

ਪਿਆਰ ਮੇਰਾ ਲਿਆਈ

ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ p4

 ਖੁਸ਼ੀ ਤੇਰੇ ਅੰਦਰ


 ਖੁਸ਼ੀ ਪੌਣ ਲਈ ਜਿੰਦਗੀ ਗਾਲੀ ਸਾਰੀ

ਮਿਲੀ ਨਾ ਬਾਹਰ ਕਿਤੇ, ਜੀਣਾ ਹੋ ਗਿਆ ਭਾਰੀ 

ਸੋਚਿਆ ਆਯਾਸ਼ੀ ਕਰਾਂਗੇ ,ਕੱਠਾ ਕਰ ਖਾਸਾ ਧੰਨ 

ਪੈਸੇ ਬਲ ਖਰੀਦਾਂਗੇ ,ਜਿਸ ਤੇ ਆਇਆ ਮੰਨ 

ਮਹਿੰਗੀ ਲਈ ਕਾਰ ,ਮਹਿੰਗਾ ਬੰਗਲਾ ਲਿਆ ਬਣਾ 

ਮਹਿੰਗੇ ਕੱਪੜੇ, ਕੀਮਤੀ ਗਹਿਣੇ ਪਾ,ਤਨ ਲਿਆ ਸਜਾ 

ਖੁਸ਼ੀ ਫਿਰ ਵੀ ਅਧੂਰੀ ਰਹੀ, ਮੰਨ ਚਾਹੇ ਹੋਰ 

ਹੋਰ ਲੈ ਕੇ ਹੋਰ ਲੋਚਿਆ, ਪੂਰਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਹੋਰ

ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੋੜਿਆ ,ਵਿਦਿਆ ਵਲ ਗਿਆ ਧਿਆਨ

ਅਣਗਿਣਤ ਕਿਤਾਬਾਂ ਗ੍ਰੰਥ ਪੜੇ,ਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆਨ

ਡੂੰਘੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਸੋਚਦੇ ਰਹਿ ਗਏ, ਮੰਨ ਹੋਇਆ ਦੁੱਖੀ 

ਸਿਆਂਣਪ ਨਾਲ ਜਿੰਦ ਬਾਰੇ ਸੋਚ,ਮਿਲੀ ਨਾ ਖੁਸ਼ੀ

ਇੱਧਰ ਉੱਧਰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਲਭਣਿਆਂ ਛੱਡੀਆਂ, ਅੰਦਰ ਝਾਤੀ ਮਾਰੀ

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਪਾਈਆਂ ਆਪ ਦੇ ਅੰਦਰ,ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਨਹੀਂ ਬਾਹਰੀ

ਆਪ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ ਰਹੋ,ਗਲ ਮੁਕਦੀ ਇਥੇ ਸਾਰੀ

ਚਾਹੇ ਬੇਅਕਲਾ ਚਾਹੇ ਸਿਆਂਣਾ, ਆਪ  ਨਾਲ ਰਹੋ ਖੁਸ਼

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪੈਰ ਚੁੰਮਣ, ਪਾਓਗੇ ਨਾ ਕੋਈ ਦੁੱਖ 

ਖੁਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕਿਸੇ ਮਹਿਲ ਮਕਾਨੇ, ਨਾ ਦਵਾਰੇ ਨਾ ਮੰਦਰ

ਜਗ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਨਹੀ,ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਤੇਰੇ ਅਪਣੇ ਅੰਦਰ

ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਚੇ p2

 ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪਚੇ 


ਢਿੱਡ ਵਿੱਚ ਗਲ ਪਚਾ ਨਾ ਸਕਾਂ, ਹੋਵਾਂ ਸਭ ਸਾਮਣੇ ਸੋਚੋਂ ਨੰਗਾ

ਲੋਕ ਇਸ ਦਾ ਫੈਦਾ ਉਠੌਣ, ਲੱਗੇ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਚੰਗਾ 

ਦਿੱਲ ਸਾਫ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ,ਫਲਸਫਾ ਇਹ ਅਪਣਾਇਆ 

ਕਹਿ ਦੇਈ  ਜੋ ਦਿੱਲ ਅੰਦਰ ,ਕਦੀ ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਛੁਪਾਇਆ

ਝੂਠ ਨਾ ਬੋਲਾਂ,ਝੂਠ ਦਾ ਸਹਿ ਸਕਾਂ ਨਾ ਬੋਝ

ਸਚ ਨੇ ਸਚ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਪੁੱਛੇ ਕੋਈ ਕਹਿ ਸਕਾਂ ਨਾ ਕੁੱਝ ਹੋਰ

ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਇੰਝ ਜੀਣਾ,ਭਾਰੀ ਮਾਰ ਅਸੀਂ ਖਾਈ

ਸਚ ਕਹਿ ਦਿੱਲ ਦੁਖਾਏ,ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਕੲਈਆਂ ਨਾਲ ਪਾਈ

ਗਰਵ ਨਹੀਂ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪ ਤੇ,ਸਮਝਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ

 ਠਾਣੀ ਕਈ ਬਾਰ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਬਣੀਏ,ਲਾਈਏ ਠੱਗੀ ਠੋਰੀ

ਝੂਠ ਚਲਾਕੀ ਦਾ ਲੈ ਸਹਾਰਾ,ਆਪਣਾ ਸਿੱਧਾ ਕਰੀਏ ਉੱਲੂ 

ਪੈਸਾ ਖਾਸਾ ਕੱਠਾ ਕਰ ,ਐਸ਼ ਆਯਾਸ਼ੀ ਮਿਲੂ

ਚਲਣ ਲੱਗੇ ਚਲਾਕੀ ਰਾਹੀਂ,ਔਣ ਲੱਗਾ ਮਜਾ

ਅਗੇ ਜਾ ਰੋਣਾ ਪਿਆ,ਮਿਲੀ ਕੁਕਰਮਾਂ ਦੀ ਸਜਾ 

ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋਏ,ਯਾਰੀ ਯਾਰਾਂ ਦੀ ਗਵਾਈ

ਦੁੱਖੀ ਰੁਖੀ ਜਿੰਦ ਰਹੀ, ਮੰਨ ਚਾਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਪਾਈ

ਵੱਧਦੀ ਉਮਰ ਜੀਵਨ ਤਜਰਬੇ ਇਕ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ

ਕੌੜਾ ਸਚ ਨਾ ਹਦੀ ਝੂਠ,ਮਧ ਚਲਣਾ ਸਮਝਦਾਰੀ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ 

ਦੁਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੁਨਿਆਦਾਰੀ ਕਰ ਚੱਲੇ, ਮੰਨ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਕੂਨ ਪਾਇਆ

ਆਪ ਲਈ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਰ p2

 ਆਪ ਲਈ ਕਰਨ ਦੀ ਵਾਰ


ਬਹੁਤ ਕੀਤਾ ਦੂਸਰਿਆਂ ਲਈ, ਬਹੁਤ ਕੀਤਾ ਦੂਸਰਿਆਂ ਲਈ ਪਿਆਰ

ਆਪ ਲਈ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮਰ ਆਈ, ਆਪ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਆਈ ਵਾਰ

ਅਪਣੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦਾ ਚਾਹਿਆ ਸੁੱਖ 

ਦੂਸਰਿਆਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਦੇਖ ,ਕੀਤਾ ਮਸੂਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦੁੱਖ 

ਕਿਸੇ ਥਾਲੀ ਲੱਡੂ ਵੇਖ ,ਨਹੀਂ ਮੰਨ ਲਲਚਾਇਆ

 ਦੂਸਰੇ ਦਾ ਹਕ ਰੱਖਿਆ  ਆਪਣਾਂ ਗਵਾਇਆ

ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਦੂਸਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਸਮਝਦਾਰ

ਉੱਚੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ, ਮੇਰੇ ਨੀਚ ਵਿਚਾਰ 

ਖੁਦਗਰਜੀ ਤਜੀ, ਹੋਏ ਕਈ ਵਾਰ ਦਰਿਆ ਦਿੱਲ 

ਸੋਚਿਆ ਇਸੇ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਜਾਊਗੀ ਮਿਲ

ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਨਜਰੀਂ ,ਚੰਗੇ ਬਣੀਏ, ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਰਹੀ

ਬੇਦਾਗ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਪਾ ਸਕੇ, ਮੇਰੇ ਭਈ 

ਬੈਠ ਸੋਚਿਆ ਕੀ ਖਾਮੀ, ਸਾਡੇ  ਵਿੱਚ ਰਹੀ

ਢਿਡੋਂ ਰਜਿਆ, ਸੱਚੇ ਮੰਨੋ  ਵਰਤਾਏ  ਲੰਗਰ

ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਵੰਡੇ ਭੁੱਖ ਨਾ ਰੱਖੇ ਅੰਦਰ

ਖੁਸ਼ ਆਪ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੂਸਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੇ

ਆਪ ਚੰਗਾ ਸਮਝੇ ਲਗਣ ਸਾਰੇ ਉਸੇ ਚੰਗੇ

ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਸਮਝਿਆ, ਕੀਤਾ ਆਪ ਨੂੰ ਪਿਆਰ 

ਆਤਮ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਾਗਿਆ,ਮਿਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਆਪਾਰ 

ਆਪ ਲਈ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮਰ ਆਪ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਈ ਵਾਰ

ਗਪੌੜੀ ਦੀਆਂ ਗੱਪਾਂ p2

 ਗਪੌੜੀ ਦਿਆਂ ਗੱਪਾਂ 



ਲੰਮੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਗੱਪਾਂ  ਛਡ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਰਾਂ ਹੈਰਾਨ

ਗਪੋੜੀ ਜਗ ਨਾਂ ਪਕਾਇਆ,ਕਹਿਣ ਇਸੇ ਬਚਾਏ ਭਗਵਾਨ

ਘੋੜੇ ਹਿਰਨ ਤੋਂ ਤੇਜ ਮੈਂ ਦੌੜਾਂ

ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਮੁੱਛ,ਹਾਥੀ  ਕੰਨ ਮਰੋੜਾਂ

ਸ਼ੇਰ  ਸ਼ਿਕਾਰ ਕੀਤੇ, ਦਿਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਵਾਂ

ਚੂਹੇ ਤੋਂ ਡਰਾਂ, ਦੁਨਿਆਂ ਤੋਂ ਛਿਪਾਂਵਾਂ

ਹੜ ਆਏ ਦਰਿਆ ਨੂੰ ਲਾਂਵਾਂ ਬੰਨ

ਸਚ ਹੈ ਇਹ ਤੂੰ ਮੰਨ ,ਚਾਹੇ ਨਾ ਮੰਨ

ਸੁਣ ਮੈਰਿਆਂ ਫੜੀਆਂ ਲੋਕ ਮਜਾਕ ਅੜੌਣ

ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ,ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਤੇ ਲੁਗਾਮ ਉਹ ਲੌਣ ਵਾਲੇ ਕੌਣ

ਮੇਰੀਆਂ ਛੱਡੀਆਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਿੱਲ ਨਾ ਦੁਖਾਏ 

ਕਦੀ ਕਦਾਈਂ ਦੁੱਖੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਹਸਾਏ 

ਵਹੂਦਿਆਂ ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਪਾਂ, ਮੰਨਾ,ਸ਼ਰਮ ਨਾ ਖਾਂਵਾਂ

ਅਪਣੇ ਗਣੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਰੋਕ ਚਾਅ ਨਾਲ ਸੌਣਾਂਵਾਂ

ਵੇਹਲਾ ਮੈਂ,ਖਾਲੀ ਮੇਰਾ ਦਿਮਾਗ ਸੋਚੇ,ਕਰੇ ਨਾ ਆਰਾਮ

ਲੰਮੀਆਂ ਲੰਮੀਆਂ ਛਡ ਕਰਾਂ ਜਹਾਨ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ

ਹੱਥ ਉੱਤੇ ਰੱਖੇ p2

 ਹਥ ਉੱਤੇ ਰਖੇ


ਟਿਕਾਣੇ ਪਹੁੰਚੇ, ਜਿੰਦ ਦੀ ਨਾ ਕੋਈ ਤਾਂਘ ਸਾਨੂੰ 

ਸਵੇਰੇ, ਮੂੰਹ ਨੇਰੇ ਜਗਾਏ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੁੱਕੜ ਦੀ ਬਾਂਗ ਸਾਨੂੰ 

ਮਰਜੀ ਸੌਈਂਏ, ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਉਠੀਏ 

ਮੱਧਮ ਮੱਠੀ ਚਾਲ ਰਖ,ਕਿਸੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਨਸੀਏ

ਕਮਾ ਲਿਆ ਜੋ ਸੀ ਕਮੌਣਾ ਹੋਰ ਕਮੌਣ ਦੀ ਚਾਹ ਨਾ ਰਹੀ 

ਖਾਇਆ ਚੰਗਾ, ਹੰਢਾਇਆ ਚੰਗਾ ਤੰਗੀ ਦੀ ਕੋਈ ਮਾਰ ਨਾ ਸਹੀ

ਬੁਰੇ ਵਕਤ ਜਿੰਦ ਹੰਝੂ ਦਿਤੇ ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦਰਦ ਯਾਦ ਨਾ ਰਹੀ

ਖੁਸ਼ੀ ਗਰਵ ਪਿਛੋਕੜ ਝਾਤੀ ,ਦਿਲ ਕੋਈ ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਾ ਰਿਆ

ਲੋਕ ਉਹ ਵੀ ਇੱਜਤ ਕਰਨ ਸਮਝੇ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂਨੂੰ ਗੲਇਆ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ 

ਤਗਮੇ ਪਦਮੇ ਕੋਈ ਨਾ ਜਿੱਤੇ,ਨਾ ਕੀਤਾ ਰੌਸ਼ਨ ਨਾਮ

ਛਾਤੀ ਠੋਕ ਐਲਾਨ ਕਰੀਏ ,ਜੀਈ ਜਿੰਦ ਰਖਾ ਬਰਕਰਾਰ ਮਾਣ

ਛੋਟਾ ਜੀਆ ਇਕ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ,ਪੂਰਾ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਇਹ ਅਰਮਾਨ

ਜਿੰਦਾਂ ਹੁਣ ਤਕ ਸਹਾਈ ਹੋਇਆ,ਰੱਖੇ ਹਥ,ਜਦ ਜਿੰਦ ਜਾਨ

ਬੁੱਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਸਕੂਨ p2

 ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਸਕੂਨ


ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਆ ਸਕੂਨ ਮੈਂਨੂੰ ਆਇਆ

ਕੀਤੇ ਦਾ ਫਲ, ਜਾਂ ਮੱਥੇ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ 

ਜੋ ਵੀ ਹੈ ,ਕਰਾਂ  ਦਿਲੋਂ ਮੈਂ ਸ਼ੁਕਰੀਆ

ਬਾਲ ਬਚਪਨ ਬੇੰਫਿਕਰੇ ਗੁਜ਼ਾਰਾ 

ਸੀ ਮੈਂ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦਾ ਦੁਲਾਰਾ

ਤੱਤੀ ਨਾ ਵਾਅ ਲਗਣ ਦਿਤੀ ਮਾਂ

ਮਾਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਠੰਡੀ ਛਾਂ

ਬਾਪ ਦੀ ਸਿਰ ਤੇ ਛਤਰਛਾਇਆ 

ਹੱਸਦੇ ਖੇਡਦੇ ਉਹ ਪੜੋ ਨਗਾਇਆ 

ਜਵਾਨੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਾੜੀ ਰਹੀ 

ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ, ਆਸ਼ਾ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਸਹੀ

ਧੰਨ ਸ਼ੌਹਰਤ ਪਿੱਛੇ ਨਸੇ 

ਮਹਿਨਤ ਪਸੀਨੇ ਲਈ ਰਹੇ ਕਮਰ ਕਸੇ 

ਬੁਲੰਦੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਨਹੀਂ ਛੂ ਪਾਏ

ਸੀਨਾ ਤਾਂਣ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਝੇਲੀਆਂ ,ਨਹੀਂ ਘਭਰਾਏ 

ਸਾਥੀ ਦਾ ਸਾਥ ਵਡਭਾਗੀਂ ਮਿਲਿਆ 

ਉਸ ਸੁਧਾਰਿਆ ,ਮੇਰਾ ਜੀਵਣ ਖਿਲਿਆ

ਜਿਗਰੀਆਂ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ,ਆਪਣਿਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰ

ਅਨਮੋਲ ਇਹ ਖਜਾਨੇ ,ਸਚ ਮੰਨੀ ਮੇਰੇ ਯਾਰ

ਜਿਦਾਂ ਦਾ ਬੀਤਿਆ ,ਯਾਦ ਕਰ ਮੈਂਨੂੰ ਲੱਗੇ ਚੰਗਾ

ਮੰਗਾਂ ਸਭ ਦਾ ਭਲਾ ,ਆਪ ਲਈ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਮੰਗਾਂ

ਬੁਢਾਪੇ ਵਿੱਚ ਸਕੂਨ ਜੋ ਮੈਂਨੂ ਆਇਆ

ਮੇਰੇ ਕੀਤੇ ਦਾ ਫਲ  ,ਜਾਂ ਮੱਥੇ ਲਿਖਿਆ ਪਾਇਆ

ਕਿੰਨਾ ਮੈਂ ਬੁਰਾ p2

 ਕਿੰਨਾ ਮੈਂ ਬੁਰਾ


ਕਿੰਨਾ ਮੈਂ ਬੁਰਾ ਮੈਂ ਹੀ ਜਾਣਾ

ਜਹਾਨ ਮੇਰੀ ਬੁਰਾਈ ਤੋਂ ,ਅਨਜਾਣਾ

ਦਾਰੂ ਪੀ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਾਂ

ਸ਼ਰੇਹ ਅਪਣੇ ਆਪ ਲਵਾਂ 

ਦਾਰੂ  ਲਿਖਾਏ, ਨਾ ਮੈਂ ਕਹਾਂ

ਮੰਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁੱਛ ਲਈ ਲਲਚਾਂਵਾਂ

ਕੁੱਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ,ਸਭ ਨੂੰ ਦਿਖਾਂਵਾਂ 

ਮਨਸੂਬੇ ਸਾਡੇ ਜੋ ਰਹੇ ਅਧੂਰੇ

ਗਲਤ ,ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਣੈ ਪੂਰੇ

ਕੋਈ ਪੁੱਛੇ ਕਿ, ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ, ਤੂੰ ਨਿਰਾਸ਼

ਹਸਾਂ, ਬੋਲਾਂ, ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਸ

ਏਦਾਂ ਲਭਿਏ ਨਾ-ਕਾਮਜਾਬੀ ਦਾ ਬਹਾਨਾ

ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਉਸੇ ਸਵੀਕਾਰਿਆ , ਮੰਨਿਆ ਸੁਹਾਨਾ

ਜਿੰਦ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਨਾ ਰਹੀ 

ਜੋ ਬੀਤੀ ਸੋਹਣੀ ਬੀਤੀ ਰਹੀ  ਸਹੀ

ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਮੰਨ ਐਸੀਆਂ ਰੱਖਾਂ 

ਜਹਾਨ ਜਾਣੇ ਤੇ ਹੋਵੇ ਹੈਰਾਂ

ਆਇਸ਼ੀ ਨਾਲ ਦਿਮਾਗ ਐਸੇ ਭਰਿਆ

ਜਗ ਕਹੇ ਇਹ ਗਿਆ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ 

ਕਿੰਨਾ ਮੈਂ ਬੁਰਾ ਮੈਂ ਹੀ ਜਾਣਾ

ਜਗ ਮੇਰੀ ਬੁਰਾਈ ਤੋਂ ਅਨਜਾਣਾ

ਮਰਦ ਦੀ ਫ਼ਿਤਰਤ,ਦੂਸਰੀ ਦੀ ਚਾਅ p 2

 ਮਰਦ ਦੀ ਫਿਤਰਤ ,ਦੂਸਰੀ ਦੀ ਚਾਅ



ਮਰਦ ਦੀ ਫਿਤਰਤ ,ਰੱਖੇ ਦੂਸਰੀ ਦੀ ਚਾਅ

ਦੱਸੇ ਨਾ ਕੋਈ ,ਸਭ ਰੱਖਣ ਦਬਾ 

ਦਿਲੇ ਨਾ ਰੱਖੇਂ ,ਜਾਹਰ ਕਰੇਂ ਆਪਣੇ ਅਰਮਾਨ 

ਅਤ ਦਾ ਸ਼ੌਦਾਈ ,ਜਾਂ ਭੋਲਾ ਇੰਨਸਾਨ 

ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਚਾਹਤ ,ਕਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ 

ਦੁਨਿਆਂ ਕੀ ਕਹੂ ,ਮੈ ਬਹੁਤ ਡਰਾਂ

ਦੂਰ ਦੇ ਪਲੌਅ ਬਣਾ ,ਇੰਝ ਕਰਾਂ ਇੰਝ ਕਰਾਂ

ਸਾਹਮਣੇ ਜੀਭ ਨੂੰ ਤਾਲਾ ,ਕੁੱਛ ਕਹਿ ਨਾ ਸਕਾਂ

ਕਦੀ ਕਦੀ ਚਾਹਾਂ ਉਠਣ ਸਵੇਰੇ ਸ਼ਾਮ

ਚੋਰਾਂ ਵਾਂਗ ਲੁਕਾਂ ,ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ ਆਰਾਮ

ਕੋਟ ਬਾਰ ਮੰਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾਇਆ

ਦਿਮਾਗੋਂ ਇਹ ਸੋਚਾਂ ਕਢ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਕੋਸਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਕਰਾਂ ਬੇਵਫਾਈ 

ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਅਪਣਿਆਂ ਦਾ ਹਰਜਾਈ 

ਇਕੋ ਏਕ ਦਾ ਸਾਰਾ ਹੋ ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ 

ਰੁੱਕ  ਨਾ ਸਕਾਂ ਪਾਪ ਮੈਂ ਕਮਾਂਵਾਂ

ਮਰਦ ਦੀ ਸੋਚ ਕਿਓਂ ਐਸੀ ਬਣਾਈ 

ਦੂਸਰੀ ਦੀ ਵੀ ਚਾਹ, ਰਜ ਏਕ ਨਾਲ ਨਾਹੀ 

ਦੋਸ਼ੀ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪ ਠਹਿਰਾਂਵਾਂ 

ਬਖਸ਼ੀਂ, ਥਾਂ ਤੋਰੇ ਪੈਰੀਂ ਮੈਂ ਪਾਂਵਾਂ 

ਤੇਰੀ ਨਿਗਾਹ ਵਿੱਚ ਜੇ ਇਹ ਪਾਪ

ਸੱਚਾ ਰਾਹ ਦਿਖਾ, ਖੁਦਾ ਖੁਦ ਆਪ

ਘਮੰਡ ਤੋੜੀਂ ਪ 2

 ਘਮੰਢ ਤੋੜੀਂ


ਕੰਨੀ ਪਾਓ ਗਲ ਮੇਰੀ, ਨਾ ਲਓ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੰਗਾ

ਸਟ ਕੋਈ ਨਾ ਆਊ ਤੁਹਾਨੂੰ ,ਮਜਾਜ ਰਹੂ ਚੰਗਾ

ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜਿਸ ਵੀ ਟੱਕਰ ਲਈ, ਹੋਇਆ ਚੂਰ ਚੂਰ

ਬੋਲ ਅਸੀਂ ਐਸੇ ਬੋਲਿਏ ,ਟੁੱਟੇ ਉਸ ਦਾ ਗਰੂਰ 

ਤਲਵਾਰ ਨਾ ਚਲਾਇਏ ,ਨਾ ਛਡਿਏ ਤਿੱਖੇ ਤੀਰ

ਧਾਰੀਦਾਰ ਲਫਜ਼ ਲਭ  ਸੀਨਾ ਉਸ ਦਾ ਦੇਈਏ ਚੀਰ

ਸ਼ਰੀਫ ਆਪ ਨੂੰ ਮੰਨੀਏ ,ਸਚ ਨੂੰ ਕਰੀਏ ਪਿਆਰ

ਸਾਫ ਦਿਲੇ ਜੋ ਮਿਲੇ, ਫਲਾ ਬਾਂਹਾਂ ਬਣਾਈਏ ਉਸ ਨੂੰ ਯਾਰ

ਯਾਰੀ ਵੀ ਸਾਡੀ ਪੱਕੀ ਹੁੰਦੀ, ਨਿਭਾਈਏ ਉਮਰਾਂ ਨਾਲ

ਜਰੂਰਤ ਵਖਤੀਂ ਕੰਧਾਂ ਜੋੜ ਖੜੀਏ, ਜਾਨ ਦੇਈਏ ਯਾਰ ਲਈ ਵਾਰ

ਦੋਗਲਾਪਨ ਨਾ ਆਏ ,ਨਾ ਸਹਿਏ ,ਨਾ ਅਸੀਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ 

ਮਧ ਮੁਸੀਬਤ ਨਾ ਛਡਿਏ ਯਾਰ ਨੂੰ, ਲਾਈਏ ਉਸੇ ਪਾਰ

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਇਹ ਗਰੂਰ ਮੇਰਾ ਬੋਲੇ  ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਸੱਚੇ ਵਿਚਾਰ 

ਘਮੰਢ ਸਾਡਾ ਤੋੜੀਂ ਮੌਲਾ ,ਗਲਤੀ ਬਖਸ਼ੀਂ ,ਏ ਬਖਸ਼ਣਹਾਰ

ਵੇਂਹਦਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ p 2

 ਵੇਹਲਿਆਂ ਦੇ ਕੰਮ


ਇਹ ਹਨ ਵੇਹਲਿਆਂ ਦੇ ਕੰਮ

ਪੁਟੋ ਜੋੜੀ ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ, ਮਰੋੜ ਕੰਨ

ਰੂੜੀ ਮੇਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਗ ਲਗਾਈ

ਲੱਗੀ ਇਕ ਬਾਰ, ਨਹੀਂ ਜਾਏ ਬੁਜਾਈ 

ਮੰਡਲੀ ਬੈਠੇ ਵੇਹਲਿਆਂ, ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਸਵਾਲ 

ਸਿਰ ਉਹ ਖੁਰਕਨ, ਦੈ ਸਕੇ ਨਾ ਕੋਈ ਜਬਾਬ

ਅੰਨਪੜ ਗਵਾਰ ਕਹਿ ,ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ ਖਿਲੀ ਉਡਾਈ

ਖੁੰਦਕ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖਾਈ

ਰੰਝਸ਼ ਲੈ ਦਿੱਲ ,ਉਨ੍ਹਾ ਮੇਰੀ ਰੂੜੀ ਜਲਾਈ

ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਹਿਣ ਠੀਕ ਮਡੀਰ, ਨਹੀਂ ਹਰਜਾਈ 

ਮਜ਼ਾਕ ਉੜਾ ਵੇਹਲਿਆਂ, ਖਖਰ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਛੇੜ ਛੜਾਈ 

ਇਸ ਦੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀ, ਇਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ

ਰੂੜੀ ਦੀ ਅਗ ਇਕ ਸਬਕ ਸਿਖਾਈ

ਵੇਹਲਿਆਂ ਨਾਲ ਪੰਗਾ ਨਾ ਲਓ ਭਾਈ

ਵੇਹਲਾ ਦਿਮਾਗ ਖਾਲੀ ,ਸ਼ਤਾਨ ਦਾ ਘਰ

ਆਈ ਤੇ ਕੀ ਕਰ ਜਾਏ, ਵੇਹਲੇ ਤੋਂ ਲੱਗੇ ਡਰ

ਸਚ ਪੁਛੋਂ, ਵੇਹਲਾ ਬਹਿ ਮੈਂ ਕਲਮ ਚਲਾਂਵਾਂ

ਏਧਰੋਂ ਓਧਰੋਂ ਲਫਜ ਲਭ, ਕਵਿਤਾ ਬਣਾਂਵਾਂ 

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾ ਲਿਓ ਪੰਗਾ

ਰੂੜੀ ਨਾ ਜਲੂ , ਮਹੌਲ ਰਊ ਚੰਗਾ

ਗਿਟੀਂ ਅਕਲ p 2

 ਗਿਟੀਂ ਅਕਲ


ਰੰਗ ਨਾ ਰੂਪ, ਨੈਣ ਨਾ ਨਕਸ਼ ,ਭੈੜੀ ਮੇਰੀ ਸ਼ਕਲ

ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਨਾ ਕਿਸੇ ਪਾਸੋਂ, ਗਿਟੀਂ ਸਾਡੀ ਅਕਲ 

ਇਕ ਟੋਇਆਂ ਨਿਕਲ ,ਦੂਜੇ ਡਿਗ, ਜੀਵਨ ਲਿਆ ਬਿਤਾ 

ਪਹੁੰਚੇ ਨਹੀਂ ਉੱਚੇ ਮੁਕਾਮੇਂ ,ਵੱਡਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ 

ਖਵਾਇਸ਼ਾਂ ਹਜਾਰਾਂ ,ਜੀਏ ਅਸੀਂ ਉਨਹੇ ਦਬਾ 

ਪਛਤਾਵਾ ਨਹੀਂ, ਜੀਏ ਜੀ ਭਰ ,ਲਿਆ ਜੀਣ ਦਾ ਮਜਾ 

ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਜੀਵਨ ਜੀਣ ਲਈ ,ਰਹੇ ਅਸੀਂ ਰੁੱਝੇ 

ਖੁਸ਼ ਰਹੇ , ਬਣਾਈ ਉਹ ਮੰਜਲ, ਜਿੱਥੇ ਆ ਪੁੱਜੇ 

ਖਾਦਾ ਪੀਤਾ ,ਸਭ ਕੁੱਛ ਵੇਖਿਆ, ਚਲਦੇ ਰਹੇ ਸੱਚੇ ਰਾਹ 

ਹੱਸੇ ਖੇਲੇ ,ਦੁੱਖੀ ਰਹੇ ,ਸੁੱਖ ਵੀ ਪਾਇਆ

ਸਬਰ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਉਸ ਮੱਥੇ ਲਾਇਆ

ਸੋਹਣੀ ਜਿੰਦਗੀ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਾਂ, ਮੰਨੇ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਵਾ

ਬਸ ਹੁਣ ਇਕੋ ਮੰਗ, ਅਖੀਰ ਤਕ ਰਖੇ ਸਵਲੀ ਨਿਗਾਹ

ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ p 2

 ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ


ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਚੜਿਆ ਚਾਅ ਸਾਨੂੰ 

ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਸਾਨੂੰ ਚੜਿਆ  ਚਾਅ

ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਡਾ ਵਿਆਹ, ਹੋ ਗਿਆ ਸਾਡਾ ਵਿਆਹ

ਉਮਰ ਸੀ ਸਾਡੀ ਲੰਘਦੀ ਜਾਂਦੀ

ਮਾਂ ਮੇਰੀ ਕੁੜੀ ਲਭ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਾਂਦੀ

ਡਰ ਸੀ ਸਾਨੂੰ ਡਾਢਾ ਭੈਣਾ

ਛੜਿਆਂ ਹੀ ਜੀਵਨ ਜੀਣਾ ਪੈਣਾ

ਨਸੀਬ ਮੇਰੇ ਨੇ ਪਲਟਾ ਖਾਇਆ

ਇਕ ਕਿਸਮਤ ਮਾਰੀ ਦੇ ਪਸੰਦ ਮੈਂ ਆਇਆ

ਖੁਲਾ ਸਾਡਾ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਦੀ ਦਾ ਰਾਹ

ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਚੜਿਆ ਚਾਅ 

ਘਰ ਆਈ ਉਹ ਵਿਆਹੀ

ਪੈਰ ਪੌਂਦੇ ਤੀਂਵੀਂ ਫਿਤਰਤ ਦਿਖਾਈ

ਖਰੀਦ ਗਹਿਣੇ ਸੂਟ ,ਕੀਤਾ ਮੈਂਨੂੰ ਕਰਜ਼ਾਈ 

ਤਾਨੇ ਮਾਰੇ ,ਨੁਕਸ ਕੱਢੇ, ਨਕ ਦਮ ਲੈ ਆਈ

ਮਿਲਿਆ ਨਾ ਸਾਨੂੰ ਆਰਾਮ

ਜਿਣਾਂ ਉਸ ਕੀਤਾ ਹਰਾਮ

ਸਚ ਬੋਲਾਂ, ਰਬ ਮੇਰਾ ਗਵਾਹ

 ਲਥ ਗਿਆ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਾਰਾ ਚਾਅ

ਮਰਦਾਨਗੀ ਮਾਰ ,ਦਿੱਤੀ ਉਸ ਹਥ ਡੋਰ

ਖੁਸ਼, ਰੱਖੇ ਖੁਸ਼ ਮੈਂਨੂੰ ,ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਕੁੱਛ ਹੋਰ

ਬਚਿਆ ਮੈਂ ,ਜਿੰਦ ਚੰਗੀ ਲਈ ਨਿਭਾਅ

ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਹੁਣ ਆਇਆ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ

ਗੋਡੇ ਗੋਡੇ ਹੁਣ ਫਿਰ ਲਵਾਂ ਵਿਆਹ ਦਾ ਚਾਅ

ਮਿੱਠੀ ਜ਼ੁਬਾਨ p 2

 ਮਿੱਠੀ ਜ਼ੁਬਾਨ


ਜ਼ੁਬਾਨ ਮੇਰੀ ਕੌੜੀ ,ਚੁਬਮੇੰ ਮੇਰੇ ਬੋਲ

ਡਰਨ ਮੇਰੇ ਪਰਛਾਂਵਿਓਂ ,ਕੋਈ ਆਏ ਨਾ ਕੋਲ

ਬੇਮਤਲਵ ਸਚ ਸੁਣਾ ,ਕਈ ਦਿਲ ਮੈਂ ਦੁਖਾਏ 

ਕਾਲਾ ਕਾਲਾ, ਕਾਣਾ ਕਾਣਾ ,ਕਹਿ ਕਈ ਰੋਲਾਏ

ਕਹਾਂ ਖਰੀ ਖਰੀ ਸੁਣਾਂਵਾਂ, ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਲੋਲ

ਜ਼ੁਬਾਨ ਮੇਰੀ ਕੌੜੀ ,ਭੈੜੇ ਮੇਰੇ ਬੋਲ

ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਸਟ ਲੱਗੀ ,ਭਾਰੀ ਮੇਰੇ ਤੇ ਆਈ

ਮਦਦ ਲਈ ਕੁਰਲਾਇਆ ,ਹੋਇਆ ਨਾ ਕੋਈ ਸਹਾਈ

ਜਗ ਨਫਰਤ ਕਰੇ ,ਸੋਚ ਮਾਯੂਸੀ ਛਾਈ

ਇਕੱਲਾ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾ ,ਦਿੱਲ ਗਿਆ ਡੋਲ

ਜ਼ੁਬਾਨ ਮੇਰੀ ਕੌੜੀ ,ਭੈੜੇ ਚੁਬਮੇੰ ਮੇਰੇ ਬੋਲ

ਸਖਸ਼ ਆਇਆ ,ਲੋਕ ਉਸ ਆਸ ਪਾਸ ਘੁੰਮਣ 

ਸ਼ੀਸ਼ ਨਿਵੌਂਣ ,ਪਲੂ ਉਸ ਦਾ ਬਾਰ ਬਾਰ ਚੁੰਮਣ

ਮਿੱਠੇ ਉਸ ਦੇ ਬੋਲ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ,ਬੁਲੋਂ ਫੁੱਲ  ਉਹ ਗਰਾਏ

ਲੋਕ ਪੂਜਣ ਉਸ ਨੂੰ ,ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਖੱਟਿਆ ਉਹ ਕਮਾਏ

ਉਸ ਵੇਖ, ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਮੈਂ ਵਿਚਾਰ

ਜ਼ੁਬਾਨੀ ਰਸ ਭਰ ,ਜਿਤੀਏ ਦਿੱਲ ਮੇਰੇ ਯਾਰ

ਨੀਂਵਾਂ ਚਲਣ, ਮਿੱਠਾ ਬੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਰੀ 

ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸਰ ਦੇਖਿਆ, ਪਾਈ ਕਇਆਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ

ਮਿਠਤ ਨੀਂਵੀਂ ਨਾਨਕਾ ,ਅਜ ਸਮਝ ਆਈ

ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ ਜਗ ਤੋਂ ,ਖੁਸ਼ੀ ਬੇਹੱਦ ਪਾਈ

ਮੈਂ ਹਾਥੀ ਦੰਦਾ p 2

 ਮੈਂ ਹਾਥੀ ਦੰਦਾ 


ਹਾਥੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ ਦਿਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ

ਮੰਨੇ ਜੋ ਹੈ, ਦਬਾ ਰੱਖਾਂ ,ਵਿਖਾਵਾਂ ਕੁੱਛ ਹੋਰ

ਕੋਈ ਬੇਹੂਦੀ ਰਾਏ ਪੇਸ਼ ਕਰੇ, ਮੂੰਹੋਂ

" ਕਿਆ ਕਹਿਣੇ' ਬਕਾਂ 

ਮੰਨੇ ਕਮਝਾਂ ਉਸੇ ਬੇਵਕੂਫ, ਪਰ ਇਹ ਨਾ ਕਹਾਂ

ਸੁਣਦਾ ਰਹਾਂ ਉਸ ਦੀ, ਕਹਾਂ ਨਾ ,ਨਾ ਬੋਲ ਹੋਰ

ਹਾਥੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ ਦਿਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ 

ਨਿੰਦਾ ਕੋਈ ਕਿਸੇ ਔਰ ਦੀ ਕਰੇ,

 ਆਯਾਸ਼ੀ ਦਾ ਦੋਸ਼, ਉਸ ਦਰ ਧਰੇ

ਅੰਦਰੋਂ ਮੈਂ ਖੁਸ਼ ,ਇਸੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ

ਕੀ ਕੁਕਰਮ ਕੀਤੇ, ਕੀ ਚੰਦ ਅਸੀਂ ਚਾੜੇ

ਚਵਨੀ ਅਪਣੀ ਪਾ ,ਮਸਾਲਾ ਲਾਂਵਾਂ ਹੋਰ 

ਹਾਥੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ ਦਿਖਾਣੇ ਦੇ ਹੋਰ 

ਪੰਚਾਇਤ ਬਹਿ  ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਾਪ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰੇ

ਚੁਪ ਬੈਠ ਸੁਣਾ ਮੰਨ, ਅੰਦਰੋਂ ਮੇਰਾ ਡਰੇ

ਪਤਾ ਨਾ ਲਗ ਜਾਏ, ਇਹ ਪਾਪ ਮੇਰਾ ਕਾਰਨਾਮਾਂ

 ਇਲਜ਼ਾਮ ਜਿਸ ਲੋਕਾਂ ਥੋਪਿਆ ,ਉਹ ਫਸੇ ਮੈਂ ਬਚ ਜਾਂਵਾਂ

ਉਤੋਂ ਸ਼ਰੀਫ  ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ,ਅੰਦਰ ਬਸੇ ਮੇਰੇ ਚੋਰ

ਦੰਦ ਹਾਥੀ ਦੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਦਿਖੌਣ ਵਾਲੇ ਹੋਰ

ਮੋਟੀ ਚਮੜੀ,ਜੂੰ ਨਾ ਸਰਕੇ p 2

 ਮੋਟੀ ਚਮੜੀ, ਜੂੰ ਨਾ ਸਰਕੇ 


ਮੋਟੀ ਸਾਡੀ ਚਮੜੀ ,ਜੂੰ ਨਾ ਕੰਨੀ ਸਰਕੇ

ਫੰਨੇ ਖਾਂ ਸਮਝ ਆਪ ਨੂੰ, ਜਾਈਏ ਆਪ ਤੇ ਸਦਕੇ

ਮਜਾਕ ਸਾਡਾ ਕੋਈ ਉਡਾਏ ,ਪਲੇ ਨਾ ਉਹ ਪਾਈਏ

ਸੋਚ ਉਹ ਸੁਲਾਹੇ ਸਾਨੂੰ ,ਮਿਲ ਨਾਲ ਹਸ ਜਾਈਏ

ਠੱਗੀ  ਲਾ ਜੇ ਕੋਈ  ਸਾਨੂੰ ,ਪੈਸੇ ਲਏ  ਬਟੋਰ

ਸਹੀਏ ਨੁਕਸਾਨ, ਮਨ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਹੋਰ

ਬਦਦੂਆ ਨਾ ਦੇਈਏ, ਨਾ ਕਹੀਏ ਕੋਈ ਗਰਕੇ 

ਮੋਟੀ ਸਾਡੀ ਚਮੜੀ, ਜੂੰ ਨਾ ਕੰਨੀ ਸਰਕੇ 

ਛੋਟਾ ਮੋਟਾ ,ਮਾੜਾ ਤਕੜਾ ,ਗੋਰਾ ਕਾਲਾ ਸਭ ਲਗਣ ਪਿਆਰੇ

ਇਕੋ ਨੇ ਹੀ ਸਭ ਉਪਜੇ, ਬਾਰਕ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ

ਅਮੀਰ ਗਰੀਬ ਭਿਖਾਰੀ ਰਾਜਨ, ਸਾਨੂੰ ਹਨ ਬਰਾਬਰ

ਹਥ ਜੋੜ ਮਿਲੀਏ ਜੋ ਮਿਲੇ , ਦਿਲੋਂ ਕਰੀਏ ਆਦਰ

ਬੁਰਾ ਨਾ ਮੰਨੀਆਂ ਕੋਈ ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ, ਸੌ ਜਨਾ  ਵਿਚ ਖੜਕੇ

ਮੋਟੀ ਹੈ ਚਮੜੀ ਸਾਡੀ, ਜੂੰ ਨਾ ਕੰਨੀ ਸਰਕੇ

ਡੋਰ ਉਸ ਨੂੰ ਥੋਪੀ p 2

 ਡੋਰ ਉਸ ਨੂੰ ਥੋਪੀ 


ਅਕਲ ਅਸੀਂ ਐਸੀ ਕੀਤੀ 

ਉਸ ਹਥ ਡੋਰ ਅਪਣੀ ਦਿਤੀ

ਸਾਨੂੰ ਕਦੀ ਐਨਾ ਘੁਮਾਇਆ 

ਨਕ ਵਿੱਚ, ਕਈ ਵਾਰ ਦਮ ਮੇਰਾ ਆਇਆ

ਸੋਚੀਏ ਅਕਲ ਯਾਂ ਬੇਵਕੂਫੀ ਸੀ ਮੇਰੀ

ਮਰਜੀ ਨਾ ਚੱਲੇ ਸਾਡੀ ,ਚੱਲੇ ਤਾਂ ਚੱਲੇ ਤੇਰੀ

ਕੰਨੀ ਹਥ ਲਾਂਵਾਂ ,ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਗਲਤੀ ਅਗਲੀ ਫੇਰੀ

ਫਿਰ ਸੋਚਾਂ, ਜਿੰਦ ਸੌਖੀ ਹੋਈ

ਸਭ ਭਾਰ ਉਸ ਤੇ ,ਸਾਨੂੰ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕੋਈ

ਸੋਚਣ ਦੀ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਮੁੱਕੀ ,ਕਰੀਏ ਜੋ ਹੁਕਮੇਂ ਸੋਈ

ਪੈਸੇ ਕਿੱਥੇ ਖਰਚੇ ,ਹਿਸਾਬ ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ

ਕੀ ਲੈਣਾ, ਕਦੋਂ ਲੈਣਾ ,ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ

ਘਰ ਮੁਖਤਿਆਰੀ ਉਸ ਦੀ ਚੱਲੇ, ਉਹ ਖੁਸ਼

 ਮਰਦਾਨਗੀ ਸਾਡੀ ਬਰਕਰਾਰ ,ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਦੁੱਖ 

ਡੋਰ ਉਸ ਨੂੰ ਥੋਪੀ, ਅਕਲ ਅਸੀਂ ਕੀਤੀ 

ਅਜ ਤਕ ਜੋ ਬੀਤੀ ਸੋਹਣੀ ਬੀਤੀ

ਅਗੇ ਵੀ ਇੰਝ ਲੰਘੇ ,ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਅਰਦਾਸ

ਆਖਰੀ ਸਾਹ ਤੱਕ ਰਹੀਏ ਸਾਥ ,ਇਕ ਦੂਜੇ ਸਾਥ

ਮਾਂ ਤੇ ਗੋਦੀ ਮਾਂ p 2

 ਮਾਂ ਤੇ ਗੋਦੀ ਮਾਂ


 ਪੰਜਾਬ ਮਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ  ਕਨੇਡਾ ਵੀ ਲੱਗੇ ਪਿਆਰਾ

ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਥਾਂ ਵਖਰਾ ਹੈ ਨਜ਼ਾਰਾ 

ਪੰਜਾਬ ਜਿੰਦ ਬੀਤੀ ਸਾਰੀ ,ਕਨੇਡਾ ਬੁਢਾਪੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ

ਸੁਲਾਹਾਂ ਇਕ ਨਿਖੇਦਾਂ ਦੂਜੇ ,ਫਿਤਰ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਗਵਾਰਾ

ਦੋਨਾਂ ਦਾ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਹੈ ਨਜ਼ਾਰਾ 

ਇਕ ਨੂੰ ਛਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਹੁਣ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਾ 

ਇਕ ਸਹੂਲਤਾਂ ਭਰਿਆ, ਦੂਜੇ ਵਿਚ ਚੰਗਾ ਭਾਈਚਾਰਾ

ਕਹਿਣ ਇਕ ਮਿੱਠੀ ਜੇਲ, ਜੀਣ ਦੀ ਉਹ ਸਜਾ

ਭੁੱਲਣ ,ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਪੌਣ ਪਾਣੀ ਦਾ ਦੁਰਲੱਭ ਮਜਾ

ਰੁੱਖੇ ਚਾਹੇ ਰਿਸ਼ਤਿਓਂ, ਗਲ ਵੇਲੇ ਚੇਹਰਾ ਸਭ ਦਾ ਖਿਲਦਾ

ਵਿਹਲੇ ਬਹਿ ਗੱਪਾਂ ਛਪਾਂ ਲਈ,ਘਟ ਬੰਦਾ ਮਿਲਦਾਾ 

ਸਾਗ, ਮੱਖਣ ,ਗੁੜ ,ਲੱਸੀ ,ਰੋਟੀ  ਦਾ ਹੋਰ ਹੀ ਸਵਾਦ

ਖਾਣੇ ਵੇਲੇ ਮੂੰਹ ਪਾਣੀ ਭਰੇ, ਯਾਦ ਆਏ ਪੰਜਾਬ

ਅਜ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣੀਏ, ਪਿਛੋਕੜ ਵੀ ਨਾ ਭੁਲੀਏ 

ਉਸ ਕੀਤੈ ਦਾ ਭਾਣਾ ਮੀਠਾ ,ਸੋਚ ਲੈ ਚੱਲੀਏ 

ਚੁਗਣਾ ਪੈਣਾ ਓਹੀਓ ਦਾਣਾ ਨਾਂ ਜਿਸ ਤੁਹਾਡਾ ਲਿਖਿਆ 

ਖੁਸ਼ ਰਹੋ ਤੰਦਰੁਸਤ ਰਹੋ ਜਿੱਥੇ ਰੱਖੇ  ਇਹ ਉੱਤਮ ਸਿਖਿਆ

ਕਿੱਥੇ ਖਾ ਗਿਆ ਮਾਰ p2

 ਕਿੱਥੇ ਖਾ ਗਿਆ ਮਾਰ


ਕਿੱਥੇ ਖੇ ਗਿਆ ਮੈਂ ਮਾਰ

ਕੋਠੀ ਬਣਾਈ ਨਾ ਲੈ ਸਕਿਆ ਕਾਰ

ਸਾੜੀ ਦਿੱਤੀ ,ਨਾ ਦੇ ਸਕਿਆ ਹੀਰੇ ਦਾ ਹਾਰ

ਇੱਥੇ ਖਾ ਗਿਆ ਮੈਂ ਮਾਰ

ਬੇਹੂਦੀ ਬਹਿਸ ਕਰਾਂ, ਜਾਂਵਾਂ ਹਰ ਵਾਰੀ ਹਾਰ

ਉਹ ਸੋਚ ਬੋਲੇ ,ਝਲ ਕੁਟਾਂ ,ਮੈਂ ਗਵਾਰ ਦਾ ਗਵਾਰ

ਚਲਾਕੀ ਉਸ ਨਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਂਹਾਂ, ਸਮਝਾ ਆਪ ਹੁਸ਼ਿਆਰ

ਉਹ ਮੇਰੀ ਰਗ ਰਗ ਜਾਂਣੇ ,ਡਿਗਾਂ ਮੂੰਹ ਭਾਰ

ਇੱਥੇ ਖਾ ਗਿਆ ਮੈਂ ਮਾਰ

ਮੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਚੰਗੀ ,ਰਬ ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਲੜ ਲਾਇਆ

ਮੈਂਨੂੰ ਪਾ ਉਹ ਰੋਵੇ ,ਨਸੀਬ ਉਸ ਮਾੜਾ ਲਿਖਾਇਆ

ਉਸ ਸੁੱਖ ਖੁਸ਼ੀ ਦਿਤੀ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਅਤ ਸਤਾਇਆ

ਅਫਸੋਸ ਨਹੀਂ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ,ਸੋਹਣਾ ਸਾਥ ਨਿਭਾਇਆ

ਮੈਂ ਕਹਾਂ ਮੈ ਦਿਲੋਂ ਕਰਾਂ, ਉਹ ਮੰਨੇ ਨਾ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ

ਇੱਥੇ ਹੀ ਖਾ ਗਿਆ ਮੈਂ ਮਾਰ 

ਜਵਾਨੀ ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਕੀਤੇ, ਬਿਰਧ ਹੋ ਅਕਲ ਆਈ

ਚਿਰ ਨਰਾਜ ਨਾ ਰਹੀਏ ,ਕਰੀਏ ਜਲਦ ਸੁਲਾਹ ਸਫਾਈ

ਜਗੋਂ ਉਮੀਦ  ਨਾ ਰੱਖੀਏ, ਬਣੀਏ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਸਹਾਈ

ਅੰਤ ਭਲਾ ਸੋ ਭਲਾ ,ਜਿੰਦੇ ਸਕੂਨ ਬਹੁ ਪਾਇਆ ਯਾਰ

ਸਫਲ ਜੀਵਨ ਸਾਡਾ, ਨਹੀਂ ਖਾਦੀ ਕੋਈ ਮਾਰ

ਦੋਸਤਾਂਨਾ ਲੜਾਈ p 2

 ਦੋਸਤਾਨਾ ਲੜਾਈ


ਗੋਤਰਾ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਕਲੇਰ ਭਾਈ

ਸਵੇਰੇ ਰੇਜ ਕੱਠੇ ਸੈਰ ਲਈ ਜਾਈ

ਇਕ ਚੁੱਪ ਦੂਜਾ ਚੰਗਾ ਬੋਲੇ

ਰਬ ਸੋਹਣੀ ਜੋੜੀ ਬਣਾਈ

ਦੋ ਅਕਤੂਬਰ ਗੋਤਰਾ ਇਕੱਲਾ ਦਿਖਿਆ

ਕਲੇਰ ਭਾਈ ਉਸ ਨਾਲ  ਨਾ ਮਿਲਿਆ

ਗੋਤਰਾ ਕਹੇ ਇਹ ਕਲ ਨਹੀਂ ਆਇਆ

ਇਸ ਗਾਂਧੀ ਜਿਆਂਤੀ ਮਨਾਈ

ਕਲੇਰ ਬੋਲੇ ਗਾਂਧੀ ਨਹੀਂ ,ਮੈਂਨੂੰ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਦੀ ਯਾਦ ਆਈ

ਬਹਿਸ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਦੋਨੋ ,ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਸੁਣਾਈ

ਮੈਂ ਕਹਾਂ ,ਉਹ ਦੋਨੋ ਗਏ ,ਉਨਹਾਂ ਨਹੀਂ ਫਰਕ ,ਕਰੋਂ  ਐਂਵੇਂ ਲੜਾਈ

ਦੋਨੋ ਹੱਸੇ, ਹੋਈ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਲਾਹ ਸਫਾਈ

ਤੁਕ ਹੋਰ ਸੁਣਾ p 2

 ਤੁੱਕ  ਹੋਰ ਸੁਣਾ 


ਸੋਹਣੀ ਇਹ ਤੁੱਕ ,ਤੁੱਕ ਸੁਣਾ ਹੋਰ

ਮੰਨ ਖਿਲੈ ,ਨਚਾਂ ਮੈਂ ਬਣ ਮੋਰ

ਉਜਾੜੇ ਘਰ ਸੰਨਾਟਾ, ਵਸਦੇ ਮਚੇ ਸ਼ੋਰ

ਤੁੱਕ ਇਹ ਸੋਹਣੀ ,ਤੁੱਕ ਸੁਣਾ ਹੋਰ

ਛਡ ਓਹ ਗਲ ,ਜਿੱਥੇ ਚੱਲੇ ਨਾ ਜੋਰ

ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਲ ਮੂੰਹ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਮੋੜ

ਸੋਹਣੀ ਇਹ ਤੁੱਕ ,ਤੁੱਕ ਸੁਣਾ ਹੋਰ

ਸੱਚੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਮੰਨ ਜੇ ਲੋਚੈ 

ਸੱਚੀ ਸੋਚ ,ਸੱਚਾ ਦਿਲ ,ਕੰਮ ਛਡ ਹੋਛੇ

ਗਜਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾ 

ਮੁਸਕਰਾ ਬੁਲੋਂ ਫੁੱਲ ਬਰਸਾ

ਉਸਤਤ ਕਰੂ ਹਰ ਇਕ ਜਨ

ਕਰਕੇ ਵੇਖ ,ਸਲਾਹ ਮੇਰੀ ਮਨ

ਮਿਠਤ  ਨੀਂਵੀਂ ਨਾਨਕਾ ਲੱਗੇ ਨਾ ਤੱਤੀ   ਵਾਹ

ਉਚਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਉਦਾਸੀ ,ਨੀਵਾਂ ਸੱਚਾ  ਰਾਹ

ਸੱਚੇ ਦਿਲੋਂ ਅਗਰ ਕਰੇਂ ਪਿਆਰ

ਮਿਲਣਗੇ ਤੈਂਨੂੰ ਸਜਣ ਹਜਾਰ

ਹਸ ਕੇ ਤੂੰ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਜਾ

ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਰਾਹ

ਤੁੱਕਾਂ ਇੰਝ ਤੂੰ ਜੋੜ ਦਾ ਜਾ

ਆਪਣੇ ਤੇ ਦੁਨਿਆਂ ਦਿੱਲ ਜਿੱਤ ਜਾ

ਬਾਕੀ ਉਸ ਮੰਗ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ,ਮੰਗ ਨਾ ਕੁਛ ਹੋਰ

ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ ਇਹ ਤੁੱਕ ,ਤੁੱਕ ਸੁਣਾ ਕੁੱਛ  ਹੋਰ

ਅਨਮੋਲ ਧੰਨ p4

 ਅਨਮੋਲ ਧੰਨ


ਉੱਚੀ ਕੋਈ ਸਚ ਨਾ ਸੋਚ

ਹੋਰ ਕੁੱਛ ਲਈ ਮੰਨੋ ਨਾ ਲੋਚਾ

ਜੋ ਮਿਲਿਆ, ਫਲਾ ਝੋਲੀ ਬੋਚ 

ਸਬਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲੈ

ਮਿਲੂ ਖੁਸ਼ੀ, ਇਹ ਲਿਖ ਲੈ

ਹੋਰ ਪਾ ਹੋਰ ਤੂੰ ਚਾਵੇਂ

ਹੋਰ ਦੀ ਲੋੜ ਪੂਰੀ ਨਾ ਕਰ ਪਾਂਵੇਂ

ਹੋਰ ਪਾ ,ਲੱਭੀ ਨਾ ਕਿਸੇ ਖੁਸ਼ੀ 

ਹੋਰ ਨਾ ਮਿਲੇ, ਰਹਿਣ ਉਹ ਦੁੱਖੀ 

ਉੱਚੀਆਂ ਵਲ ਵੇਖ ,ਡਿਗੇਂਗਾ ਪਿੱਛਲੀ ਭਾਰ

ਨੀਚਿਆਂ ਦੇਖ ,ਆਪਣੀ ਉਚਾਈ ਦਾ ਹੋਊ ਅਹਿਸਾਸ 

ਉਚੀਆਂ ਦੇ ਸੁਣਿਆ ਗੋਰਖ ਧੰਦੇ

ਪੈਸੇ ਲਈ ਮਾਰੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ  ਬੰਦੇ

ਤੂੰ ਤਾਂ ਰਬ ਬਣਾਇਆ, ਸਧਾਰਨ ਜਨ

ਸਧਾਰਨ ਰਖ ਸੋਚ ,ਰਖ ਸਧਾਰਨ ਮੰਨ

ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਤੂੰ ਜੇ ਅਨਮੋਲ ਧੰਨ

ਮੈਂ ਸਭ ਨੂੰ  ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ,ਬਣਾ ਲੈ ਮੰਨ

ਦੁੱਖ ਨਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ,ਜਿੱਤ ਸਭ ਦੈ ਦਿੱਲ 

ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ, ਸਕੂਨ ਤੈਂਨੂੰ  ਜਾਊ ਮਿਲ

ਅਸੀਸਾਂ ਲੈ ,ਲੈ ਸਭ ਦੀ ਦੂਆ

ਇਹ ਦੁਰਲੱਭ ਜੀਵਨ  ਲੇਖੇ ਜਾ ਲਾ

ਹਸ ਕੇ ਜੀ ਲੈ ,ਹੱਸਦਾ ਜਾ

ਰਖੂਗਾ ਤੇਰੀ, ਉਹ ਬੇਪਰਵਾਹ

ਮਨ ਘਰ ਕਨੇਡਾ ਵੱਜੇ p 2

 ਮਨ ਘਰ ਕਨੇਡਾ  ਵੱਜੇ 


ਥਕ ਗਿਆ ਦਿਮਾਗ ,ਤੁੱਕ ਨਾ ਕੋਈ ਸੁਝੇ 

ਉਦਾਸੀ ਛੌਣ ਲੱਗੀ ਮੰਨ ਘਰ ਕਨੇਡਾ ਵੱਜੇ 

ਅਜ ਤਕ ਦਿਨ ਵਧਿਆ ਲੰਘੇ ,ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਸੀ ਰੁੱਝੇ 

ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਸੋਚ ਕੇ ਆਏ ,ਮਹੀਨੇ ਲਗੇ ਗਿਆਰਾ

ਕੀ ਰੋ ਦਾਸਤਾਂ ਸੁਣਾਂਵਾਂ ,ਸੁਣ ਮੇਰੇ ਯਾਰਾ

ਮੱਠੀ ਚਾਲ ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਵੇਖੀ ਬਹੁਤ ਉਹਨਾਂ ਸਤਾਇਆ

ਧੀਰਜ ਧਰਨਾ ਸਿੱਖ ਲਿਆ ਅਸੀਂ, ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਘਬਰਾਇਆ

ਮਹੀਨੇ ਭਰ ਰਖ ਉਹ ਕਾਗਜ ਇਕ ਗਲਤੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੱਢੀ 

ਸਹੀ ਕਰ ਪੇਸ਼ ਫਿਰ ਕੀਤੀ ,ਕਹਿਣ ਵਕਤ ਲੱਗੂ ,ਫਾਇਲ ਤੁਹਾਡੀ ਵੱਡੀ 

ਚਾਰ ਹਫਤੇ ਲਾ ,ਇਕ ਹੋਰ ਨੁਕਸ ਸੁਣਾਇਆ

ਸੋਚਾਂ ਇਕ ਬਾਰ ਸਭ ਨੁਕਸ ਨਾ ਦਸਣ, ਵਕਤ ਕਰਨ ਜਾਇਆ

ਇਹ ਦੇਰੀ ਵੀ ਰਾਸ ਆਈ, ਰਬ ਹੋਰ ਕੰਮ ਬਣਾਇਆ

ਜੋ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤਕ ਕੇ ਆਇਆ, ਉਹ ਸਿਰੇ ਚੜਾਇਆ 

ਇਕ ਸਾਲ ਦੇ ਬਨਵਾਸ ਦਾ ਵੀ ਫੈਦਾ, ਮਜਾ ਮੈਂ ਪਾਇਆ

ਸਖਤ ਸਵੇਰੇ ਸੈਰ ਵੇਲੇ ਦੋਸਤੀਂ ਮਿਲ, ਦਿਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਖੁਸ਼

ਐਧਰ ਓਧਰ ਦਿਆਂ  ਲੱਲੀਆਂ ਮਾਰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਵਿਛੋੜੇ ਦਾ ਦੁੱਖ 

ਰਬ ਜੋ ਕਰੇ ਚੰਗਾ ਕਰੇ ,ਸਬਕ ਦੀ ਯਾਦ ਮੈਂਨੂੰ ਆਈ

ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਸੁਣ ਅਰਦਾਸ, ਜਲਦੀ ਘਰ ਕਨੇਡਾ ਪੌਂਚਾਈਂ

ਇੰਝ ਰੱਖੀਂ ਦਾਤਾ p 2

 ਇੰਝ ਰੱਖੀਂ ਦਾਤਾ


ਗੋਡੀਂ ਨਾ ਪੀੜ ,ਗਿਟੀਂ ਨਾ ਦਰਦ

ਨਹੀਂ ਦੁੱਖਦੇ ਮੇਰੇ ਜੋੜ

ਏਦਾਂ ਹੀ ਰੱਖੀ ਰੱਬਾ, ਤੇਰੇ ਤੋਂ

ਮੰਗਾਂ ਨਾ ਕੁੱਛ ਹੋਰ 

ਯਾਦਦਾਸ਼ਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ,ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਭੁੱਲ ਜਾਵਾਂ

ਸੰਭਾਲੀ ਚੀਜ ਮੁੜ ਲਭ ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ

ਗਲ ਕਰਦਾ ਰੁਕਾਂ ,ਅਗੇ ਕੀ ਕਹਿਣਾ

ਮੈਂ ਸੋਚ ਨਾ ਸਕਾਂ

ਕੰਨ ਅਧ ਬੋਲੇ ਉੱਚਾ ਸੁਣੇ

ਫਾਲਤੂ ਬਾਤ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਾਂ

ਮਤਲਬ ਵਾਲੀ ਮੈਂ ਝਟ ਫੜਾਂ 

ਲੱਤਾਂ ,ਬਾਂਹਾਂ ,ਪੱਠੇ ਕਮਜ਼ੋਰ 

ਰਿਆ ਨਹੀਂ ਓਹ ਪਹਿਲਾ ਜੋਰ 

ਬਸ ਇਹ ਛੋਟੇ  ਛੋਟੇ ਮਸਲੇ

ਮਸਲੇ ਨਹੀਂ ਵੱਡੇ ਹੋਰ

ਨਹੀਂ ਦੁੱਖਦੇ ਮੇਰੇ ਜੋੜ 

ਇੰਝ ਰੱਖੀ ਦਾਤਾ, ਮੰਗਾਂ ਨਾ

ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਕੁੱਝ ਹੋਰ

ਸਿਆਣੀ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ p 2

 ਸਿਆਣੀ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ 


ਠੰਢਾ ਕਰ ਭੇਜਾ, ਉੱਚੀ ਨਾ ਸੁਣਾਈਂ 

ਇਸ ਘਰ ਮੈਂ ਆਈ ,ਹਾਂ ਵਿਆਹੀ 

ਕੱਢੀ ਨਹੀਂ ,ਨਹੀਂ ਮੁਲ ਲਿਆਈ 

ਗੁੱਸੇ ਤੇਰੇ ਨੂੰ ਮੈਂ  ਮਨਾ ਨਾ 

ਮੇਰੀ ਸੁਣ ਨਹੀਂ ਖਸਮਾਂ ਨੂੰ ਖਾ

ਜਿਸ ਘਰ ਕਹਿੰਦੇ ,ਲੜਾਈ ਵਸੇ 

ਚੁਲਿਓਂ ਅਗ ,ਘੜਿਓਂ ਪਾਣੀ ਨਸੈ 

ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਕਰਨ ਮਹੌਲ ਤਬਾਹ 

ਜਨਤ  ਤੋੜ ,ਦੇਣ ਜਹਨੂੰ ਬਣਾ 

ਰੋਬ ਤੇਰਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੇ ਤੇ ਚੱਲਣਾ 

ਬਰਾਬਰ ਤੇਰੇ ,ਤੈਨੂੰ ਪੈਣਾ ਮਨਣਾ 

ਇੱਜਤ ਕਰ ,ਇੱਜਤ ਕਰਵਾ 

ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਲੈ ਜੀ ਭਰ ਮਜਾ 

ਸੁਣੀਏ ,ਸਸੁਣਾਈਏ ,ਕਰੀਏ ਸਲਾਹ 

ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ਦਾ ਇਹੀਓ ਸੱਚਾ ਰਾਹ

ਰਬ ਕੁਛ ਸੋਚ ,ਇਹ ਜੋੜੀ ਬਣਾਈ 

ਕਦਰ ਕਰੀਏ ਉਸ ਦੀ ,ਨਾ ਕਰੀਏ ਲੜਾਈ

ਸੱਚੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਲਈਏ 

ਰਾਸ ਆਊ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ,ਆਪ ਨੂੰ ਸਿਆਣੇ ਅਸੀਂ ਕਰਾਈਏ

ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗ ਖੁਸ਼ੀ ਪਾਓ p 2

 ਮਾਫੀ ਮੰਗੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪਾਓ


ਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਠੋਕਰਾਂ ਨਾ ਖਾਓ ,ਮੰਨ ਦੀ ਬੱਤੀ ਜਗਾਓ 

ਨਰਾਜ ਹੈ ਯਾਰ ਤੁਹਾਡਾ ,ਹਥ ਜੋੜ ਉਸੇ ਮਨਾਓ

ਇਕ ਦੋ ਬਾਰ ਕਰ ਕੇ ਦੇਖੋ ,ਨਹੀਂ ਇਹ ਕੰਮ ਔਖਾ 

ਪਰਤ ਬੇਹਾਲ ਹੋਣ ਗਿਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ, ਸਾਹ ਆਊਗਾ ਸੌਖਾ

ਆਪਣਿਆਂ ਕੋਲੋਂ ਮਾਫੀ ਮੰਗ ,ਇੱਜਤ ਨਾ ਤੁਹਾਡੀ ਘਟਾਊ

ਬਰਾਬਰੀ ਦਾ ਹੈ ਪਿਆਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ, ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਲਿਆਊ 

ਹਾਰ ਦੋਨਾਂ ਚੋਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਹੋਏ ,ਦੋਨਾ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਜੀਤ 

ਰਲ ਮਿਲ ਜਿੰਦ ਮਾਣੋ ,ਗਾਓ ਇਕਠੇ ਹੋ ਗੀਤ 

ਲੜਾਈ ਝਗੜੇ ਸਿਰਫ ਹਨ ਪਹਿਲੂ, ਨਹੀਂ ਜਿੰਦ ਸਾਰੀ 

ਸੱਚੇ ਮੰਨ ਸੋਚ ਕੇ ਦੇਖੋ ,ਇਕੱਠਿਆਂ  ਜਿੰਦ ਪਿਆਰੀ

ਸਮਝੋ ਨਾ ਆਪ ਗੁਸਤਾਖ ਅਨੋਖੇ, ਝਗੜੇ ਹਰ ਘਰ ਹੁੰਦੇ

ਸਯਿਮ ਵਰਤ ਜੋ ਕਰਨ ਸੁਲਾਅ ,ਓਹੀ ਸਿਆਣੇ ਬੰਦੇ

ਨਰਾਜ਼ਗੀ ਝਗੜਿਆਂ ਨਾਲ ,ਸੱਚਾ ਪਿਆਰ ਨੇ ਹੋਏ ਘਟ 

 ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ ਮਾਫੀ ਮੰਗਣੋ ਸੰਗਣ, ਉੱਚੀ ਉਨ੍ਹਾ ਦੀ ਮਤ

ਉਤੋਂ ਇਹ ਜੋੜਿਆਂ ਬਣਿਆਂ ,ਖੁਸ਼ ਰਹੋ ਦੂਜੇ ਸੰਘੇ 

ਜਨਤ ਪਾਓ, ਜੀਵਨ ਸੌਖਾ ,ਦਿਨ ਲੰਘਣਗੇ ਚੰਗੇ

ਪਿਆਰ ਲਈ ਕਰਾਂ p 2

 ਪਿਆਰ ਲਈ ਕਰਾਂ


ਫੁੱਲਿਆ ਮੈਂ ਸੋਚਾਂ ਬਾਜੀ ਮਾਰੀ 

ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਹ ਮੈਥੋਂ ਹਾਰੀ

ਮੂਹਰੇ ਨਿਮਾਣੀ ਬਣ ਖੜੀ ਨਾਰੀ

ਕੰਨ ਫੜ ਮਾਫੀ ਮੰਗੇ ,ਬੇਚਾਰੀ 

ਕਹੇ ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਬਹੁਤ ਡਰਾਂ

ਅਜ ਤੋਂ ਦੋ ਕਹੇਂ  ,ਓਹੀ ਕਰਾਂ

ਸੁਣ ਇਹ ਮੈਂਨੂੰ ਚੜਿਆ ਚਾਅ

ਮਰਦਾਨਗੀ ਜਾਗੀ ,ਦਿਤਾ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਤਾਹ

ਲਤਾਂ ਪਸਾਰ ਹੁਕਮ ਦਿਤਾ ,ਪੈਰ ਮੇਰੇ ਦਬਾ

ਮਜਾ ਆਇਆ ,ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ

ਕੰਨੀਂ ਅਵਾਜ ਪਈ ,ਉਠ ਮੋਇਆ ਹੋਈ ਦੇਰ

ਕੰਮ ਤੇਰੇ ਹਜਾਰ ,ਗੰਦੇ ਕਪੜਿਆਂ ਦਾ ਲੱਗਾ ਢੇਰ

ਅੱਖਾਂ ਖੁਲਿਆਂ ,ਸੁਪਨਾ ਮੇਰਾ ਟੁੱਟਿਆ

ਸਵਰਗੋਂ ਕਢ, ਰਬ ਦੁਨਿਆਂ ਸੁੱਟਿਆ 

ਵੈਸੇ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਨਾ ਪੁੱਛੋ ਯਾਰ

ਸੁੱਖ ਸ਼ਾਂਤੀ ਲਈ, ਮੈਂ ਸਭ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ 

ਸ਼ਰਮ ,ਨਾ ਅਫਸੋਸ ਕੋਈ ,ਕਰਾਂ ਉਸ ਲਈ ਜੋ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ

ਸਭ ਦੁੱਖ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਭੁੱਲ ਜਾਂਵਾਂ

ਉਸ ਨਾਲ ਰਹਿ ਮੈਂ ਜਨਤ ਪਾਂਵਾਂ

ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਦੁਨਿਆਂ ਸਾਰੀ p 3

 ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ


ਜਿੰਦ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ ,ਤੂੰ ਰਤਨ ਅਨਮੋਲ

ਕਿੰਝ ਕਰਾਂ ਬਿਆਂ ,ਲੱਭਣ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਬੋਲ

ਬਸ ਏਨਾ ਹੀ ਕਹਿ ਪਾਂਵਾਂ ਤੂੰ ਪਿਆਰੀ

ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ

ਹਰ ਪਲ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਾਂ ,ਸੋਚਾਂ ਨਾ ਕੁੱਛ ਹੋਰ

ਤੂੰ ਹੀ ਚਾਨਣ ਸਾਡਾ, ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਹਨੇਰਾ  ਘਨਘੋਰ 

ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਡਾ ਜਗਤ, ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਡੀ ਯਾਰੀ

ਤੂੰ ਲੱਗੇਂ ਸਾਨੂੰ ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ

ਤੂੰ ਹੈਂ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਡੀ ਸਾਰੀ

ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਰਾਹਗਾਰ ,ਤੂੰ ਹੀ ਦਿਲਦਾਰ 

ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਡਾ ਸਾਥੀ ,ਤੂੰ ਸਲਾਹਕਾਰ 

ਨਜਰ ਨਾ ਲੱਗੇ ਤੈਂਨੂੰ ,ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਬਲਿਹਾਰੀ 

ਤੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗੇਂ  ਸਾਨੂੰ ਜਹਾਨੋ ਪਿਆਰੀ 

ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਤੂੰ ਦੁਨਿਆਂ ਸਾਰੀ

ਝਗੜੇ ਪਿਆਰ ਬਹੁਤ ਕੀਤੇ ,ਰਹੈ ਇਕ ਦੂਜੇ ਸੰਘ

ਤੰਦਰੁਸਤ ਰਬ ਤੈਂਨੂੰ ਰੱਖੇ ,ਦੇਵੇ ਖੁਸ਼ੀ, ਇਹੀਓ ਮੇਰੀ ਮੰਗ

ਰਲ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਸੋਹਣੀ ਨਿਭਾਈ ਵਾਰੀ

ਤੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗੇਂ ਸਾਨੂੰ ਜਗ ਤੋਂ ਪਿਆਰੀ

ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਜਨਤ ਸਾਡੀ ਦੁਨਿਆਂ ਸਾਰੀ

ਕਿਓਂ ਉਸ ਕੀਤਾ p 3

 ਕਿਓਂ ਉਸ ਕੀਤਾ


ਮੰਨ ਚਾਹੇ ਬੰਗਲਾ ਮੰਨ ਚਾਹੇ ਕਾਰ

ਪਲ ਭਰ ਖੁਸ਼ੀ ਇਹ ਦੇਨ ਫਿਰ ਹੋਣ ਬੇਕਾਰ 

ਤਹਿ ਦਿਲੋਂ ਜੋ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇਏ ਉਹ ਹੈ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ

ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਸਭ ਨਾਲ ਕੀ ਜਨਾਵਰ ਕੀ ਇੰਨਸਾਨ 

ਬੇਹੱਦ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲੂ ,ਸਚ ਇਹ ਤੂੰ ਜਾਣ

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਧਰਮ ਠੇਕੇਦਾਰ ਬਣਾਏ , ਇਹ ਨਹੀਂ ਫਰਮਾਨ ਕਰਤਾਰ 

ਸੁੱਖ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਪਾਪ ਸਮਝੇ, ਸਮਝੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੁਨਾਹਗਾਰ 

ਪਛਤਾਵਾ ਲੱਗੇ ,ਚੜਾਵਾ ਚੜਾਏ, ਬਣਿਆ ਇਹ ਰੋਜ਼ਗਾਰ 

ਪੀਰ ਪੈਗੰਬਰ ਉਸ ਉਪਜੇ ,ਬਣਾਏ ਚੋਰ ਓਚਕੇ 

ਕਿਓਂ ਐਸਾ ਕੀਤਾ  ,ਨਾ ਖੋਲੇ ਭੇਦ , ਆਪ ਕੋਲ ਰੱਖੇ 

ਪਿਤਾ ਦੀ ਕੀ ਮਰਜੀ, ਪਿਤਾ ਹੀ ਜਾਣੇ

ਬਾਰਕ ਮੈ ਮੇਰੀ ਸਮਝੋ ਬਾਹਰ ,ਇਹ ਉਸ ਦੇ ਭਾਣੇ

ਡੂਗੀਂ ਸੋਚ ਤਜ, ਹਸ ਖੇਡ  ਨਚ ਉਠਾ ਕੇ ਪੈਰ 

ਸਜਾ ਉਸ ਦੀ ਫਿਤਰਤ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਹੈ ਨਿਰਵੈਰ

ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਕੀ ਕਰਨੀ p4

 ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਕੀ ਕਰਨੀ 


ਆਪ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਮਝਾਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ

ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਕਰਾਂ, ਡਿਗਾਂ ਮੂੰਹ ਭਾਰ

ਬੇਵਕੂਫ ਬਣਾ ਬਾਰ ਬਾਰ  ,ਬਾਰ ਬਾਰ

ਸੌ ਬਾਰ ਨਹੀਂ ,ਸ਼ਰਤੀਏ ਹਰ ਬਾਰ

ਮਤਾਂ ਦੇਵਾਂ ਅਣੇ ਗਣੇ ਨੂੰ ,ਕਿੰਝ ਜਿੰਦ ਚਲੌਣੀ 

ਜਾਣੇ ਜਹਾਨ ਸਲਾਹ ਬੇਕਾਰ ,ਤੈਂਨੂੰ ਅਕਲ ਨਹੀਂ ਔਣੀ 

ਰੇੜੀ ਵਾਲਾ ਮੈਂਨੂੰ ਲੁੱਟੇ ,ਲੋਕ ਦੇਣ ਦੋ, ਮੈਥੋਂ ਬਟੋਰ ਚਾਰ

ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਸਮਝਾਂ ਮੈਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ 

ਭਾਰੀ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਦੋਸਤ ਕਰਨ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ

ਚੁਟਕਲੇ ਸੁਣਾ ਕਰਾਂ ਮੰਦਬੁੱਧੀ ਆਪਣੀ ਜਾਹਰ 

ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਆਪ ਆਪ, ਹਾਂ ਜੀ ਹਾਂ ਜੀ ਕਹਿ ਦਰਸੌਣ ਸਭਿਆਚਾਰ 

ਮੈਂ ਤੂੰ ਤੂੰ ਆਹੋ  ਆਹੋ ਕਹਿ ,ਰਿਆ ਗਵਾਰ ਦਾ ਗਵਾਰ

ਬਹਿ ਇਕ ਦਿਨ ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਡੂੰਗਾ ਵਿਚਾਰ 

ਕੀ ਮੈਂ ਮੰਦਬੁੱਧੀ ,ਬੇਵਕੂਫ ਜਾਂ

ਹੁਸ਼ਿਆਰ 

ਸੋਚਾਂ ਦਿੱਲ ਮੇਰਾ ਸਾਫ ,ਕਰਾਂ ਸਭ ਨਾਲ ਪਿਆਰ 

ਖੁਸ਼ੀ ਮੈਂਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ, ਕਿਓਂ ਬਣਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰ 

ਮੈਂ ਆਰ ਨਾ ਪਾਰ ,ਮੈਂ ਅਧ ਵਿਚਘਾਰ

ਨਾਂ ਮੈਂ ਅਕਲਮੰਦ ਨਾ ਜਾਦਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰ 

ਸੋਚ ਇਹ ਰੱਖੀ, ਸੁੱਖ ਸਕੂਨ ਮੈਂ ਪਾਇਆ

ਹੁਸ਼ਿਆਰੀ ਕੀ ਕਰਨੀ, ਵਜੋਂ ਇਸ ਜੀਵਨ ਰਾਸ ਆਇਆ

ਮਕਸਦ ਜੀਣ ਦਾp 2

  



                 

              


                                             ਮਕਸਦ ਜੀਣ ਦਾ


ਤੇਰੀ ਇਸ ਜੂਨ ਦਾ ਮਕਸਦ ਕੀ

ਕੀ ਇਸ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਨੂੰ ਆਇਆ 

ਕੀ ਇਹ ਤੇਰੇ ਚੰਗੇ ਕਰਮਾ ਦਾ ਫੱਲ

ਜਾਂ ਜਨਮਾ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਭੋਗਣੇ ਆਇਆ 

ਕੀ ਤੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਐਵੈਂ ਦਾ ਖੇਲ 

ਜਾਂ ਰੱਬ ਨੇ ਤੇਰੇ ਕੁੱਛ ਜਿਮੇ ਲਾਇਆ 

ਕੀ ਜੋ ਤੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਉਹ ਧਰਮਰਾਜ ਦਾ ਲਿਖਿਆ

ਜਾਂ ਤੂੰ ਆਪ ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਲਖਾਇਆ 

ਕੀ ਤੂੰ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮਕਸਦ ਸੋਚਿਆ 

ਜਾਂ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਐਵੇਂ ਭਰਮਾਇਆ 

ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਇੱਕ ਡੂੰਘਾਈ ਤੋਂ ਦੂਸਰੀ ਤਾਂਈ

ਘੁੰਮਣ ਘੇਰੀ ਫਸਿਆ , ਜਿੰਦ ਸਮਝ ਨਾ ਆਈ

ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਅਜੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਭਿਆ

ਇਹ ਸੋਚ ਇੰਝ ਸੋਚਣਾ ਛੱਡਿਆ

ਜੋ ਆਊ ਓਹ ਕਰਨਾ ਪੈਣਾ,ਫੈਸਲਾ ਲੀਤਾ

ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ,ਜੋ ਆਇਆ ਓਹ ਹੀ ਕੀਤਾ

ਕਰਨਾ ਜੋ ਪਿਆ , ਉਸ ਨੂੰ ਹੀ ਮਕਸਦ ਬਣਾਇਆ 

ਸੋਚਣ ਦਾ ਬੋਝ ਲੱਥਿਆ,ਜੀਵਨ ਜੀਣ ਦਾ ਸਕੂਨ ਪਾਇਆ


ਜਿੰਦ ਦੇ ਅਟੱਲ ਅਸੂਲ p4

 ਜਿੰਦ ਦੇ ਅਟੱਲ ਅਸੂਲ


ਨਾੜੂ ਕਟ ਜਾਂਣ ਨਾਲ ਨਾਤੇ ਨਹੀਂ ਟੁੱਟਦੇ 

ਔਲਾਦ ਲਈ ਮਾਂ ਪਿਆਰ ਦੇ ਝਰਨੇ ਨਹੀਂ ਸੁਕਦੇ 

ਰੰਝਸ਼ ਭਰੇ ਦਿਲੋਂ ,ਗਿਲੇ ਨਹੀਂ ਕਦੀ ਮੁਕਦੇ 

ਸਟ ਖਾ ਆਪਣਿਆਂ ਤੋਂ, ਭਲੇ ਮਾਣਸ ਪਿਆਰ ਕਰਨੋਂ ਨਹੀਂ ਰੁਕਦੇ 

ਲਖ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਬਾਜੋਂ ਬੁਰੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਨਹੀਂ ਲੁਕਦੇ 

ਜਾਹਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਇਕ ਦਿਨ,ਸਦਾ ਜਗ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਛੁਪਦੇ 

ਮਾੜੇ ਦਿਨੀਂ ਸਬਰ ਕਰੋ,ਚੰਗੇ ਦਿਨ ਵੀ ਹਨ ਔਣੇ 

ਸਬਰ ਦਾ ਫਲ ਮਿੱਠਾ ਹੁੰਦਾ, ਕਹਿ ਗਏ ਸਿਆਣੇ 

ਬਦਲਣਾ ਜਿੰਦਗੀ ਨੇ,ਇਹ ਹੈ ਅਟੱਲ ਅਸੂਲ 

ਇੱਕੋ ਜੀਆ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ,ਸਮਾ ਪਲਟੇਗਾ ਜਰੂਰ 

ਅਜ ਦੇ ਉਦਾਸੀ ਵਿੱਚ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾਂਵੇਂ

ਕਲ ਉਮੀਦ ਲੈ ਚੜੂ,ਤੂੰ ਸੁੱਖੀ ਹੋ ਜਾਂਵੇਂ

ਰਖ ਜਿੰਦੀ ਆਸ ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ, ਹੋ ਰਿਆ ਚੰਗਾ ਤੇਰੇ ਲਈ 

ਸੋਚ,ਰਖਣਹਾਰ ਦੀ ਨਜਰ ਸਵੱਲੀ ਮੇਰੇ ਲਈ

ਪਿਆਰ ਕਰ ਉਸ ਦੀ ਰਚੀ ਨਾਲ,ਬਿਨ ਸਵਾਲ ਕੀਤੇ

ਧੰਨ ਦੌਲਤ ਨਾ ਮੰਗ ਉਸ ਤੋਂ, ਮੰਗ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਤੇਰਾ ਜੀਵਣ ਬੀਤੇ


  

ਜੀਣ ਦੋ ਧਾਰੀ p 4

 ਜੀਭ ਦੋ ਧਾਰੀ


ਜੀਭ ਹੈ ਦੋ ਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ

ਦੋਨੋਂ ਪਾਸਿਉਂ ਕਰੇ ਉਹ ਮਾਰ

ਫੋਕੀ ਮਿੱਠੀ ਹੋ ,ਜਾਲ ਬਛਾਏ 

ਕੌੜੇ ਬੋਲ ਬੋਲ ,ਦਿਲ ਦੁਖਾਏ

ਜ਼ੁਬਾਨ ਤੇ ਜਿਸ ਪਾਈ ਲੁਗਾਮ

ਜਿਤਿਆ ਉਹ ਦਿਲ ਜਹਾਨ

ਜੀਭ ਜੋ ਬੋਲੇ ,ਅਨਤੋਲੈ ਬੋਲ

ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ, ਖੋਲੇ ਦੁਖਦਾਈ ਪੋਲ

ਤਲਵਾਰ ਤੋਂ ਡੂੰਗਾ ਜਖਮ ਪੁਚਾਏ 

ਚੰਗੇ ਬੰਦੇ ,ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਏ

ਇਕੋ ਜੀਭ ਰਬ ਦਿੱਤੇ ਦੋ ਕੰਨ

ਸਿਆਣਿਆਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਇਹ, ਮਨ

ਦੂਨਾ ਸੁਣ ਅੱਧਾ ਬੋਲ

ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚ ,ਫਿਰ ਮੂੰਹ ਖੋਲ

ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਬਹਿਣ ਤੇਰੇ ਕੋਲ

ਕਾਬੂ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਅਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ

ਸੁੱਖ  ਪਾਇਆ ,ਬਣਿਆ ਵਿਧਵਾਨ

ਜੀਭੈ ਬੋਲ ਰਾਂਹੀਂ ,ਫਿਤਰਤ ਦੀ ਹੋਏ ਦਰਸਾਈ

ਰਸੀਲੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਜਗ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਚ ਜਾਣੀ, ਮੇਰੇ ਭਾਈ

ਅਸੀਂ ਤੇ ਉਮੀਦਾਂ p 4

 ਅਸੀ ਤੇ ਉਮੀਦਾਂ 


ਸਠਾਂ ਤੇ ਮੈਂ ਸਠਿਆਇਆ 

ਬਹਤਰਾਂ ਤੇ ਬਹਤਰਿਆ 

ਪਚਤਰ ਤੇ ਸਭ ਖਾਦਾ ਪੀਤਾ ਸਭ, ਪਚਾਇਆ 

ਹੁਣ ਉਮੀਦ ਅਸੀ ਤੇ ਲਾਈ

ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਸੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ 

ਜਵਾਨੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਲੰਘਾਈ 

ਬਿਰਧ ਉਮਰੇ ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਮਜਾ

ਪਿਛੋਕੜ ਦਾ ਨਹੀਂ ਅਫ਼ਸੋਸ ਜਰਾ 

ਮਿਲ ਚੱਲਿਆ, ਕਿਸੇ ਤੇ ਰੋਬ ਨਹੀਂ ਪਾਈ

ਹੋਰਨਾਂ ਦੀ ਵੀ ਸੁਣੀ ,ਅਪਣੀ ਵੀ ਚਲਾਈ

ਛੋਟੇ ਪਾਪ ,ਵੱਡਿਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ,ਸੋਚ ਮੰਨ ਬੇਚੈਨ ਨਾ ਹੋਏ

ਬਖਸ਼ ਲਵਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ,ਮਨ ,ਜੋ ਕਰਾਂ, ਕਰਾਏ ਸੋਈ

ਅਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਮੀਦਾ ਹੈ ਲਾਈ

ਉਹ ਵੀ ਚੰਗੀ ਆਊ, ਮੇਰੇ ਭਾਈ

ਮੈਂਨੂੰ ਤੰਦਰੁਸਤ, ਟੱਬਰ ਖੁਸ਼ਹਾਲ , ਰੱਖੀਂ ਓ ਕਰਤਾਰ 

ਅਰਦਾਸ ਇਹ ,ਮੰਗਾਂ ਇਹੀਓ ,ਬਾਰ ਬਾਰ ,ਹਰ ਬਾਰ

ਕਹਾਵਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ p 3

 ਕਹਾਵਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ 


ਸਜਣ ਇਕ ਪੁਛਿਆ, ਤੁਸੀਂ ਗਿਆਨੀ ਕੁੱਛ ਚਾਨਣ ਪਾਓ

ਤੀਂਵੀਂ ਦੀ ਮਤ ਗੁੱਤ ਪਿੱਛੇ  ,ਕਿੰਝ ਕਿਥੋ ਆਈ ਜਰਾ ਸਮਝਾਓ 

ਫੁੱਲ ਗਿਆ ਮੈਂ ,ਕਰਨ ਲਗਾ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ 

ਲਖ ਬਾਰ ਸੋਚਿਆ ਜਬਾਬ ਮੇਰੀ ਸੋਚੋਂ ਬਾਹਰ

ਇਹ ਸੋਚ ਅੰਦਰੋਂ ਅੰਦਰੋਂ ਘਭਰਾਂਵਾਂ

ਬਣੀ ਹੋਈ ਮਿੱਟੀ ਮਿਲੂ ,ਜਬਾਬ ਜੇ ਦੇ ਨਾ ਪਾਂਵਾਂ

ਕਹਾਵਤ ਕਿ ਮੂਰਖ ਦੀ ਅਕਲ ਉਸ ਦੇ ਗਿਟਿਆਂ 

ਔਰਤ ਦੀ ਉਲਟੀ ਉੱਚੀ ਸੋ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਗਿਚੀਆਂ 

ਗਿਚੀ ਵਿਚੋਂ ਗੁੱਤ ਨਿਕਲੇ ਇਹ ਹੈ ਸਚ ਭਾਈ

ਸੋ ਗੁੱਤ ਥੱਲੇ ਅਕਲ ਔਰਤ ,ਕਹਾਵਤ ਬਣ ਆਈ

ਗੁੱਤ ਤੇ ਮਤ ਮਿਲੇ ਦੋਨਾਂ ਦੀ ਤੁੱਕ

ਪਰਚਲਤ ਕਹਾਣੀ ,ਗਲ ਜਾਂਦੀ ਮੁਕ

ਗੁਸਤਾਖ ਮਰਦ ਗੁੱਤ ਮਰੋੜ ,ਪੌਂਦੇ ਔਰਤ ਤੇ ਕਾਬੂ

ਗੁੱਤ ਹਥ ,ਮਤ ਕਾਬੂ ,ਮਰਦ ਸਮਝੇ ਲਭਿਆ ਉਸ ਜਾਦੂ 

ਖਿਆਲੀ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ,ਨਾ ਪਿੱਛੇ ਇਤਹਾਸ ,ਨਹੀਂ ਹੈ ਠੋਸ ਸਚ 

ਤੀਂਵੀਂ ਨੀਚੇ ਵਿਖੌਣ ਲਈ ਬਣੀ ਕਹਾਵਤ ,ਮੰਨਣ ਜਿਨਾ ਦੀ ਉੱਚੀ ਮਤ

ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਸੌ ਸੁੱਖ p 3

      ਇੱਕ ਚੁੱਪ ਸੌ ਸੁੱਖ 


ਬਿੰਨ ਸੋਚੇ ਮੂੰਹ ਦੇਵਾਂ ਖੋਲ

ਕੌੜੇ ਲੱਗਣ  ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬੋਲ

ਲਫਜ ਮੇਰੇ ਨੂੰ ਤੋੜ ਮਰੋੜ

ਕੱਢਣ ਆਪ ਮਾਨਾ ਹੋਰ

ਮੇਰੇ ਬੋਲ ਵਜਾ, ਕਲ ਸ਼ਾਮਤ ਮੇਰੀ ਆਈ

ਸਹੇਲੀ ਘਰਵਾਲੀ ਦੀ ਘਰ ਸੀ ਆਈ

ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਲਿਸੀ ,ਕਹਿ ਬੈਠਾ ਤੂੰ ਲੱਗੇਂ ਮਾੜੀ

ਆਹ ਜੋ ਪਾਈ, ਮੈਂ ਥਥਲਾਇਆ ,ਕਹਿ ਨਾ ਸਕਿਆ ਸੋਹਣੀ ਸਾੜੀ

ਸੁਣ ਲੁਗਾਈ ਹੋਈ ਗੁਸਿਓਂ  ਬਾਹਰੀ 

ਲਾਹ ਪਾਹ ਕੀਤੀ ਚੰਗੀ ਛਿੱਲ ਉਤਾਰੀ

ਕਹੇ ਤੇਰੀ ਅਕਲ ਅੰਨੀ

ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਸਾੜੀ ਨਿੰਦੀ

ਗਲ ਮੇਰੀ ਸੁਣ ਖੋਲ ਕੇ ਕੰਨ

ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣਾ ਮੂੰਹ ਰਖਿਆ ਕਰ ਬੰਦ

ਚੁੱਪ ਰਹਾਂ ਕਿਟੀ ਵਿੱਚ ,ਸਾਰਿਆਂ ਸਮਝਣ ਇਹ ਸਾਧੂ ਬੰਦਾ 

ਨਾਲ ਜੁੜ ਬਹਿਣ ਮੇਰੇ ,ਮੈਂਨੂੰ ਲੱਗੇ ਚੰਗਾ 

ਇਕ ਚੁੱਪ ਸੌ ਸੁਖ ,ਕਹਾਵਤ ਯਾਦ ਆਈ

ਮੂੰਹ ਨਾ ਖੋਲਣ ਦਾ ਮਜਾ ਮਿਲਿਆ ਭਾਈ

ਮੂੰਹ ਬੰਦ ,ਨਹੀਂ ਖੁਲਾ, ਸੋਚਣ ਦੀ ਨਾ ਲੋੜ

ਲਫਜ ਜੋ ਨਹੀਂ ਬੋਲੇ, ਕੌੜੇ ਕਿਵੇਂ ਲਗਣ ਉਹ ਬੋਲ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਸਿੱਖ ਜੱਸਾ ਬਣਿਆ ਹੁਸ਼ਿਆਰ p 3

 ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਸਿੱਖ ਜੱਸਾ ਬਣਿਆ ਹੁਸ਼ਿਆਰ


ਖ਼ਬਰਦਾਰ  ਹੋਇਆ, ਹੋਸ਼ਿਆਰ ਹੋਇਆ, ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਹੋਇਆ ,ਜਸੇ ਸਿਖ  ਲਈ ਦੁਨਿਆਦਾਰੀ 

ਲਾਪ੍ਰਵਾਹੀ ਛੱਡੀ ,ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਤਜੀ, ਸਿਖ ਲਈ ਜਿਮੈਦਾਰੀ

ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ ਗਲ ਕਰੇ, ਹਰ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਲਏ ਤੋਲ

ਜਾਦਾ ਮੂੰਹ ਆਪਣਾ ਬੰਦ ਰੱਖੇ, ਐਂਵੇਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਖੋਲ 

ਊਟ ਪਟਾਂਗ ਦਿਆਂ ਫੜੀਆਂ ਨਾ ਮਾਰੇ, ਬਜਾਏ ਨਾ ਫੋਕੇ ਢੋਲ

ਲੋਕ ਵੀ ਹੁਣ ਮੰਨਣ ਲੱਗੇ ,ਸਚੇ ਜਸੇ ਦੇ ਬੋਲ

ਦੇਖ ਪਰਖ ਸੌਦਾ ਖਰੀਦੇ, ਵਾਜਫ ਮੋਲ ਚੁਕਾਏ 

ਠਗ ਨਾ ਸਕੇ ਹੁਣ ਜਸੇ ਨੂੰ  ਕੋਈ ਜਿਨੀ ਵੀ ਚਲਾਕੀ ਦਿਖਾਏ 

ਜਿੰਦ ਦਾ ਤੁਜਰਬਾ ,ਉਮਰ ਦਾ ਤਕਾਜ਼ਾ, ਜਜ਼ਬਾਤਾਂ ਤੇ ਪਾਈ ਲੁਗਾਮ 

ਘਰ ਵਾਲਿਆਂ ਨਾਲ ਝਗੜੇ ਘਟੇ, ਪਾਇਆ ਕੁੱਛ ਆਰਾਮ

ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਰੂਹ ਖਿਲ ਗਈ ,ਦਸ ਨਾ ਸਕਾਂ ਯਾਰ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਸਿਖ ਜੱਸਾ ਹੋਇਆ ਹੁਸ਼ਿਆਰ

ਬਣਿਆ ਜੱਸਾ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ,ਜੱਸਾ ਹੋਇਆ ਹੁਸ਼ਿਆਰ

ਪਹਾੜ ਜੀਵਨ ਦਾ ਪਹਾੜਾ p 3

 ਪਹਾੜ ਜੀਵਨ ਦਾ ਪਹਾੜਾਂ


ਇਕ ਦੂਨੀ ਦੂਨੀ ਦੋ ਦੂਨੀ ਚਾਰ 

 ਵਿਹਲੇ ਬੈਠਿਆਂ ਆਇਆ ਵਿਚਾਰ

ਤਿੰਨ ਦੂਨੀ ਛੇਹ ਚਾਰ ਦੂਨੀ ਅਠ

ਪਹਾੜੇ ਤੇ ਜੀਵਨ ਕਥਾ ਕਥ

ਪੰਜ ਦੂਨੀ ਦਸ ਛੇਹ ਦੂਨੀ ਬਾਰਾਂ

ਸੱਚਾ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬ ਮੈ ਵਾਰੀ ਜਾਵਾਂ

ਸਤ ਦੂਨੀ ਚੌਦਾਂ ਅਠ ਦੂਨੀ ਸੋਲਾਂ

ਸਰਬਸਮਾਏ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮੰਦਰੀਂ ਟੋਲਾਂ

ਨੌ ਦੂਨੀ ਅਠਾਰਾਂ ਦਸ ਦੂਨੀ ਵੀਹ

ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਕਰਨਵਾਲਾ ਉਹ ਹੀ

ਗਿਆਰਾਂ ਦੂਨੀ ਬਾਈ ਬਾਰਾਂ ਦੂਨੀ ਚੌਵੀ

ਜੋ ਉਹ ਆਪ ਕਰੇ ਸੋ ਹੀ ਫਨ ਹੋਵੀ

ਤੇਰਾਂ ਦੂਨੀ ਛੱਬੀ ਚੌਦਾਂ ਦੂਨੀ ਠਾਈ

ਉਹ ਮੇਰੇ ਭਰਾ ਪਿਤਾ ਉਹ ਮੈਰੀ ਮਾਈ

ਪੰਦਰਾਂ ਦੂਨੀ ਤੀਹ ਸੋਲਾਂ ਦੂਨੀ ਬੱਤੀ 

ਰਾਖਾ ਉਹ ਉਸ ਪਤ ਮੇਰੀ ਰੱਖੀ 

ਸਤਾਰਾਂ ਦੂਨੀ ਚੌਂਤੀ ਅਠਾਰਾਂ ਦੂਨੀ ਛੱਤੀ 

ਸਚ ਹੈ ਉਹ ਬਾਣੀ ਉਸ ਦੀ ਸੱਚੀ 

ਉਨੀ ਦੂਨਾ  ਛੱਤੀ ਵੀਹ ਦੂਨਾ ਚਾਲੀ

 ਸਿਮਰ ਕੇ ਗਤਿ  ਕਈਆਂਂ ਪਾ ਲਈ

ਵਜਾ ਨਾ ਪਰਖੇ p 3

 ਵਜਾ ਨਾ ਪਰਖੋ 


ਵਜਾ ਮੌਲਾ ਨੇ ਐਸੀ ਦਿਤੀ ਲੋਕ ਹਸ ਹਸ ਜਾਣ

ਅਖਾਂ ਥੋੜਾ ਟੀਰ ਮਾਰਣ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਕਾਣ 

ਮੂੰਹ ਖੁਲਾ ਰਹੇ ,ਲਾਲਾਂ ਚੋਣ ,ਗਿੱਠ ਲੜਕੇ ਜ਼ੁਬਾਨ 

ਸ਼ੋਕਰਵਾਦਾ ਖਿਲੀ ਅੜੌਣ ,ਮਿੱਟੀ ਮਲੌਣ ਮੇਰਾ ਮਾਣ

ਛਡ ਦਿਲ ਹਾਰ ਬੈਠਾ ,ਜੀਣਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਰਾਮ

ਅੰਦਰੋਂ ਫਿਰ ਪੁਕਾਰ ਆਈ, ਏਦਾਂ ਨਾ ਢੇਰੀ ਢਾਹ

ਬਦਲ ਆਪ ਨੂੰ ਥੋੜਾ, ਤਕੜਾ ਹੋ ਕੇ ਜਗ ਵਿਚ ਜਾ

ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ, ਗ੍ਰੰਥ ਫਰੋਲ ਕੱਠਾ ਕਰ ਗਿਆਨ

ਸੁਣ ਦੁੱਗਣਾ, ਬੋਲ ਅੱਧਾ,  ਜ਼ੁਬਾਨ ਨੂੰ ਲਾ ਲੁਗਾਮ 

ਆਤਮ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਾਗਿਆ, ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਹੋਇਆ ਤਿਆਰ

ਸਿਆਣਿਆਂ ਦੀ ਮਹਿਫਲ ਬਹਿ, ਗਲ ਕਰ ਸਕਾਂ ਹੁਣ ਚਾਰ 

ਰੰਗ ਰੂਪ ਸ਼ਕਲ ਰਬ ਦੀ ਦੇਣ, ਚੱਲੇ ਨਾ ਤੁਹਾਡਾ ਜੋਰ 

ਸੋਚ ਆਪਣੀ ਸੁਚੱਜੀ ਬਣਾਓ, ਹੋਰ ਕਰਨ ਦ ਨਹੀਂ ਲੋੜ

ਹਸ ਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਬੁਲਾਓ ,ਰੂਹ ਤੁਹਾਡੀ ਜਾਊ ਖਿਲ

ਹਸਮੁਖ ਚੇਹਰਾ ਭਾਵਨਾ ਬਣੂ ,ਸਾਫ ਹੋਊ ਦਿਲ

ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਾ ਜਾਓ ,ਸਭ ਨੂੰ ਕਰੋ ਪਿਆਰ

ਇੱਜਤ ਜਗ ਵਿੱਚ ਮਿਲੂ ,ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਹਜਾਰ 

ਹੁਣ ਨਾ ਮੇਰੀ ਵਜਾ ਪਰਖੇ, ਨਾ ਗੌਰੇ ਅਖ ਦੀ ਕਾਣ 

ਸਾਰੇ ਕਹਿਣ ਇਹ ਭਲਾ ਮਾਣਸ ,ਦੇਣ ਪੂਰਾ ਆਦਰ ਮਾਣ

ਨਕਲਚੀ ਨਹੀਂ p 4

 ਨਕਲਚੀ ਨਹੀਂ


ਕਹੇ ਜੇ ਕੋਈ ਮੈਂਨੂੰ ਨਿਕੰਮਾ 

ਖੜੇ ਹੋਣ ਕੰਨ ਹੋਵਾਂ ਚੌਕੰਨਾ ਜੀਭ ਦੋ ਧਾਰੀ


ਜੀਭ ਹੈ ਦੋ ਧਾਰੀ ਤਲਵਾਰ

ਦੋਨੋਂ ਪਾਸਿਉਂ ਕਰੇ ਉਹ ਮਾਰ

ਫੋਕੀ ਮਿੱਠੀ ਹੋ ,ਜਾਲ ਬਛਾਏ 

ਕੌੜੇ ਬੋਲ ਬੋਲ ,ਦਿਲ ਦੁਖਾਏ

ਜ਼ੁਬਾਨ ਤੇ ਜਿਸ ਪਾਈ ਲੁਗਾਮ

ਜਿਤਿਆ ਉਹ ਦਿਲ ਜਹਾਨ

ਜੀਭ ਜੋ ਬੋਲੇ ,ਅਨਤੋਲੈ ਬੋਲ

ਨਿੰਦਾ ਕਰੇ, ਖੋਲੇ ਦੁਖਦਾਈ ਪੋਲ

ਤਲਵਾਰ ਤੋਂ ਡੂੰਗਾ ਜਖਮ ਪੁਚਾਏ 

ਚੰਗੇ ਬੰਦੇ ,ਚੰਗੇ ਦੋਸਤ ਦੁਸ਼ਮਣ ਬਣਾਏ

ਇਕੋ ਜੀਭ ਰਬ ਦਿੱਤੇ ਦੋ ਕੰਨ

ਸਿਆਣਿਆਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ਇਹ, ਮਨ

ਦੂਨਾ ਸੁਣ ਅੱਧਾ ਬੋਲ

ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚ ,ਫਿਰ ਮੂੰਹ ਖੋਲ

ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਬਹਿਣ ਤੇਰੇ ਕੋਲ

ਕਾਬੂ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਅਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ

ਸੁੱਖ  ਪਾਇਆ ,ਬਣਿਆ ਵਿਧਵਾਨ

ਜੀਭੈ ਬੋਲ ਰਾਂਹੀਂ ,ਫਿਤਰਤ ਦੀ ਹੋਏ ਦਰਸਾਈ

ਰਸੀਲੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਜਗ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਚ ਜਾਣੀ, ਮੇਰੇ ਭਾਈ

ਲਾਲ ਪੀਲਾ ਮੈਂ ਹੋ ਜਾਂਵਾਂ 

ਸੋਚ ਫਿਰ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਝਾਂਵਾਂ

ਕੰਮ ਕਿਹੜੇ ਤੂੰ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਕੀਤੇ

ਨਾਮ ਨਾ ਕਮਾਇਆ ਨਾ ਵੱਡੇ ਇਨਾਮ ਲੀਤੇ 

ਪਿੱਛੇ ਨਾ ਖੜਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਸਹਾਏ

ਦਸ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਓਂ ਤੈਂਨੂੰ ਸੁਲਾਹੇ 

ਬੇਵਕੂਫ ਤੂੰ ਕੋਈ ਮੈਂਨੂੰ ਸੁਣਾਏ

ਇਕ ਇਕ ਕਰ ਹਜਾਰ ਗਲਤੀਆਂ ਗਿਣਾਏ

ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਉਸ ਤੇ ਆਏ

ਕੋਟ ਖਾਮੀਆਂ ਮੈਂ ਫਿਰਾਂ ਛੁਪਾਐ 

ਤਾਰੀਫ ਕਰ ਮੇਰੀ ਕੋਈ ਬੰਨੇ ਪੁੱਲ 

ਪਲ ਕੁ ਫੁਲਾਂ ਫਿਰ ਜਾਂਵਾਂ ਭੁੱਲ 

ਸ਼ੈਤਾਨ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ 

ਪਾਪ ਕਰਾਏ ਕਰਾਏ ਨਾਬਖਸ਼ਣਹਾਰ ਖਤਾ 

ਨਿਕੰਮਾ ਬੇਵਾਕੂਫ ਮੈਂ ਪਾਪ ਕਰਾਂ ਘੋਰ

ਪਰ ਨਕਲਚੀ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਹਾਂ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੋਰ

ਸੋਹਣਾ ਰਿਆ ਸਫਰ ਨਹੀਂ ਅਫ਼ਸੋਸ ਕਤਾਈ 

ਸ਼ੁਕਰ ਕਰਾਂ ਮਿਲੀ ਕਿਸਮਤ ਜੋ ਮੱਥੇ ਲਿਖਾਈ

ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਛੜਾ p 4

 ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ਛੜਾ 


ਛੜਾ ਮੈਂ ਰਹਿ ਗਿਆ ,ਮਾੜੇ ਮੇਰੇ ਨਸੀਬ

ਇਕ ਲਤ ਛੋਟੀ ,ਲੰਗ ਮਾਰ ਟੁਰਾਂ ਅਖ  ਮਾਰੇ ਟੀਰ

ਘਰੋਂ ਵੀ ਦਰਮਿਆਨੇ ਨਾ ਗਰੀਬ ਨਾ ਹੀ ਅਮੀਰ

ਵਿਆਹ ਲਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਲਭ ਸਾਰਾ ਭਾਈਚਾਰਾ ਥਕ ਹਾਰਾ

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਾਂਵਾਂ ਲੈਣ ,ਕੋਈ ਨਾ ਤਿਆਰ, ਮੈਂ ਬੇਚਾਰਾ 

ਕਿਸੇ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ,ਪੰਡਤ ਕੋਲ ਹਥ ਦਿਖਾਓ 

ਕੀ ਪਏ ਵਿਘਣ ,ਉਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛੋ ਉਪਾਓ 

ਹਥ ਵੇਖ ਪੰਡਤ ਬੋਲਿਆ, ਇਸ ਤੇ ਰਾਹੂ ਕੇਤੂ ਭਾਰੀ

ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ,ਇਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਮਾੜੀ

ਪੰਡਤ ਮੈਂਨੂੰ ਮੰਗਲਿਕ ਫਰਮਾਇਆ

ਹੋਰ ਕਈ ਕੁੱਛ ਕਹਿ ,ਸਭ ਨੂੰ ਡਰਾਇਆ

ਚਲਾਕ ਪੰਡਤ ,ਪੈਸੇ ਲੈ ਗਿਆ ਬਟੋਰ

ਮਾੜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਸਮਤ ,ਮਾੜੀ ਕਰ ਗਿਆ ਹੋਰ

ਰਿਸ਼ਤਾ ਫਿਰ ਮੈਂਨੂੰ ਗਿਆ ਇਕ ਆ

ਵਿਆਹ ਦਾ ਮੈਂਨੂੰ ਚੜਿਆ ਚਾਅ

ਘੋੜੇ ਚੜਿਆ, ਪਗ ਸੋਹਣੀ ,ਉਤੇ  ਕਲਗੀ ਸਜਾਈ 

ਸੋਹਰੀਂ ਮਿਲਣੀ ਵੇਲੇ ਫੁੱਫੜ ਖੁਸ਼ੀ ਬੰਦੂਕ ਚਲਆਈ

ਘੋੜਾ ਡਰਿਆ, ਚਾਰੋਂ ਪੈਰ ਚੁੱਕ ਉਹ ਨਸਾ 

 ਲੁਗਾਮ ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਛੁੱਟੀ ,ਮੈਂ ਹੋਇਆ  ਬੇਬਸਾ

ਘੋੜਾ ਦੌੜਾਂ ਵਾਪਸ ਪਿੰਡ ਤਬੇਲੇ ਰੁਕਿਆ

ਯਾਰ ਦਾ ਫਿਟਫਟਿਆ ਲੈ ਮੁੜ ਸੋਹਰੇ ਢੁਕਿਆ 

ਕੁੜੀ ਦਾ ਬਾਬਾ ਕਹੇ, ਸ਼ਾਦੀ ਕਰੋ ਭੰਗ

ਪਹਿਲੀ ਗਲ ਮਹੂਰਤ ਗਿਆ ਲੰਘ 

ਖੇਹ ਚਲਾਊ ਗਰਿਸਥ ,ਘੋੜਾ ਕਰ ਨਾ ਸਕਿਆ ਕਾਬੂ

ਖੂਹ ਚ ਨਹੀਂ ਸੁਟਣੀ ,ਮੇਰੀ ਪੋਤੀ ਨਹੀਂ ਵਾਧੂ

ਜਿਦ ਆਪਣੀ ਤੇ ਬਾਬਾ ਧਾੜਕੂ ਰਿਆ ਅੜਾ 

ਮੈਂ ਨਾ ਵਿਇਆ ,ਰਹਿ ਗਿਆ ਛੜਾ ਦਾ ਛੜਾ

ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਮੈਂ ਕੌਣ p 4

 ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਮੈਂ ਕੌਣ


ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਮੈਂ ਕੌਣ

ਪਰ ਜੀਵਨ ਜੀਆ ਉੱਚੀ ਕਰਕੇ ਧੌਣ

ਪੈਸਾ ਜਾਦਾ ਕੱਠਾ ਨਾ ਕੀਤਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਕਰਜ਼ਾਈ 

ਖੁਲਾ ਕਦੇ ਖਰਚਣ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਲਕਸ਼ਮੀ ਦੀ ਰਹੀ ਆਵਾ ਜਾਈ

ਗਰੀਬ ਨਾ ਸਰਮਾਈ ,ਪੂਰਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਰੁਪਿਏ ਚ ਰਹੀ ਪੌਣ

ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਮੈਂ ਕੌਣ

ਕੋਈ ਕਹੇ ਮੈਂ ਮਹਾਂਰਾਜਾ ਕੋਈ ਕਹੇ ਮੈਂ ਸਿਤਾਰਾ

ਕੋਈ ਕਹੇ ਮੈਂ ਰੌਣਕੀ ਬੰਦਾ ਤਾਰੀਫ ਕਰੇ ਮੁਹੱਲਾ ਸਾਰਾ

ਫੂਕ ਖਾ ਮੈਂ ਫੁਲਾਂ ਫਿਰ ਸੋਚਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਮਜ਼ਾਕ ਮੇਰਾ ਅੜੌਣ 

ਮੈਂਨੂੰ ਨਾ ਪਤਾ ਲੱਗੇ ਮੈਂ ਕੌਣ

ਸਮਝਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਧਵਾਨ 

ਪੜ ਗ੍ਰੰਥ ਲਵਾਂ ਗਿਆਨ

ਫਿਰ ਵੀ ਰਹਾਂ ਅੰਧ ਅਗਿਆਨ 

ਪੂਰੇ ਸ਼ਬਦ ਸਮਝਾਂ ਨਾ ,ਪੂਰੇ ਅਰਥ ਨਾ ਮੈਂਨੂੰ ਔਣ

ਮੈਂਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਲੱਗੇ ਮੈਂ ਕੌਣ

ਸੋਚ ਸੋਚ ਆਪ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਾ ,ਸੋਚਣਾ ਦਿਤਾ ਛਡ

ਸੋਚਿਆ ਜੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦਾ ਰਤਿਆ ਦੁਵੀਧਾ ਚੋਂ ਆਪ ਲਏਗਾ ਕਢ

ਤਦ ਸ਼ਾਇਦ ਭੇਦ ਖੁਲੇ ਮੈਂ ਹਾਂ ਕੌਣ

ਹਾਲ ਤਾਂ ਜੀ ਲਈਏ ਉੱਚੀ ਕਰਕੇ ਧੌਣ

ਜ਼ਮੀਰ ਮੇਰਾ p 4

 ਜ਼ਮੀਰ ਮੇਰਾ


ਮੋਰਾਂ ਵਾਂਗ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਚਾਂ

ਚੋਰਾਂ ਵਾਲੀ ਮੇਰੀ ਦੱਬੀ ਚਾਲ

ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰਿਆ ਜੀਵਨ ਜੀਵਾਂ

ਰੂਹ ਹੋਏ ਮੇਰੀ ਨਿਹਾਲ

ਸੁਰੀਲਾ ਕੋਈ ਗੀਤ ਸੁਣ

ਮੰਨ ਮੇਰਾ ਪਾਏ ਪੈਲਾਂ

ਸ਼ੇਰਾਂ ਨਾਲ ਨਹੱਥੇ ਲੜਾਂ

ਖੜੱਪੇ ਸਪ ਮੈਂ ਕੀਲਾਂ

ਭੁੱਲ ਰੀਤ ਰਵਾਜ ਸਾਰੇ

ਸੋਮਰਸ ਮੰਨ, ਸ਼ਰਾਬ ਮੈਂ ਪੀਵਾਂ

ਫੜੇ ਜਾਣ ਨਾ ਕੂਕਰਮ ਮੇਰੇ

 ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਮੈਂ ਦੇਵਾਂ

ਕੋਟ ਪਾਪ ਸੀਨੇ ਛੁਪਾਏ

ਉਂਚਾ ਸਿਰ ਕਰ ਜੱਗੇ ਫਿਰਾਂ

ਫ਼ਰੇਬ ਮੇਰਾ ਫੜਿਆ ਜਾਊ

ਮੈਂਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਡਰ

ਮੇਰਾ ਅੰਦਰਲਾ ਰਾਜ਼ੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ

ਦੁਨਿਆਂ ਕੀ ਲਊ ਕਰ

ਮੋਰ ਹਾਂ ਜਾਂ ਚੋਰ ਹਾਂ

ਮੈਂਨੂੰ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ

ਮੈਂ ਹਾਂ ਮੈਂ,ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਮੈਂ

ਜ਼ਮੀਰ ਮੇਰਾ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ

ਦਿਲ ਨਾ ਦੁੱਖੇ p 4

 ਅੱਜਕਲ ਮੈਂਨੂੰ ਸਭ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਆ

ਦਿੱਲ ਦਾ ਜਖਮ  ਲਗਦਾ ਭਰਦਾ ਆ

ਹੁਣ ਓਨੀ ਦਰਦ ਨਾ ਰਹੀ

ਜੋ ਪਹਿਲੀਆਂ 'ਚ ਸਹਿਣੀ ਪਈ 

ਦਿੱਲ ਉਸ ਤੋੜਿਆ ,ਜੋ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ

ਕਿਓਂ ,ਅਜਾ ਵੀ ਨਾ ਜਾਣਾ ,ਮੈਂ ਅੰਨਾੜੀ

ਮੰਨ ਉਸ ਕੀ ,ਮੈਂ ਬੁੱਝ ਨਾ ਪਾਇਆ

ਉਸ ਦੀ ਖਵਾਇਸ਼ ਤੋਂ ਮੈਂ  ਪਰਾਇਆ 

ਦਿੱਲ ਵਿੱਚ ਕੀ ,ਦੱਸੇ ਨਾ ਉਹ ਅਰਮਾਨ

ਉਹ ਖੁਸ਼ ,ਸੁਭਾਵਕ ਮੈਂ ਲਾਇਆ ਅਨੁਮਾਨ

ਪਹਿਲੇ ਕੁੱਛ ਮਹੀਨੇ ਸਨ ਖਰਾਬ

ਮੰਨ ਮੇਰਾ ਰਿਆ ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ

ਵਕਤ ਨਹੀਂ ਰੁਕਿਆ,ਚਲਦਾ ਰਿਆ

ਤਿੱਖਾ ਦਰਦ ਵੀ ਘਟਦਾ ਗਿਆ

ਕੀ ਫਿਰ ਉਠੂ ਮੇਰੇ ਦਿਲੇ ਪਿਆਰ, ਨਹੀਂ ਪਤਾ

ਮੁੜ ਚੋਟ ਖਾਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਖਤਾ 

ਫਿਲਹਾਲ ਦਿਨ ਮੈਂਨੂੰ ਚੰਗੇ ਲਗਦੇ 

ਦਿੱਲ ਦੇ ਜਖਮ ਹਨ ਲਗਦੇ ਭਰਦੇ

ਹੁਣ ਉਹ ਦਰਦ ਨਾ ਰਹੀ

ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਸਹਿਣੀ ਪਈ

Healing Heart

 I have a nice feeling

I think my heart is healing

It aches no more 

Like it would before

She broke my heart the dear

For reasons to me not yet clear

I could not read her mind

To her desires I was blind

She wouldn't tell what she wanted

Her happiness I took for granted

First few months were bad

Those days I was sad

As time went by

Sharp pain did die

Will ever again my heart fall in love,I don't know

Because I don't want to hurt so

But for now I have a nice feeling

My heart it is a healing

It aches no more 

Like it would before